"مثل این است که به خانه برادر خودم می‌روم".
این سخنان شی جین‌پینگ، رئیس جمهور چین است که در سرمقاله‌ای به قلم او و در آستانه دیدارش از پاکستان منتشر شد. رئیس جمهور چین روز دوشنبه ۲۰ آوریل (۳۱ فروردین) برای دیداری دو روزه وارد پاکستان شد.
نواز شریف، نخست وزیر پاکستان نیز پس از دیدار با جین‌پینگ گفت که "روابط دو کشور از کوهها بلندتر، از اقیانوسها عمیقتر، از عسل شیرین‌تر و از آهن سخت‌تر است."
روابط چین و پاکستان همواره گرم بوده و اظهارات اخیر مقامات دو طرف این موضوع را به خوبی نشان می‌دهد و دو کشور یکدیگر را شریک استراتژیک می‌خوانند، اما اهمیت این سفر شاید در میزان سرمایهگذاری است که مقامات پکن اعلام کرده‌اند در پاکستان انجام خواهند داد.
بر اساس گزارشها چین درنظر دارد که ۴۶ میلیارد دلار در پاکستان سرمایهگذاری کند. میزان این سرمایهگذاری چند برابر بیشتر از سرمایهگذاری آمریکاست. این حجم سرمایهگذاری حدود سه برابر کل سرمایهگذاری مستقیم خارجی در پاکستان از سال ۲۰۰۸ میلادی است.
برخی از تحلیلگران با اشاره به مشکلات اقتصادی پاکستان و ساختار بوروکراتیک این کشور که از جمله کشورهای با میزان فساد بالاست، در توانایی پاکستان در استفاده مناسب از این حجم سرمایهگذاری تردیدهایی ابراز کرده‌اند.
میزان تفاهم نامه‌ها و قراردادهای دو کشور را حدود ۵۰ سرفصل گزارش کرده‌اند که تعداد زیادی از آن در زمینه پروژه‌های حوزه انرژی است. بخشی نیز در زمینه توسعه بندر گوادر در جنوب غرب پاکستان در حاشیه دریای عرب و نزدیک ایران است که در حال حاضر نیز چینی‌ها سالهاست در آن فعال هستند. کمک به ساخت و بهبود زیرساختهای پاکستان نیز بخشی دیگر از این سرمایهگذاری خواهد بود.
بازار خاورمیانه بدون گذر از تنگه ملکاناما شاید ساخت "مسیر اقتصادی چین-پاکستان" که بندر گوادر را به منطقه سین‌کیانگ در غرب چین وصل می‌کند، یکی از مهمترین بخشهای این سرمایهگذاری باشد.
جزئیات این مسیر مواصلاتی چند هزار کیلومتری که در عمل قرار است گوادر در پاکستان را به کاشغر در چین متصل کند، هنوز به طور دقیق مشخص نیست، اما بخش عمده‌ای از آن در بلوچستان پاکستان قرار دارد؛ منطقه‌ای که سالها است با مشکلات امنیتی روبرو است.
صاحب‌نظران می‌گویند که ساخت این پروژه و اهمیت آن برای اقتصاد پاکستان و در چارچوب روابط دوستانه اسلام آباد-پکن، می‌تواند در عمل به اعمال تدابیر امنیتی بیشتر در منطقه منجر شود. این تدابیر همچنین می‌تواند شامل همکاری مشترک چین و پاکستان در زمینه مباره با افراط‌گرایی در دو کشور باشد.
در آنسو یکی از اهداف مهم چین دسترسی به آبهای خلیج فارس، دریای عرب و اقیانوس هند از طریق شمال و بدون استفاده از مناطق جنوبی خود و گذر از مسیر "تنگه ملکان" است.
در حال حاضر بخش عمده‌ای از منابع انرژی چین از طریق اقیانوس هند و "تنگه ملکان" تأمین می‌شود. مسیر تازه راه جدید، کوتاهتر و ارزانتری را برای چین و دسترسی این کشور به منابع انرژی خاورمیانه ایجاد می‌کند؛ جدای از آنکه این مسیر بازار اقتصادی تازه‌ای نیز را برای این کشور و دیگر کشورهای منطقه به وجود می‌آورد.
