سرمربی پیشین تیم فوتبال منچستریونایتد از ماجرای جنگ پیتزا که بین بازیکنان دو تیم من یونایتد و آرسنال در سال 2004 در اولدترافورد رخ داد پرده برداشت.
به گزارش مهر، "سرآلکس فرگوسن" در کتاب جدید خود تحت عنوان "زندگینامه من" از مشت‌های گره کرده "آرسن ونگر" همتای آرسنالی خود در جنگ معروف به "واقعه پیتزا" در اکتبر سال 2004 سخن گفته است. در آن بازی تیم منچستریونایتد به رکورد 49 بازی بدون شکست آرسنال در ورزشگاه اولدترافورد پایان داد. این اتفاق در اکتبر سال 2004 روی داد و روابط سرد دو مربی تا نیمه نهایی رقابتهای لیگ قهرمانان اروپا در سال 2009 ادامه پیدا کرد.
سرمربی بازنشسته من یونایتد در بخشی از خاطرات خود نوشته است: آرسن ونگر کبود شده و مشت های خود را گره کرده بود. به نظرم مغزش املت شده بود.
درگیری بازیکنان دو تیم از تونل ورزشگاه اولدترافورد آغاز شد. "رود فن نیستلروی" به رختکن منچستر می‌آید و از آنچه ونگر به هنگام ترک زمین به وی گفته لب به اعتراض می‌گشاید. فرگوسن بیدرنگ از رختکن خارج می‌شود و به ونگر می‌گوید بر روی رفتارش تمرکز داشته باشد.
فرگوسن نوشت: ونگر مشت‌های خود را گره کرده و از شدت ناراحتی سرخ شده بود اما من کنترل خود را حفظ کردم.
فرگوسن سپس می‌نویسد که در همان زمان یک پیتزا به سمت او پرتاب شده است. او می‌گوید در همان زمان می شنود که شخص پرتاب‌کننده کسی نبوده جز "سسک فابرگاس". با این حال مطمئن نیست که متهم، این بازیکن اسپانیایی بوده باشد. فرگوسن می‌گوید پس از اینکه این اتفاق برای وی رخ می‌دهد بیرون از راهرو به یک صحنه نزاع تبدیل می‌شود.
البته روابط این زوج مربیگری در مرحله نیمه نهایی لیگ قهرمانان اروپا در سال 2009 رو به بهبود می‌گذارد. جایی که ونگر از فرگوسن می‌خواهد تا به رختکن این تیم در ورزشگاه امارات بیاید و پیروزی 3 بر یک رقیب را به آنها تبریک بگوید.
پیروزی 8 بر 2 یونایتد در سال 2011 مقابل آرسنال از روابط نزدیک این دو مربی حکایت می‌کند تا آنجا که فرگوسن می‌گوید دلش نمی‌خواسته منچستریونایتد بیش از این گل بزند و مایه تحقیر ونگر شود.
پاپ و موسولینی: اتحاد نامقدس مخفی؛ چگونه کلیسای کاتولیک با موسولینی همبستر شد؟
آیا صدام حسین واقعا «دیوانه خاورمیانه» بود؟
از کشتن افراد عینکی به جرم روشنفکر بودن تا حذف پول و مذهب از مناسبات اجتماعی / فاجعهبارترین حرکت قرن بیستم برای ساخت اتوپیای روستایی
شباهتهای قائد بغداد و پیشوای برلین؛ از میل به ویرانگری تا قهرمان پرستی
