روزنامه شرق با سردار محمدتقی شاهچراغی، فرمانده سپاه کربلای مازندران درباره روند امدادرسانی به گفتگو نشسته است.
سپاه کی وارد منطقه شد؟
ما از روز شنبه که وارد منطقه شدیم از نور تا رامسر درگیر بحران برف شده
بود. همه امکانات شهرستانی ما شامل ماشین‌های کمک‌دار، آمبولانس و نیروی
انسانی به‌کار گرفته شد. البته اینجا نیروی انسانی خیلی کاربرد چندانی
ندارد و عمدتا نیاز به ماشین‌های کمک‌دار و مهندسی داریم. از شب اول در
تنکابن که وضعیتش بحرانی‌تر از سایر شهرها بود قرارگاه زدیم و همه
دستگاه‌های مهندسی و نیروی استانی سپاه را به‌کار گرفتیم. در حال حاضر
20دستگاه مهندسی اعم از لودر، بولدوزر، گریدر و بیل مکانیکی و 40دستگاه
ماشین کمک‌دار شامل پنج‌دستگاه آمبولانس و دو دستگاه نانوایی سیار در منطقه
تقسیم کرده‌ایم. با توجه به شرایط خاص تنکابن با نظر ستاد بحران استان
مسوولیت هماهنگی دستگاه‌های مهندسی و پاکسازی جاده‌های درون‌شهری و معابر
روستایی هم برعهده ما گذاشته شد.
یعنی شما به راهداری و شهرداری می‌گویید چه‌کار کنند؟
با تقسیم کار و هدف‌گذاری‌ای که شده این کارها با مسوولیت سپاه دارد انجام
می‌شود. با توجه به دستور فرمانده کل سپاه، تیم‌های پروازی هم در تهران
پیش‌بینی شده‌اند منتها قرار شده با درخواست هلال‌احمر ورود پیدا کنند.
البته شرایط جوی هم امکان هیچ پرواز هلیکوپتری از تهران به مازندران را
ایجاد نکرده است.
شما از تهران کمکی گرفته‌اید؟ چه به لحاظ ماشین‌آلات، چه نیروی انسانی؟
نیروی انسانی که نه، ولی از 20دستگاه ماشین‌آلات هفت‌دستگاه مال خود ماست،
مابقی از قرارگاه خاتم‌الانبیاء آمده که در پروژه‌های سپاه در تنکابن و
الموت قزوین استفاده می‌شود.
حجم تخریب در کدام قسمت از استان بیشتر بوده؟
از چالوس تا رامسر بیشترین حجم بارش برف را داشتیم منتها تنکابن به دلایلی
مشکلاتش بیشتر بود. البته شرایط جوی هم تا دوشنبه گذشته طوری بود که امکان
امداد مستمر را سخت‌تر می‌کرد. مثلا جاده را پاک می‌کردند، صبح می‌دیدند
دوباره از برف پر شده. از دیروز صبح ساماندهی شروع شده. کمبودی هم در بعضی
دستگا‌ه‌ها مثل لودر دیده می‌شود که مسوولان قول داده‌اند انتقالش سرعت
پیدا کند.
یعنی وزارت راه قول داده «لودر» به منطقه بفرستد؟
نظرشان این بود که استاندار و مسوولان استانی بررسی کنند در صورتی که نیاز
بیشتر از آن چیزی است که هم‌اکنون در منطقه هست، بفرستند. منطقه هم خیلی
گسترده است از نور تا رامسر. همه بحران در یک شهر نیست. روستا هم در این
منطقه زیاد است و جاده‌ها هم همه کوهستانی و برف‌گیر.
در روستای محمودآباد که شخصا با مردم حرف زدم یا در خود تنکابن، بیشترین گله مردم این بود که معابر شهری هنوز پر از برف است...
تا دیروز اولویت اول ما این بود که شریان‌های اصلی باز شود. اگر قرار است
راه‌های فرعی باز شود لازمه‌اش این است که در جاده‌های اصلی بتوان تردد
کرد. تا دوشنبه گذشته در جاده‌های اصلی هم تردد به سختی صورت می‌گرفت.
هنوز راه دسترسی به چند روستا مسدود است؟
این را باید از ستاد بحران پرسید ولی از دیروز تعدادی از راه‌های دسترسی
به روستاها باز شده که من آمار ندارم و باید از ستاد بحران آمارش را پرسید.
به نظر می‌آید در نوشهر و چالوس همه دسترسی‌ها آزاد شده ولی مناطقی در
رامسر، عباس‌آباد و تنکابن هنوز بسته است.
در هماهنگی این مساله چالشی نداشتید؟
نه. البته چون یک حادثه غیرمنتظره بوده باعث غافلگیری شده که تبعاتی هم داشته.
از طرف مسوولان استانی مقاومتی برای ورود شما نبوده؟
نه، چون احساس کردند ورود ما می‌تواند به آنها کمک کند.
آمادگی دارید اگر دوباره برف آمد در منطقه حاضر شوید؟
ما اعلام کردیم هروقت نیاز و لازم باشد در منطقه هستیم..
لزومش را چه کسی تشخیص می‌دهد؟
ستاد بحران استان یا جمع‌بندی خودمان. اگر آنها هم بگویند بروید ولی، ما
احساس کنیم نیاز هست، می‌مانیم. باید تردد را تسهیل کنیم. آمده‌ایم تا هر
وقت لازم باشد بمانیم.
