فرارو- شمار روزهای حضور دولت «تدبیر و امید» در «پاستور» از ۲۰۰ گذشت. گذشت این روزها چالشهای پیش روی دولت تدبیر و امید را نه تنها کم نکرد بلکه بیشتر هم کرده است؛ چالشهایی که سرنخ اصلی بروز آن در خود پاستور و ناشی از تصمیمات خود دولت است.
به گزارش فرارو، حسن روحانی در شرایطی دولت تدبیر و امید را تشکیل داد و پاستور را از دولت محمود احمدینژاد تحویل گرفت که به زعم خود رییس جمهور و تایید کارشناسان، با کوهی از مشکلات و چالشها داخلی و خارجی روبرو بود.
چالشهای پیش روی دولت که توسط دولت و کارشناسان پررنگ شده بودند عمدتا معطوف به حوزه اقتصادی و روابط بین الملل بوده است. بر همین اساس دولت عزم خود را جزم کرد تا ابتدا با برداشتن گامهای عملی در حوزه روابط بین الملل و کاهش تنشهای در مناسبات ایران در جهان زمینه رفع مشکلات اقتصادی را نیز رفع کند.
چالش نخست، سیاستهای هستهای
بسیاری معتقدند یکی از عوامل بروز بحران در حوزه اقتصاد ایران ناشی از تنگتر شدن دایره تحریمها بوده است که ایران از کسب درآمدهای ارزی محروم کرد. از این رو هدف گذاری نخست دولت برای رفع بحران اقتصادی، رفع بحران در حوزه سیاست خارجی گذاشته شد.
این هدف گذاری برای خود دولت چالش آفرین شد؛ البته توسط منتقدان دولت که چندان هم دور از انتظار نبود. دیپلماسی که از سوی دولت برای رفع مشکلات جهانی ایران در دستور کار قرار گرفت اگر چه باب گفتوگوهای سازنده با غرب را باز کند و پرونده هستهای را به مسیر درست هدایت کرد و زمینه حل و فصل مناقشات حول محور این پرونده را فراهم کرد اما صدای اعتراض اقلیتی را بلند کرد تا انرژی دولت در این راه برای راضی نگاه داشتن منتقدان داخلی و نمایندگان کشورهای خارجی به طور برابر تقسیم شود.
با این حال مدیریت این چالش به دلیل حمایتهای صورت گرفته چندان سخت نبود و دولت توانست به واسطه این حمایتهای توانست به نخستین توافق هستهای ایران ظرف ده سالی که پرونده هستهای ایران در عرصه بین المللی باز شده است دست پیدا کند.
دومین چالش، خروج از کابینه
دومین چالش جدی برای دولت تدبیر و امید ظرف ۲۰۰ بیتردید خروج یکی از یاران پر امید از غافله یاران بود. سرانجام پس از یک ماه اصرار استعفای محمد علی نجفی، معاون رییس جمهور و رییس سازمان میراث فرهنگی و گردشگری، فردی که روحانی حساب ویژهای روی او باز کرده بود پذیرفته شد.
اگر چه بر اساس استعفا نامه منتشر شده نجفی، وضعیت جسمی او دلیل اصلی این خروج عنوان شده است اما گمانه زنیهای مطرح میشود که حکایت از وجود اختلاف یا در ساختار سازمان میراث فرهنگی و یا میان اعضای دولت و حلقه مشاوران رییس جمهور دارد.
با این حال این گمانه زنیها جنبه رسمی ندارد و استناد به آن شاید چندان درست نباشد در هر حال نکته حائز اهمیت این است که خروج مدیری توانمند همچون نجفی از حلقه مدیران دولت تدبیر و امید یک فقدان جدی محسوب میشود به خصوص آنکه فرد جایگزین نتوانسته است منتقدان را راضی کند.
سومین چالش سبد بیتدبیری
سومین چالش جدید ایجاد شده در دولت تدبیر و امید تخصیص سبد کالا است؛ سبدی که اعطای آن صدای معتقد و منتقد را با هم و هماهنگ علیه آن بلند کرد.
اگر تا دیروز مدافعان دولت یازدهم تمام قد پشت تصمیمات دولت ایستادند تا صدای اعتراض منتقدان داخلی به ژنو نرسد و مذاکرات هستهای را تحت تاثیر قرار ندهد و مانع از توافق میان دوطرف نشوند امروز، همان مدافعان با دیدن تصاویر مردان و زنانی که در سرمای استخوان سوز این روزهای کشور در صف طولانی ایستادند تا چند قلم کالا را با خود به خانه ببرند، دست از حمایت برداشتهاند و خود را به صف منتقدان دولت برساند.
در همین حال روزنامه جمهوری اسلامی از مدافعان دولت تدبیر و امید امروز در سرمقاله خود نوشت: «واقعیت این است که اصل تصمیم دولت یازدهم مبنی بر توزیع مقداری ناچیز از مایحتاج اولیه بین اقشار خاصی از مردم که نام «سبد کالایی» بر روی آن گذاشته شد برای اهل دقت وتحلیل کافی بود تا بفهمند یا اگر میدانستند مطمئنتر شوند که دولت موسوم به تدبیر و امید نیز در پوپولیسم و شعارگرایی چندان از اسلاف خود در دولتهای نهم و دهم متفاوت و متمایز نیست.»
صادق زیباکلام که جز مدافعان دولت محسوب میشود با بیان اینکه موضوع سبد کالا یک کار تاسف آور بود به «فردا» گفت: بدبختانه پوپولیسم یک مرض مسری در این مملکت است که بسیاری از مسئولین جمهوری اسلامی ایران را به خود مبتلا کرده است.
این بخشی از انتقاداتی است که از سوی مدافعان دولت مطرح شده است. فضای مجازی هم که تعداد زیادی از حامیان دولت در آن حضور فعال دارند نیز فضایی مشابه دارد. که این نشان میدهد دولت با این اقدام ضربهای بزرگ به اعتبار خود در ۲۰۰ روز نخست وارد کرده است و چالش تازهای را برای خود ایجاد کرده است.
به هر حال دولت چی کار میکرد تو سبد کالا؟
نمیداد میگفتن خب بده باز چار نفر ی چیزی میاد دستشون. میده میگن پوپولیسم!
چه شیوه ای به کار میگرفت؟
قبول دارم بعضی از اقشار رو پوشش نداد که واقعا نیاز داشتن اما باز یادمون نره هم دولت قبلی که میگفت سبد کالا بدیم اخرش هم نمیداد.یا به قول نماینده مجلس به نور چشمی ها میداد
اصل اعطای سبد کالا که ایرادی نداره. در امریکا هم میدن.اما هی میگن پوپولیسم پوپولیسم شورشو دراوردن.
دوستان عزیز! مخالفان عزیز!
کسی نیاز به عوام فریبی داره که در موضع ضعف باشه
روحانی در موضع ضعفه؟؟
منتشر بشه لطفا
باز هی نگیم فرا چرا منتشر نمیکنی