نیویورکتایمز، روز گذشته در مطلبی
تحلیلی از احتمال تجزیه برخی کشورهای خاورمیانه بهواسطه جنگهای فرقهای و
اختلافات داخلی سخن گفت. رابین رایت، نویسنده این مطلب میگوید تحولات
چندسال اخیر مانند جنگ داخلی سوریه و بهار عربی نقشه خاورمیانه مدرن را
مخدوش کرده است. او جنگهای قومیتی و فرقهای در منطقه که پس از بهار عربی
پررنگتر شدند را عامل تغییر نقشه احتمالی میداند.
رایت درباره سوریه
مینویسد: «پس از 30ماه جنگ خونین و جدال قومی و مذهبی سوریه رنگ خون
گرفته و به سهمنطقه مشخص منشعب شده که هرکدام پرچم و نیروهای امنیتی خود
را دارند. این سهمنطقه عبارتند از: کریدوری از جنوب که از دمشق، حمص و حما
میگذرد و به ساحل مدیترانه در شمال میرسد. این منطقه در کنترل
علویهاست، بخش دیگر در کردستان کوچک در شمال است و بخش تحت کنترل سنیها
نیز در مرکز سوریه قرار دارد.» همچنین او با اشاره به اینکه اقلیت سنی عراق
در غرب این کشور با سنیهای شرق سوریه همذاتپنداری میکنند، پیشبینی کرد
که آنها در کنار هم کشور رسمی «سنیستان» را تشکیل میدهند و جنوب عراق که
اکثریت شیعه در آن هستند، میتواند تبدیل به «شیعهستان» شود.
رایت در پایان مینویسد: یک قرن از زمانی که «سر مارک سایکس»، دیپلمات
انگلیسی و «فرانسوا ژرژ پیکو»، سفیر فرانسوی خاورمیانه را تکهتکه کردند،
گذشته است. اکنون در خاورمیانه ملیگرایی در کشورهایی که در اصل با سلیقه
امپراتوریها و بازرگانان تعریف شدهاند، ریشه دوانده است.
برای تجزیه عربستان باید تا وقتی که تولید نفت عراق به روزانه هشت میلیون بشکه برسد صبر کرد. ولی تجزیه آن با توجه به اینکه منشا تمام تروریست های پاکستان، افغانستان، سوریه، یمن و افریقا مباشد، حتمی است.