حاتمی‌كيا، مايلی‌كهن اين روزهای سينما

ابراهيم حاتمي كيا اين روزها بي پرواتر از سابق بر اهالي سينما مي تازد.در برنامه ي تلويزيون درحاليكه بر طبل  تقديس و تقدير از  امثال  ده نمكي مي كوبيد  سينماگران نام آشنای ایران را به عنواني چون"دو پاسپورته ها، کف گیر به ته دیگ خورده ها، عافیت طلب ها، دریوزگی ها"؛ مي نوازد از اصغر فرهادي گرفته تا مورد اخير عباس كيارستمي.

وي حتي پس از ناكامي فيلم "چ" در دريافت جايزه , جشنواره فجر را از بيخ و بن زير سوال برد و آنرا نمايشي غربي ,آن ور آبي و هزارن موردي كه احتمالا" همه ما روزانه به شنيدن آن توسط هم مسلكان حاتمي كيا عادت كرده ايم مورد اشاره قرار داد.حاتمي كيا شده است مايلي كهن سينماي ايران كه به در و ديوار ساختاري كه در آن شده است حاتمي كيا چنگ مي اندازد با اين تفاوت كه تا توانسته از مواهب و يارانه هاي نقدي و غير نقدي سينماي حكومتي و دولتي  بهره ها برده است.وي كه چندي است بيشتر از سابق در محافل سياسي و مذهبي به سبب ساخت فيلم اخيرش حضور چشمگيرتري دارد بي پرواتر ,هر آنچه و هرآنكه نمي پسنند با تازيانه ي فحاشي و گاه تهديد مي نوازد.

نوشتن درباب این رفتارهاي وي آسان نيست, دشوار است به این خاطر كه به ياد داريم در سكانس آخر از كرخه تا راين گرسيتيم و هنوز بوي پيراهن يوسف در مشاممان مي پيچد و كيست كه تحت تاثير آژانس شيشه اي نبوده باشد. وي كه در پرده اخير نمايش بيرون از فيلم هايش,تلاش براي برخورد سياسي  توسط مسئولين دولتي با عباس كيارستمي سينماگر جهاني و پر افتخار ايران را به نمايش گذاشت, مرا بر آن داشت در مذمت چنين نمايش هاي ناجالبي كه متاسفانه هر روز جلوي ديدگانمان توسط هم مسلكان سياسي  وي در مطبوعات و رسانه ها و غيره به نمايش در مي آيد نكاتي را خطاب به وي مطرح كنم تا هم در بشنود هم ديوار.

آقاي حاتمي كيا! چرا فکر میکنيد همه بايد چون شما در دوران جنگ و پس از جنگ  فقط از جنگ صحبت كنند هیچ کس حق ندارد فیلمی درباره زندگي يا صلح يا موضوعي كه شما نمي پسنديد بسازد؟! با اين منطق شما بايد از خودتان پرسيد چرا با وجود مشكلات بسياري كه كشور در حال حاضر با آن روبروست، درباره جنگی که ربع قرن پیش تمام شده است، فیلم می سازيد؟ مگر نه اين است كه كيارستمي از ارزشهاي ينيادين انساني سخن گفته است كه شهدات شهدا بر مدار همين ارزشهاي انساني است.

برادر حاتمي كيا شما كه فيلم سازيد چرا با زبان فيلم و سينما حرف نمي زنيد و با چماق قدرت سياسي سراغ غير هم فكرانتان مي رويد؟ حالا اگر  مطابق درخواستتان جناب رييس جمهورو مسيولان فرهنگي كه آنها را با نام دفاع مقدس مي خواهيد وارد نزاع شخصي خودتان بكنيد, آمدند و هر آنچه شما خواستيد نثار كيارستمي كردند. چه تاثير سويي بر عباس خان دارد؟ مگر كيارستمي اعتبار حرفه اي خود را از رييس جمهور و مسيولان فرهنگي و سياست و حكومت گرفته است كه با موضعگيريشان بر باد دهد؟

شما كه خود را  تنها سخنگوی بچه های جنگ معرفی می کنيد و جهت در امان ماندن محبوبيتتان رابطه خود با يك طيف سياسي را با عنوان دفاع مقدس علني تر نمي كنيد,مگر جنگی با هزاران شهید محدود به یک یا دو قشر بود؟ چرا وقتي كيارستمي 6 ماه پيش مصاحبه كرد موضعگيري نكرديد و آنرا موكول به هفته دفاع مقدس كرديد تا با نام نامي بچه هاي جنگ به تصفيه حساب هاي شخصي تان برسيد.

اگر فيلم هاي شما مورد پسند داوران كن و برلين و اسكار نيست به معنی آن نیست که عباس کیارستمی و اصغر فرهادی که جایزه گرفته اند جیره خوار آنهایند و تنها شما حق دارید به  نام نامی بچه های جنگ سخن بگویید در حاليكه خاطرمان هست چند سال پیش خود شما در جشنواره برلین شرکت کرديد آن هم در بخش جانبی و دست خالی هم برگشتید و به حساب این گذاشتید که آنان هیچ تمایلی به این نوع سینما ندارند.

