یادداشت دریافتی- سید محمد محسن حسینی؛ یک ضرب‌المثلی می‌گوید: «خنده بر هر درد بی‌درمان دواست». اعتقاد به این ضرب‌المثل چالش‌های زیادی را برای سیاست خارجه ایران رقم زده و شاید برای وزارت خارجه دولت تدبیر و امید یک اصل حساب شود.
مردان دیپلماسی باید توجه کنند که همه‌جا هم این ضرب‌المثل صدق نمی‌کند! خصوصاً اینکه طرف مقابل چون حیوانی درنده و بدذات بخواهد با زیاده‌خواهی چنگ بر آسایش و آبروی ما بزند.
باکمال تأسف دولت تدبیر و امید سیاست خارجه‌ای را ادامه می‌دهد که در دوره اصلاحات کاملاً شکست خورد؛ سیاست پیشبرد اهداف با خنده و شوخی!؛ آن هم در دوره‌ای که کشور ایران چند سال است که ازلحاظ نفوذ، در منطقه حرف اول را می‌زد.
اگرچه وزیر خارجه مدام از تعامل سازنده با غرب و گره‌گشایی از طریق مذاکرات صحبت می‌کند اما اغلب نگاهش با نگاه اصیل انقلاب فاصله زیادی دارد.
نگاهی که امام خمینی (ره) به ما گوشزد کرد و گفت: «مملکت اسلامی عار است که دستش را به طرف آمریکا دراز کند» اما حیف که امروز امام را یک عارف‌مسلک معرفی می‌کنند و بجای اهدای صحیفه امام، دیوان شعر امام را هدیه می‌دهند.
متأسفانه این دولت با امید بسیار به مذاکرات و بی‌تدبیری‌های فراوان، سکان کشتی استقلال و عزت ملت غیور را به دست کسی داد که مرد خنده‌های دیپلماتیک نام دارد.
فردی که در برابر دروغ، اهانت و حتی تهمت دشمن می‌خندد اما حاضر نیست یک انتقاد شیرین و سازنده بشنود.
تاریخ دیپلماسی ایران پر است از درس‌ها و نکته‌ها. هرچند ما کتاب قرآن و نهج‌البلاغه را جهت دستورالعمل‌های سیاسی داریم اما فکر نمی‌کنم دیپلمات‌هایی که در سد لتیان کاخ دارند و ایام عید را به کیش و ژنو سفر می‌کنند، وقت مطالعه داشته باشند.
یکی از دوستانم می‌گفت انگار بعضی کتاب قلعه حیوانات را خوانده و جورج اورول را یک پیشگو می‌دانند. صد حیف که انقلاب اسلامی باید بعد از سال‌ها یک دیپلماسی ضعیف بلکه غیرانقلابی و غیردینی داشته باشد. دین اسلامی که می‌گوید: «اشداء علی الکفار و رحماء بینمهم»
تصمیمات سیاسی ایران نه تنها در تحولات منطقه بلکه قطعاً در شرایط ظهور صاحب الزمان تأثیر شدید دارد. روزی باید بیاید که وزیر خارجه جمهوری اسلامی ایران، یک عالم شجاع چون شهید بهشتی باشد تا بتوان مفهوم عزت و اقتدار را در دیپلماسی مطرح کرد.
اعضای تیم مذاکره کننده دولت روحانی، بارها به زیاده‌خواهی غرب اعتراف کردند؛ اما برایمان جای تعجب است که چطور با این همه تهمت نسبت به تروریست بودن ایران و توهین نسبت به نیرنگ ذاتی در ایرانیان و اعتراف غربی‌ها به اینکه ایران باید تعهداتش را عملی کند ولی تحریمی حذف نمی‌شود؛ وزیر خارجه هیچ موضعی نمی‌گیرد، و برای جلب نظر غربی‌ها هنوزمی خندد!
