فرارو- راه مستقیم پیدا شد. توافق بزرگ اتفاق افتاد. توافقی که آغاز راه است. 10 سال بود که همه راه ها بیراهه بود. اما در یک بامداد سرد پاییزی در ژنو، شهر صلح و امنیت، راه صلح باز شد. بامدادی ماندگار، تاریخ این بامداد را فراموش نخواهد کرد. بامدادی که چشم های منتظر زیادی داشت. بامدادی که در آن برای اولین بار پس از 35 سال وزیر امور خارجه ایران با وزیر امور خارجه آمریکا دست داد. دست دادنی از سر توافق. بامدادی که همه در آن راضی بودند.
به گزارش فرارو، بامداد 24 نوامبر 2013 یا همان 3 آذر 1392 در تاریخ ثبت شد. ایران و 6 قدرت جهانی در اتفاقی بی سابقه بر سر مناقشه اتمی ایران به توافق رسیدند. این توافق سرآغاز حرکتی جدید است. راهی به سمت صلح و آرامش و امنیت. رضایت در کلام محمد جواد ظریف موج می‌زند. ظریف می گوید: «این موافقت‌نامه در جهت حل مشکلی است که سایه خود را برتمام دنیا و منطقه گذاشته است؛ توجیهی برای مخالفت با حل این موضوع نمی‌بینیم.» او در پیامی فیس بوکی به ملت ایران می نویسد: «غنی سازی به رسمیت شناخته شد. فعالیت ها ادامه خواهد یافت و تحریم ها در سراشیبی قرار گرفت.» او با این پیام به دغدغه اکثریت مردم ایران پاسخ داد. چهره او نیز خندان است، مثل همیشه.
باراک اوباما درباره این راه جدید می گوید: «برنامه هسته‌ای ایران
دیگر پیشرفت نمی کند.» کاترین اشتون در این باره می گوید: «این توافقی
خواهد بود برای رسیدن به یک راه حل اساسی.»، جان کری می گوید: «ما به
توافقی رسیدیم که به موجب آن برنامه هسته ای ایران از این لحظه به طوری که
برای کشورهای منطقه تهدیدی تلقی شود، ادامه نخواهد یافت.» ویلیام هیگ می
گوید: «افق نشان داد که کار با ایران ممکن است و می توان از طریق دیپلماسی
مشکلات سخت را نیز بررسی کرد.» این رضایت قدرت های بزرگ از مذاکراتی طاقت
فرساست. رضایتی که در سیمای آن ها نیز موج می زد.
این پیام های نشان می دهد که همه طرف ها از توافق صورت گرفته راضی اند. رضایتی که به محافظه کاران ایرانی نیز رسیده است. محمد حسن ابوترابی فرد نایب رییس مجلس صبح امروز در صحن علنی مجلس از تیم مذاکره کننده ایرانی تقدیر کرد.
با این حال این توافق قطعا مخالفانی خواهد داشت. هم در ایران، هم در آمریکا و اروپا و هم در خاورمیانه. در همان دقایق ابتدایی صدای مخالف بزرگ بلند شد. بنیامین نتانیاهو گفت: «این یک توافق بد است چون ایران هر چه می خواست به دست آورد.» باید منتظر صداهای بلند دیگر باشیم، هم در ایران، هم در آمریکا و هم در خاورمیانه. تندروها سکوت نمی کنند. طیف ایرانی می گویند "همه چیز را از دست دادیم"، طیف غربی- عربی می گویند"همه چیز را به آن ها دادیم". این منطق آن هاست. آن ها می خواهند همیشه برنده باشند و طرف مقابلشان همیشه بازنده باشد.
توافق بامداد امروز، گام اول بود. در این گام حق ایران به رسمیت شناخته شد. "به رسمیت شناختن اصل غنی سازی" مهمترین خواسته ایران بود و "تعلیق غنی سازی" پررنگ ترین خط قرمزش. مهمترین خواسته ایران تحقق یافت و پر رنگ ترین خط قرمز حفظ شد. در اولویت بعد حفظ فعالیت تمامی تاسیسات اتمی ایران به شکل کنونی بود که حفظ شد. در اولویت بعد اولین قدم برای لغو تحریم ها برداشته شد. در این قدم از تحریم های کوچکتر شروع شده است، تحریم طلا، کشتیرانی، خودروسازی، پتروشیمی تعلیق شد. برخی تحریم های صنعت هوایی تعدیل شد. و 8 میلیارد دلار دارایی بلوکه شده ایران بازگردانده شد.
اما در طرف دیگر غرب نیز به امتیاز های مورد نیاز خود رسید. مهمترین نگرانی غرب گسترش فعالیت غنی سازی ایران بود که این نگرانی مرتفع شد، ایران متعهد شد تاسیسات اتمی جدید احداث نکند و حتی یک سانتریفیوژ تازه نیز راه اندازی نکند. اولویت دوم سطح غنی سازی بود که ایران متعهد شد که غنی سازی بیش از 5 درصد را در دستور کار خود قرار ندهد و ذخیره اورانیوم 20 درصدی خود را در طی شش ماه به صفر برساند. در گام اول تحریم های اساسی و اثرگذار غرب از جمله تحریم بانکی و نفتی علیه ایران لغو نشد.
براساس توافق امروز طرفین تا شش ماه آینده باید به تک تک تعهدات خود عمل کنند. بامداد امروز در هتل اینترکانتیننتال ژنو توافقی بزرگ شد. معامله ای پایاپای با منطق برد- برد.