شما كه در برنامه راز شبكه چهار كه ظاهرا" بيشتر به شعور مخاطبان احترام مي گذارد به ستایش مسعود ده نمکی و فیلم های او پرداختيد و فروش بالاي آن را ملاك ارزشمندي اش مي دانيد و راز فروش فیلم های ده نمکی را دراجابت فرمان مردی که به همه ی حقیقت دست یافته و با همين منطق بر  امثال كيارستمي به خاطر فروش كم آثارشان در گيشه هاي ايران  خرده مي گيريد.

در جواب شما كه از یک طرف از ارزش های دیگری دفاع می کند ولی در تحلیل فیلم های ده نمکی به مولفه «فروش» اشاره می کند (که مهم ترین عنصر سینمای تجاری است) بايد گفت  كه  بسياري از هنرمندان و غير هنرمندان  اگر اجازه یابد می تواند فیلم های پرفروش بسازد از جنس فيلم هايي كه هیچ تفکری را در بیننده برنمی انگیزد و تنها او را برای زمانی محدود سرگرم یا سرخوش می سازد و چون دغدغه هویت و فرهنگ ایرانی ندارد یا زیاد ندارد و تنها زبان آن فارسی است فیلمفارسي خوانده می شود وگرنه اکثر سینماروها مردمان عادی اند و دوست دارند فیلم های سرگرم کننده ببینند. روزی فيلم "سام و نرگس" و بازی " محمد رضا گلزار" و روزی با کسانی دیگر.

آقاي حاتمي كيا شما که با آن گویش شیرین خود را غریب الغربا مي خوانيد براي من ابهري  خيلي خوب آشناييد.خاطره ي پروژه عظيم و پر هزينه خاك سرخ خيلي خوب در اذهانمان نقش بست وقتي فقط بابت چند سكانسش, نزديك به 2 ماه نصف شهر تعطيل شد و مهمترين مركز درماني شهر را كامل در قيضه خود داشتيد و جمع كثيري از نيروهاي بسيج و مردمي را به اختيار گرفتيد تا در سايه حمايت همه جانبه ي مادي و معنوي نهادهاي حكومتي ,غم ريخت و پاش نداشته باشيد و فارغ بال هر آنچه خواستيد بكنيد.

اگر شما و همرهانتان همچون مسعود ده نمكي غريبند پس آشنا كيست؟ برادر عزيز شما كه بايد شاكر باشي نه شاكي. چرا وقتي از انواع حمایت ها  برخوردار هستيد اصرار داريد خود را مظلوم نشان دهيد؟ وقتی در برنامه تلويزيون  فرياد مظلومیت و تنهایی سر می داديد  همزمان  در شبکه سه و ذیل یک مسابقه بسیار پر بیننده فوتبال بین بایرن مونیخ و منچستر یونایتد مدام فیلم «چ» با زیر نویس  تبلیغ می شد.

شما با درخواست خودتان از مسيولين فعلي در جهت اعتراض به هنرمند محبوبي چون كيارستمي ظاهرا مي خواهيد با  تير خود به نام دفاع مقدس  دو هدف بزنيد. هم سيبل كيارستمي و هنرمندان غير همفكرتان را نشانه گرفته ايد و هم مسيولين فرهنگي دولت روحاني كه بعد از 8 سال سكوت شما در دوران تحقیر هنر و هنرمند در دولت سابق, مورد تفقد جناب عالي قرار گرفته اند چه اينكه پس از نرسيدن جايزه ویژه ریاست جمهوری در جشنواره اخير فيلم فجر، صدايتان درامد و بر سر رييس جمهور و مسيولين فرهنگي اش فرياد اعتراض كشيديد كه "آقای رییس جمهور! فرهنگ را به مردان بزرگ بسپارید".

عالم و آدم را در خشم ندادن جايزه به شما به نام بچه هاي جنگ مورد لطف قرار داديد حتي موجوديت جشنواره را مورد عتاب خود قرار داديد.شمایی که خود را فرزند همین انقلاب می دانید جشنواره ای منتسب به فجر را انکار كرديد. چرا؟ چون به شما آن جایزه ویژه را که انتظار داشتید ندادند؟ کاش یک نمونه از مردان بزرگ مورد اشاره خود را معرفی می کردید. چون آنانی که برخی بزرگ می دانند در نگاه شما حقیر و غربزده می آیند. شماييكه مدعي فعاليت ارزشي هستيد كجا بوديد وقتي مردان بزرگ دولت احمدي نژاد در خانه سينما را گل گرقته بودند تا در كنار ساير اهالي سينما كه نان هنرشان را مي خورند فرياد دهيد كه آقای رییس جمهور فرهنگ را به مردان بزرگ بسپارد. در كنار پرویز پرستویی كه بازيگر بيشتر فيلم هاي شماست كه او نیز برادر شهید است اما نان نام برادر نمی خورد و پای صنف و شرافت حرفه ای که در میان بیاید ذره ای کوتاهی نمی کند.

جناب حاتمي كيا در هنر و سينما تك صدايي معنا ندارد. اخلاق دفاع مقدس حكم مي كند كه به رفتارهايي كه در چارچوب ميل ما نيست و براساس تحليل ما نيست برچسب و تهمت نزنيم. آن ارزشهاي والايي كه از آن سخن مي گوييد حكم مي كند كه در حق كساني كه متفاوت از ما عمل مي كنند و حتي متفاوت از ما فكر مي كنند، بي انصاف و ناجوانمرد نباشيم.

جناب برادر حاتمي كيا مرام بچه هاي جنگ از جنس ديگري بود.