ریشه‌های رشوه در کشور

یادداشت دریافتی- دکتر علی عرفاتی؛ 1- درآمد دولت- دولت هر ساله بی سر و صدا مالیات بر ارزش افزوده را بالا می برد به امید افزایش درامد که این روزها با کاهش قیمت نفت و تحریم بسیار کم شده است. با این همه دولتهای محترم از اینم نکته غافلند که مهم ترین درامد دولت از بخش خصوصی توسط اخذ رشوه براحتی از بین می رود.

برخی ممیزین مالیاتی که اغلب رشوه می گیرند همه ساله مبالغ بسیار زیادی از درامد دولت را با کم کردن مالیات به جیب ثروتمندان خلافکار می ریزند. هزاران میلیارد تومان از درامد دولت توسط رشوه به راحتی محو می شود و عجیب است که دولتمردان از این نکته غافلند و به دنبال حذف یارانه ثروتمندان هستند.

مقدار کم یارانه یک ثروتمند با مالیات وی اساساً قابل مقایسه نیست. یکی از آشنایان بنده نقل می کرد که مالیات 100 میلیون تومانی را در یک موسسه با رشوه به 30 میلیون تومان کاهش دادند. یا در اخبار می خوانیم که مالیات مغازه ها از مالیات کارمندان به مراتب کمتر است همه اینها به لطف پرداخت رشوه به ممیزین محترم مالیاتی است.

یکی دیگر از دوستان که حسابدار یک کارخانه بود می گفت فروش ما در سال چند میلیارد است که به لطف رشوه به چند ملیون کاهش می یابد.

اگر سیستم اداری مالیاتی دولت درست بود درامد مالیاتی دولت از بودجه کل کشور هم بیشتر می شد. البته مالیات از ثروتمندان نه اقشار فقیر مثل کارمندان. اما متاسفانه از حقوق ناچیز کارمند مالیات گرفته می شود ولی از صاحبان مشاغل آزاد و ثروتمندان نه.

جالب اینجاست که حتی شرکتهای دولتی نیز سر دولت را کلاه می گذارند و فرار مالیاتی دارند.

2- بی قانونی و هرج و مرج- یکی دیگر از عوارض و مشکلاتی که رشوه در کشور ایجاد می کند هرج و مرج و بی قانونی است. زمانی که رشوه در کشور نهادینه شد عملاً هیچ قانونی ضمانت اجرایی ندارد. مثلاً زمانی که مامور ... به جای جریمه متخلف با دریافت رشوه از جریمه او خودداری می کند، عملاً قوانین را بی ارزش می کند.

بنده به دوستان می گویم اگر شما بساز و بفروشی را پیدا کردید که رشوه نمی دهد، به بنده معرفی کنید تا دستش را ببوسم!

حتی برخی ماموران ... از دستفروشان هم رشوه می گیرند تا به آنها اجازه فعالیت بدهند.

در نزدیکی منزل ما یک دستفروشی در یک خودروی قدیمی به تعمیر کفش می پردازد وقتی از او می پرسم که آیا تو را به جرم سد معبر نمی گیرند، می گوید هر از گاهی یک تراول می دهم.

اساساً متاسفانه مساله رشوه به قدری جدی است که بعضی از مشاغل مثل همین بساز بفروشی یا حتی دستفروشی بدون رشوه امکان پذیر نیست. یا بعضی مناقصات دولتی با رشوه برگزار می شود. کسی برنده مناقصه می شود، که رشوه بیشتری پرداخت کند. یکی از دوستان ما در یک شرکت دولتی بود و در قسمت قرارداد مناقصات کار می کرد چون آدم سالمی بود مجبور شد از آن شرکت بیرون بیاید تا بقیه دوستان بتوانند به راحتی به کار خود ادامه دهند!

3- نظارت بر بهداشت کار و مواد غذایی- هر روزه می شنویم که مواد غذایی که در کارخانجات تولید می شود، غیر بهداشتی است. وقتی به وزیر بهداشت گفته می شود چرا نظارت کافی نیست می گوید که نیروهای ما کم است.

مشکل کمبود نیرو نیست بلکه مشکل چیز دیگری است. ساندیسی که دارای مهر استاندارد و پروانه بهداشتی است و روی آن نوشته آب میوه خالص؛ مگر می شود حتی یکبار در طول سالها بازرسی نشود. در حالی به جای آب میوه فقط شکر و اسانس تحویل مردم می دهد. بی کیفیت ترین کالاها چگونه مهر استاندارد می گیرند؟ آن وقت به مردم می گوییم ایرانی ایرانی بخر! این مطلب ادامه دارد...