bato-adv
کد خبر: ۱۶۶۹۹۷

آیا روزنامه بهار متهم است؟

تاریخ انتشار: ۱۱:۵۲ - ۰۵ آبان ۱۳۹۲
محمدرضا اسدزاده؛ فردا هیات نظارت بر مطبوعات تشکیل می شود تا به پرونده روزنامه بهار درباره یادداشتی با موضوع " امام علی؛ پیشوای سیاسی و یا الگوی ایمانی؟ " رسیدگی کند.

بنده اگرچه با گزاره های مطرح شده در این یادداشت مخالف هستم و معتقدم نویسنده محترم در تبیین نظرات خود درباره ولایت و خلافت امیرالمونین(ع) بعد از پیامبر(ص) بخش های مهمی از اسناد مسلم تاریخ، روایات و تفاسیر شیعه و اهل تسنن را در نظر نگرفته است اما موضوع سخنم نقد این یادداشت نیست.

تبعات تصمیم گیری درباره یک روزنامه:
2 مساله مهم در تصمیم گیری هیات نظارت بر مطبوعات نهفته است.

اول اینکه تصمیم هیات نظارت، چه نتایجی را برای آینده یک روزنامه و تمام روزنامه نگاران و نیروهایش در این شرائط اقتصادی رقم می زند؟ 

دوم، تبعاتی است که این تصمیم در حافظه تاریخ به ثبت می رساند .چرا که هر اقدامی ملاک، میزان و شاخص ارزیابی وضعیت آزادی بیان، آزادی قلم و آزادی مطبوعات در نظام اسلامی قرار خواهد گرفت.

پیشنهاد می کنم فردا در آغاز جلسه هیات نظارت بر مطبوعات، نظرات 3 اندیشمندی که از رهبران فکری انقلاب اسلامی هستند و در زیر بیان شده است، به عنوان شاخص حدود آزادی در مطبوعات جمهوری اسلامی مرور شود.

2 پرسش از سیاسیون و رسانه های افراطی 
از سویی می دانیم که این روزها چه کسانی با چه غرض ورزی هایی در پی تماس های مکرر با دفاتر مراجع و علمای محترم حوزه های علمیه هستند تا نظرات ایشان را علیه روزنامه بهار و در حقیقت علیه همه مطبوعات بسیج کنند. اما به راستی آیا آنها به عنوان مخالفان نظر نویسنده محترم در یادداشت صلاح است؟ یا حق است؟ یا منطقی است؟ یا اسلامی است یا شرعا جائز است که با یادداشت یک نویسنده در یک روزنامه که در کمال متانت و ادب به پیامبر و امیرالمونین نگاشته شده و فقط نظری مخالف داده است، اینگونه برخورد کنند؟

دیگر اینکه با بیان واژه های تند و افراطی همچون اقدام بی شرمانه! توهین نویسنده هتاک! ... که  برخی رسانه های افراطی به آن دم می زنند، آیا دیگر در چنین شرائطی حتی سخن علمای محترم و پاسخ علمی نقدکنندگان این یادداشت، شنیدنی خواهد بود؟

شاخص های آزادی مطبوعات در جمهوری اسلامی
نظر رهبرمعظم انقلاب در دیدار با مدیران مطبوعات مورخ 13/2/1375: در مطبوعات جمهوری اسلامی، همه گونه اندیشه ای آزاد است. اصلاً یادمان نمی‏ آید که فلان کس - فرض بفرمایید - مذهب دیگری دارد و قاعدتاً فکر ما، دین ما و اسلام ما را هم قبول ندارد، که مثلاً چون کسی اندیشه دیگری دارد، با او برخورد کنیم. ما در جمهوری اسلامی، بحث اندیشه نداریم.  روش نظام اسلامی حتی در برخورد با مطبوعات معاند نیز از سر مدارا و اغماض است ....

شهید بهشتی در سخنرانی آزادی  مطبوعات در جمهوری اسلامی مورخ ۲۹/۱۱/۵۹:
آیا در جمهوری اسلامی همه آزادند که مطالب ضد اسلام را منتشر کنند؟ آیا نشر کتاب ها و نشر مقاله ها، روزنامه ها و مجله ها و به طور کلی نشریه های ضد خدا، ضد پیغمبر، ضد اسلام در جمهوری اسلامی آزاد است یا نه؟ به نظرشما الان آزاد نیست؟ موضع ما این است که بیان شبهات و اشکالات درباره ی اصول عقاید اسلامی در جامعه ی اسلامی ایران آزاد است، به شرط انکه همراه باشد با پاسخ روشنگر و توضیحات کافی به این شبهات و اشکالات. به شرط اینکه مطبوعاتی که این مطالب را منتشر می کنند پاسخش را هم منتشر کنند. اجازه بدهد بنده هم بیایم، او شبهه اش را بگوید، من هم جوابش را بدهم.

ما در رابطه با اصول عقایدمان هم نمی خواهیم در یک جو اختناق و خفقان باشیم؛ ما مواضعمان را صریح می گوییم، این هم موضع ما در رابطه با بیان آرا و افکار و مطبوعات...

همه جریان ها در جمهوری اسلامی آزاد خواهند بود تا زمانی که دست به اسلحه نبرده باشند و توطئه نکنند. تا وقتی اظهار نظر می کنند و نظرشان با اصول اسلام هم مخالف باشد به شرط اینکه اجازه پاسخ گویی هم به ما بدهند در نظام اسلامی آزادند....

این مطلب را روشن کنم که در نظام جمهوری اسلامی آزادی چگونه خواهد بود.

یکی از این افراد اخیرا در روزنامه ها نوشته بود: وقتی می گوییم آزادی نیست، آزادی برای مخالفان نظام فکری ما نیست، والا آزادی برای موافقان نظام فکری هست. آقایان عزیز! آزادی وقتی هست که مخالفان ما آزاد باشند که بتوانند آزادانه حرفهایشان را بزنند.

اگر کسی با بیان و زبان درست و منطقی و مستدل در مطبوعات انتقادکند و حتی مخالف اصول ما بنویسد این درجمهوری اسلامی آزاد است و ما هم برای انتقاد و اظهارات خلاف او پاسخ می دهیم به شرط اینه مقدار مساوی برای ما حق پاسخ قرار بدهند....

نظر شهید مفتح در سخنرانی مسجد قبا درباره آزادی مطبوعات مورخ رمضان 1356:
عده ای می پرسند مرز آزادی بیان و آزادی قلم کجاست؟ عده ای دارند تلقین می کنند که در جمهوری اسلامی ما به عنوان معتقدان به مذهب و قادل به جهانبینی و ایدئولوژی اسلامی، با هرگونه ازادی بیان که خلاف این جهان بینی و ایدئولوژی باشد، مخالفیم. این طور نیست و این خطاست. ما از اظهار نظر مخالف و و منتقد استقبال می کنیم چون قائل به پاسخ حق خود حقانیت تفکر تا اسلام هستیم. در عصر پیامبر و اهل بیت نیز چنین بوده که آنها حتی با مخالفان و کسانی که توهین می کردند با سعه صدر برخورد می کردند و پاسخ انها را مستدل و منطقی می دادند....

آیا روزنامه بهار متهم است؟
به راستی آیا با شاخص این بیانات، روزنامه بهار برای انتشار آن یادداشت متهم است؟ وظیفه داریم قبل از هر اظهار نظری حتما یادداشت منتشر شده در روزنامه را مطالعه کنیم.
مجله خواندنی ها
مجله فرارو