جمهوری اسلامی در سرمقاله امروز نوشت: نماز جمعه، یکی از مهم‌ترین ارکان جامعه اسلامی است. هیچ اجتماعی در اندازه و کیفیت نمازی که در روزهای جمعه هر هفته تحت عنوان «نماز جمعه» دستور برگزاری آن داده شده، در فاصله کوتاه زمانی یک هفته‌ای برگزار نمیشود. این برگزاری هفتگی نشان دهنده اهمیت و حساسیت نماز جمعه است. چنین اهمیت و حساسیتی قطعاً فلسفه دارد و اگر به فلسفه آن توجه نشود، اصل برگزاری آن از خاصیت می‌افتد و بی‌اثر میشود.
علاوه بر آنچه در روایات و احکام مربوط به نماز جمعه آمده، در عصر حاضر نیز با نگاهی به احکامی که امام خمینی به عنوان بنیانگذار نظام جمهوری اسلامی و احیاگر احکام اسلامی در این عصر برای نصب ائمه جمعه و احکامی که رهبر معظم انقلاب حضرت آیت‌الله خامنه‌ای به ائمه جمعه داده‌اند می‌توان به فلسفه نماز جمعه پی برد. این بزرگان در احکامشان، تحکیم برادری و وحدت میان اقشار مختلف مردم و آشنا ساختن مردم با معارف دینی را سرلوحه برنامه‌های ائمه جمعه دانسته و بر ضرورت رعایت دقیق این توصیه‌ها تاکید نموده‌اند.
حکم عقل نیز همین است که وقتی به دعوت قرآن کریم، مردم در نماز جمعه شرکت می‌کنند و یاد خدا را بر مطالبات دنیائی ترجیح می‌دهند «یا ایها الذین آمنوا اذانودی للصلوه من یوم الجمعه فاسعوا الی ذکر‌الله و ذرواالبیع» در چنین اجتماع معنوی و برادرانه‌ای، برای فرا گرفتن معارف دینی و نزدیک شدن به قله این معارف که وحدت برای تقرب به خدا جوهر آنست تلاش کنند. سیره عملی پیشوایان دینی و بزرگان گذشته نیز همین بود و به همین دلیل نماز جمعه همواره محبوب مومنین و مبغوض قدرت‌های فاسد بود. قدرت‌های فاسد هرگز نمی‌خواهند مردم وحدت داشته باشند و با معارف دینی آشنا شوند، زیرا همین دو عامل هستند که می‌توانند جامعه را علیه حکومت‌های فاسد متحد کنند و ادامه حیات طواغیت را غیرممکن سازند.
برای نظام جمهوری اسلامی که هم مردمی است و هم مشروع، نماز جمعه مطلوب است زیرا در نماز جمعه مردم هر هفته به وحدت دعوت می‌شوند و اطلاعاتشان از معارف دینی افزایش می‌یابد و همین امر موجب تقویت پشتوانه مردمی نظام حکومتی میشود. اگر به جای ترویج وحدت، سخن از تفرقه در نماز جمعه به میان بیاید و به جای معارف دینی، یک مشت مطالب سست به خورد مردم داده شود، این تجمع بزرگ عبادی سیاسی از فلسفه خود دور خواهد ماند و این فاصله گرفتن به زیان نظام جمهوری اسلامی خواهد بود.
متاسفانه مدتی است از منبرهای نماز جمعه بعضی شهرهای مهم از جمله تهران و مشهد مطالبی شنیده میشود که نه تنها در چارچوب فلسفه نماز قرار ندارند بلکه درست در تضاد با آن هستند.
اخیراً و بعد از اعلام توافق هسته‌ای، بسیاری از سران کشورهای اروپائی به تهران آمدند و درباره تقویت روابط فیمابین ایران و اروپا مذاکراتی صورت دادند. حتی رئیس‌جمهور اطریش که هفته گذشته به کشورمان آمده بود، به دیدار رهبر معظم انقلاب حضرت آیت‌الله خامنه‌ای هم رفت و رهبر انقلاب نیز با تاکید بر این نکته که منتظر عمل کردن مسئولان اروپائی به وعده‌هایشان هستیم، در عمل و در گفتار به این رفت و آمدها چراغ سبز نشان دادند. درست بعد از همین واقعه، فردی که به نظر می‌رسد جایگاه نماز جمعه را با باشگاه زورآزمائی با رقبای سیاسی خود اشتباه گرفته با لحنی بسیار زشت و غیراسلامی، مسئولان نظام جمهوری اسلامی را با شاه تشبیه نموده و پا را از اینهم فراتر گذاشته و در این تشبیه، سران اروپا را ارباب و مسئولین ایرانی را نوکر دانسته و اینکه آنها هر وقت در انتخابات پیروز می‌شدند به ایران برای دیدار با نوکرشان شاه می‌آمدند!