سود ایرانهمزمان، حضور بزرگ چین در بازار اقتصاد و انرژی پاکستان و ایجاد این مسیر مواصلاتی در عمل برای ایران که دارای روابط خوبی با هر دو کشور پاکستان و چین است نیز می‌تواند سود‌آور باشد.
ایجاد امنیت در منطقه بلوچستان پاکستان به تامین امنیت در منطقه مرزی دو کشور کمک خواهد کرد و ایران نیز از این مسیر تازه به بازارهای پاکستان، چین و آسیای‌میانه دسترسی بیشتری خواهد یافت.
اما یک نکته مهم در این تحولات این است که با توجه به فضای ایجاد شده پس از مذاکرات اتمی بین ایران و کشورهای غربی، احتمال مشارکت چین در ساخت خط لوله گاز در پاکستان برای اتصال آن به لوله‌های انتقال گاز ایران افزایش می‌دهد.
گزارشهای غیر رسمی وجود دارد که پاکستان با یک شرکت انرژی چینی در تماس است تا برای این پروژه منابع مالی تأمین کند.
ایران و پاکستان در سال ۲۰۱۳ میلادی تفاهم‌نامه این خط لوله را به امضا رساندند و پاکستان متعهد شد که خط لوله در داخل خاک خود را احداث کند و انتقال گاز ایران از سال جاری میلادی آغاز شود و جریمه عدم اجرای آن پرداخت صدها هزار دلار در ماه به ایران است. ایران می‌گوید خط انتقال گاز در داخل ایران و تا نزدیکی مرز آماده است.
اطلاعات مشخصی درباره پرداخت احتمالی این جریمه در دست نیست، اما حضور چین می‌تواند به احیای این طرح بزرگ کمک کند.
از کشتن افراد عینکی به جرم روشنفکر بودن تا حذف پول و مذهب از مناسبات اجتماعی / فاجعهبارترین حرکت قرن بیستم برای ساخت اتوپیای روستایی
شباهتهای قائد بغداد و پیشوای برلین؛ از میل به ویرانگری تا قهرمان پرستی
طرز تهیه کباب لاهماجون، خوشمزهترین کباب ترکی
سالاد فیله مرغ سوخاری با سس رنچ، جذابترین سالادی که تابهحال خوردهاید
ولش بیخیال
تشکر از مسئولین خدوم
ما با چین رابطه داریم ...سال هاست با با اجازه فروش کالاهاش به اقتصادش کمک کردیم و در صنعت نفت خودمان با وجود بی لیاقتی پیمانکاران شون که اکثرا دولتی هم هستن باعث بهبود اقتصاد شون شدیم و با خودروهای معیوب شون(هوو و ...) کشته شدن عزیزان و هموطنان رو بی خیال شدیم. و حالا باید این سرمایه گذاری کلان رو در کشوری بکنه که بندری داره که رقیب بندر چابهار ماست، بعد تازه می خواد گوادر رو ترمینال ورودی نفتش از خاورمیانه(بهتر بگم ایران) بکنه، این کجاش افتخار داره، ما نفت مون رو باید بدون واسطه بفروشیم نه اینکه مدام بین فروشنده اصلی دلال بندازیم که بشه عین امارات و ترکیه،
فرارو جان مخاطبای شما اکقر افراد فرهیخته هستن و به این موضوعات واقف ولی اگه بی سواد هم بودن رای به اشتباه بودن این برداشت می دادن که "برای ایران منفعت داره"!!!
به جاش باید مقامات چین رو قانع کنیم که سرمایه گذاری بزرگتری در ایران انجام بده وگرنه منافعش رو باید بی خیال بشه اینطوری میشه منفعت برد والا با رسمیت دادن به دلالی پاکستان شکم اینها رو هم باید سیر کنیم.