شهدای ۱۳۲۰به روایت بازیگر معروف اردبیل

یادداشت دریافتی- حامد حسینی؛ پیامبر اکرم (ص) می‌فرمایند: «اشرف الموت قتل الشهاده» شهادت بر‌ترین مرگ هاست.

مردم ما با سابقه تاریخی و اسلامیشان همیشه قدردان شهدا بوده‌اند و خواهند بود، شیرمردانی که به دنبال نام نبوده‌اند و در گمنامی درس‌های بزرگی به ما داده‌اند.

هر وقت که برگ‌های تاریخ سال به انتهای خود نزدیک می‌شود یک روز در اوخر سال خاطرات زیادی را به یاد مردم می‌آورد و آن روز ۲۲ اسفند است روز بزرگداشت شهدا، روزی که سراسر مهر، عاطفه و ایثار را در اذهان تداعی می‌کند.

اما شاید امسال ۲۲ اسفند در ایران متفاوت‌تر از همیشه باشد؛ چرا که به همت یکی از هنرمندان استان اردبیل شهدایی معرفی می‌شوند که شاید اگر ذوق ایشان نبود هیچ وقت نشانی از آن‌ها نمی‌شنیدیم، شهدایی که مربوط به جنگ تحمیلی نیستند اما جایگاه والایی در بین مردم استان اردبیل دارند. حتی مزارشان در جای جای استان اردبیل بی‌نشان است ولی نامشان با اراده یکی از هنرمندان اردبیل احیا می‌شود. هر چند به قول این هنرمند خلاقیت هنری و تلاش‌های ما نیست که نام شهدا را زنده می‌کند بلکه جایگاه خود شهداست که نامشان در تاریخ زنده می‌شود.

برای مقدمه لازم است اندکی در مورد آقای احد بیوته سخن بگوییم مردی که از مجریان مشهور صدا و سیمای مرکز اردبیل و محبوب دل‌های مردمش است شخصی که با اسم و نشان او آشنا هستیم، مجری تلویزیون که همیشه طنز اجرا می‌کند و خنده بر لب‌های مردم می‌نشاند اما گویا در پس چهره خندان این مجری شاد حرف‌هایی نهفته است، حرف‌هایی از جنس درد!

مرد همیشه خندان وقتی از شهدا حرف به پیش می‌آید صدایش از بغض می‌لرزد، بغضی که منجر به تلاشی می‌شود ۱۲ ساله تا برای قهرمان‌هایی که از دوران کودکی فکرش را مشغول می‌کرده کتابی به رشته تحریر در بیاورد.

احد بیوته در دشت مغان از مناطق مرزی استان اردبیل به دنیا آمده است و به لحاظ اینکه در صدا و سیما موفق عمل کرده است از جایگاه اجتماعی و محبوبیت خاصی برخوردار است و اخیراً کتابی با عنوان یک روز از تاریخ ایران را به چاپ رسانده است که بحث ما بر سر این کتاب است.

کتابی که ۷۳ سال پیش را به قلم می‌کشد «سوم شهریور ۱۳۲۰» روزی که روس‌ها به مناطق مرزی استان اردبیل حمله می‌کنند و دستور حکومتی به نیرو‌ها این بود که در برابر روس‌ها هیچ گونه مقاومتی نشود اما مگر امکان دارد ایرانی باشد، حس وطن دوستی داشته باشد با خاطره عاشورا آشنا باشد و سکوت اختیار کند.

به گفته احد بیوته محقق و نویسنده استان، با توجه به مستنداتی که گرد آورده‌ام عشایر را هم خلع سلاح می‌کنند، فرمانده پاسگاهی که باید از منطقه دفاع می‌کرده پا به فرار می‌گذارد اما دلیرانی بودند آشنا با کربلا که آن روز حماسه آفریدند.

احد بیوته در کتابش قهرمان‌هایی را معرفی می‌کند که با کمترین تجهیزات و امکانات بر خلاف دستور حکومتی مبنی بر عدم مقاومت در برابر روس‌ها عمل می‌کنند، با توجه به مستندانی که در کتاب ارایه شده است در آن زمان مراجع تقلید فتوای مقاومت صادر می‌کنند و این شهدا فتوای مراجع را بر دستور طاغوت مقدم دانسته و راه کربلا پیش می‌گیرند.

ابوالفضل مجرد فراقی اردبیلی یکی از شهدای سوم شهریور ۱۳۲۰است و شاید نقطه اوج کتاب باشد که وقتی روس‌ها کمرش را می‌شکنند و او را با کمر شکسته به تیر برق می‌بندند و شکمش را با سر نیزه اسلحه پاره می‌کنند، فریاد می‌زند که: یا امام حسین (ع) آیا توانستم راه تو را ادامه دهم؟

احد بیوته با گرامیداشت ۲۲ اسفند، مردم استان اردبیل را شهید پرور و ولایت مدار عنوان می‌کند و این شهدا را افتخار این استان می‌داند و پرداختن به موضوع شهادت و معرفی شهدا را لازمه جامعه می‌داند و با بیان کردن فرمایش امام صادق: («ثلاثه یشفعون الی الله یوم القیامه فیشفّعهم: الانبیاء ثمّ العلماء ثمّ الشّهداء.» سه گروهند که روز قیامت شفاعت می‌کنند و شفاعت آن‌ها مورد پذیرش خداوند قرار می‌گیرد، انبیاء و علما و شهداء.) آرزو می‌کند که انشالله در قیامت مورد شفاعت شهدا واقع بشویم.

حرکت ارزشمند آقای احد بیوته ارج می‌نهیم و یاد و نام شهدای سوم شهریور ۱۳۲۰ را گرامی می‌داریم.