این سخن توهین آمیز، علاوه بر اینکه در شان نماز جمعه نیست، از پایه غلط و دروغ و نوعی تلاش برای فریب دادن افکار عمومی است. گذشته از اینها، اصولاً با چه مجوز شرعی یک فرد به خود اجازه می‌دهد به مسئولین نظام جمهوری اسلامی اینگونه اهانت کند؟ نقد مودبانه، منصفانه و منطبق با واقعیات، در نماز جمعه نیز جایز است ولی چنین سخنی هیچ نسبتی با نقد ندارد و صرفاً دشمنی آشکار با دولت جمهوری اسلامی و گروه مذاکره کننده‌ایست که رهبر معظم انقلاب علاوه بر تایید تدین، تعهد و خدوم بودن آنها، در تازه‌ترین بیاناتشان در هفته گذشته درباره آنها گفتند در مذاکرات هسته‌ای خوب ظاهر شدند.
در مشهد نیز از منبر نماز جمعه سخن از وحشت مردم به خاطر سفر مسئولان اروپائی به کشورمان به میان آمده و چنین وانمود گردیده که: «این ترافیک اروپائی، مردم را به وحشت می‌اندازد... و رویکرد مسئولان کشور این بود که ما کشور را بازار اجناس بنجل غربی نمی‌کنیم اما این مساله ما را دچار اضطراب می‌کند.»
انتظار اینست که آنچه از منبر نماز جمعه منتشر میشود، با واقعیت منطبق باشد. متاسفانه برخلاف آنچه از نماز جمعه مشهد آمده، مردم از سفرهای سران اروپا به ایران نه تنها دچار وحشت نشده‌اند بلکه این سفرها را نوعی تلاش خود اروپائی‌ها برای شکستن تحریم‌ها می‌دانند و به خاطر اینکه این اقدام اروپائی‌ها نوعی دهن کجی به آمریکاست، بسیار خوشحال هم هستند. درباره اجناس بنجل غربی، هم یادآوری این نکته به گوینده این سخن لازم است که هر چند اجناس غربی در مقایسه با اجناس چینی، که ایشان در برابر سیل ورود آنها به کشورمان در دولت‌های نهم و دهم دم نمی‌زدند، ولی واقعیت اینست که همه باید از اجناس داخلی حمایت کنیم و واردات اجناس خارجی را در حد نیاز و ضرورت جایز بدانیم و با توجه به اینکه سیاست اعلام شده دولت یازدهم نیز همین است معلوم نیست چرا از منبر نماز جمعه مشهد و از جوار مرقد مطهر امام معصوم چنین تهمتی به دولت جمهوری اسلامی زده میشود!
تردیدی وجود ندارد که آنچه از نمازهای جمعه هفته گذشته تهران و مشهد در این نوشته نقل کردیم، شایسته جایگاه نماز جمعه نیست. مسئولان و متصدیان امور نمازهای جمعه اگر می‌خواهند از جایگاه رفیع این رکن مهم جامعه اسلامی حفاظت کنند - که البته باید به حکم وظیفه‌ای که برعهده دارند چنین کنند - باید ساحت نماز جمعه را از این قبیل سخنان پاک نمایند و تلاش پیوسته آنان این باشد که از منبرهای نماز جمعه سراسر کشور همواره ندای وحدت و همدلی و هم زبانی، که نه فقط شعار امسال بلکه شعار همیشگی جامعه اسلامی است، به گوش مردم برسد تا نظام جمهوری اسلامی تقویت شود و امید مردم به این نظام نیز افزایش یابد و ضمناً نماز جمعه نیز رونق یابد و رو به افول نرود.
ولش کن حوصله ندارم!!!