قیمتهای بالا برای سیمکارتهای رند تلفن همراه داستان تازهای نیست و در سالهای گذشته بارها دراینباره صحبت شده، اما شاید قیمتهای چنددهمیلیونی به بهانه واگذاری سیمکارتهای متناسب با نام افراد، موضوع بهنسبت جدیدتری باشد.
فونواژه ازجمله سرویسهای مخابراتی است که در سالهای اخیر ارائه شده و با بهرهگیری از آن، امکانی ایجاد میشود که با تبدیل شمارههای تماس به حروف الفبا به جای شماره تماس افراد، نام آنها را که بهمراتب راحتتر است، میتوان به ذهن سپرد. این نوع شمارهها از روی حروف مندرج روی دکمههای شمارهگیر تلفن یا موبایل گرفته میشوند و بهیادسپاری آنها بسیار راحتتر از بهیادسپردن یک شماره تلفن عددی است.
روی همه گوشیهای تلفن که در سراسر جهان تولید میشود، حروف انگلیسی با همین ترتیب چاپ میشود و طبق این روال، هیچ حرفی معادل صفر و یک نمیشود و بنابراین صفر و یک در فونواژهها معادل هیچ حروفی نیست. در شمارهگیری فونواژهها به جای هر حرف، عدد معادل آن در دکمههای تلفن مدنظر است، فارغ از اینکه آن حرف چندمین واژه روی دکمه باشد. بنابراین واژه چهار حرفی برابر شماره چهار رقمی و بههمینترتیب معادلسازی میشود. برای نمونه، شماره معادل فونواژههای زیر با توجه به ارقام و حروف روی دکمههای تلفن یا موبایل به این صورت است ali=٢٥٤ یا book=٢٦٦٥.
به گزارش ایسنا، شمارهتلفنهای حروفی، یعنی همان شمارههایی که سایت شرکت همراهاول آنها را شماره ترکیبی و سایت شرکت مخابرات استان تهران آنها را فونواژه مینامد، شمارههایی هستند که از نظر حروف انگلیسی که روی دکمههای شمارهگیر گوشیهای تلفن چاپ میشود، با یک اسم (نام یا نام خانوادگی) یا کلمه معنیدار دیگر مطابقت دارند. اما اگر بخواهیم از دیدگاه دیگر در نظر بگیریم، در این قالب درواقع سرویس و خدمت جدیدی ارائه نشده و فقط نوعی هوشمندی برای تبدیل شمارهها به حروف دیده میشود.
فونواژهها از نظر کارکرد مخابراتی، مانند شمارههای عددی عمل میکنند و همانگونه که خط رند ٠٩١٢٣٤٥٦٧٨٩ نیز فرقی با بقیه خطوط از نظر کارکرد مخابراتی ندارد، این شمارهها نیز به غیر از قابلیت تبدیلشدن به اسامی بامعنی، ویژگی خاص دیگری ندارند، اما همین امکان این شمارهها را از ارزش تجاری بالایی برخوردار کرده است. براساس همین هوشمندی نیز مدتی است بازار سیاهی ایجاد شده و سایتها و شرکتهای متعددی به فعالیت پرداختهاند و با تلاشهای متعدد، شمارههای تماس مختلفی که قابلیت تبدیل به نامهای مختلف را دارا هستند، خریداری کرده و آنها را با قیمتهایی بسیار بالا واگذار میکنند و بهاینترتیب یک سیمکارت ایرانسل که ممکن است قیمت آن بیش از پنجهزار تومان نبوده و حتی شماره رندی هم نیست، فقط با توجه به اینکه قابلیت تبدیل به یک نام را دارد، با قیمتی میلیونی وارد بازار شود.
اکنون شرکتهای فعال در این زمینه، راههای مختلفی در نظرگرفتهاند و واگذاری این شمارهها را نهتنها براساس نام و نام خانوادگی، بلکه گاهی براساس مواردی مانند شغل نیز ارائه میکنند که البته گویی شمارههایی که براساس مشاغل تعریف شدهاند، قیمت بهنسبت مناسبتری دارند، اما در همین موارد هم از قیمت ٥٠٠ هزار تومانی برای یک خط ایرانسل تا قیمتهای چندمیلیونی، تبدیل به امری رایج شده و جالب اینجاست بازار خرید این سیمکارتها نیز بهنسبت گرم است.
درباره برخی نامهای خانوادگی که در کشور افراد بیشتری با این نامها وجود دارند، مانند احمدی، غلامی، حیدری و... نیز دیگر کار از اعلام قیمت گذشته و از همان ابتدا اینگونه اعلام میشود این خطها به بالاترین پیشنهاد از سوی خریدار واگذار میشوند. برای مثال، یک سیمکارت رایتل که براساس حروف شماره آن با نام خانوادگی dadashi همخوانی دارد، در این شیوه فروش، قیمتی معادل سه میلیون تومان پیدا میکند. دراینمیان نکته قابل تأمل، شیوه دسترسی شرکتهای فعال در این بخش به شمارههای مذکور است که چطور و از چه طریقی به این شمارهها دسترسی مییابند؟