طلیعه بازگشایی سپهر سیاست و تهدیدهای پیش رو

فرارو-امیر مهدی تیموری؛ با حضور پرتعداد و پرهیاهوی نامزدهای ریاست جمهوری یازدهم در وزارت کشور، نخستین مرحله از انتخاباتی پرشور کلید خورده است.  ثبت نام چهره های شناخته شده ای چون آقایان قالیباف، رفسنجانی،ولایتی، جلیلی، مشایی و... در روز پایانی مهلت نام نویسی، پس از سالها، شور دیگری در بطن سپهر سیاست کشور دمید و واکنشها و تحلیل و تفسیرهای بسیاری را برانگیخت که می تواند نویدبخش فرارسیدن فصلی نو در این عرصه باشد. فصلی که، با نزدیک شدن به روز انتخابات، نشاط مضاعفی را به فضای خموده و تکراری سیاست در ایران خواهد بخشید.

شهروندان و بویژه جوانان با علاقه بیشتری به تحلیل و تفسیرها گوش فرامی دهند  و نویسندگان و نواندیشان، برای نوشتن، بار دیگر با هیجان قلم به دست گرفته اند. در این هنگامه که بار دیگر مردم به سپهر سیاست باز می گردند و نظام گرانقدر جمهوری اسلامی نیز از این حضور و بازگشت استقبال می کند، چنانچه این فضای خجسته به صورت صحیحی اداره شود و از آسیبها و تهدیدها مصون نگاه داشته شود می تواند برای جامعه و حکومت منشا خیر گردد و بویژه در ترمیم آنچه طی سالهای اخیر بر کشور و ملت و نظام رفته بسیار کارگر افتد.

در این میان اما سه تهدید خطرناک می تواند متوجه طلیعه های این بهار سیاسی باشد: 1- امنیتی کردن فضای انتخابات 2- نگاه های حذفی و قیم مابانه و 3- رویه های مستبدانه و غیرقانونی.


1-    امنیتی کردن فضای انتخابات.  اگر بقای هر حکومتی نیازمند مشروعیت باشد، که هست و اگر مهمترین ملاک و معیار کسب و اعلان مشروعیت، برگزاری انتخابات پرشور باشد، که واقعا اینگونه هست پس باید عرصه انتخابات فضای اعتماد و همکاری باشد تا مردم رغبت نموده و هر چه بیشتر به صحنه بیایند. قطعا دشمن تراشی و دشمن سازی در این برهه به مثابه برافروختن آتش ناصوابی است که دود آن در وهله نخست به چشم نظام عزیزمان خواهد رفت؛ نظامی که برخاسته از خون هزاران شهید است.

تشبیه عرصه انتخابات پیش رو به جنگ احزاب و جنگ جمل (سرمقاله 23 اردیبهشت کیهان)، قطعا حکایت از آن دارد که در نگاه این بخش از مدعیان اصولگرایی نامزدهای انتخابات همان خاندان بنی امیه و منافقین و کفار هستند! و این نگاه نه تنها با معیارهای قانونی، که برای برگزاری سالم انتخابات پیش بینی شده، همخوانی ندارد که مغایر با رهنمودهای رهبر معظم انقلاب اسلامی در خصوص دفع حداقلی و جذب حداکثری است. ضمن اینکه، از طریق القای بحران، پیشاپیش اذهان عمومی را مشوش ساخته و در زمانه ای که وحدت و همدلی در داخل به نیازی حیاتی بدل گردیده، به اختلافات و شکاف ها در درون کشور نیز دامن خواهد زد.

2-    نگاه های حذفی و قیم مابانه. رویکردهای امنیتی و ذهنیت توطئه پندار نتیجه ای جز برخورد حذفی نسبت به منتقدین و نگاه قیم مآبانه نسبت به آرای مردم ندارد. علیرغم نص صریح قانون اساسی در امکان مشارکت و حضورهمه سلائق و جریانها در سپهر سیاسی کشور و همچنین علیرغم توصیه رهبر معظم انقلاب به ایجاد شرایطی برای رقم خوردن رویشهای جدید، متاسفانه شاهد هستیم که برخی جریانها و چهره هایی که مدعی اطاعت از خط رهبری بوده و شعار اصولگرایی سر می دهند بر طبل خودرایی کوبیده و دم از قلع و قمع و حذف منتقدین فکری خود می زنند. ایشان پیش از برگزاری انتخابات نتیجه آن را پیش بینی کرده و از سوی مردم، حکم به حذف چهره های رقیب داده و پیشاپیش خود را پیروز گود انتخابات می دانند!

به عنوان مثال یک روز پس از پایان مهلت ثبت نام نامزدها، علیرضا زاکانی کاندیدای جبهه موسوم به حماسه سازان انقلاب اسلامی در ضمن تحلیلش نسبت به آرایش انتخاباتی می گوید: «سه جریان انحراف، فتنه و جریان آقای هاشمی در 24 خرداد به سرنوشت مشترک و پایان کار خود خواهند رسید و مردم فاتحه آنها را در این روز خواهند خواند.» سخنان مشابهی نیز بلافاصله پس از پایان روز ثبت نام از سوی آقای مهدی طائب اظهار شد. البته این موارد مشتی نمونه خروار است و متاسفانه چنین رویه هایی بویژه از سوی مسئولین و متولیان دست اندر کار در امر انتخابات آنقدر تکرار شده که جامعه حساسیت خود را نسبت به آن از دست داده است.

3-    رویه های مستبدانه و غیرقانونی. هر چه جریانات قیم مآب و توطئه اندیش با تفسیرهای تند و خلاف واقع خود از قانون، تلاش می کنند تا برای مردم نسخه بپیچند و خط مطلوب خود را به آنها دیکته کنند، جریان دولتی، که از قضا برآمده از بطن همان تفکر قیم مآب مدعی اصولگرایی است، با در پیش گرفتن رویه های غیر قانونی تلاش می کند تا با هزینه نمودن از قوه مجریه، نامزد مورد نظر خود را در راس این قوه بنشاند.

این جریان برخلاف جریان قبلی، که از حداقل پایگاه اجتماعی برخوردار است، پایگاه اجتماعی قابل توجهی ندارد و چون می داند که دست اندازیهای غیرقانونی اش بر نهادهای دولتی و اجرایی نیز چند ماه دیگر پایان می پذیرد، پس با رویکردی انتحاری به میدان آمده و اصطلاحاً به سیم آخر زده! و از هیچ اقدام خلاف قانونی ابا ندارد.

این جریان که پس از ثبت نام بحث برانگیز رحیم مشایی، اکنون شخص رئیس جمهور پرچمدار آن است تلاش دارد با ماجراجویی و ایجاد جنجال، نگاهها را از بی کفایتی های عمیق و گسترده و عملکرد مخرب دولت نهم و دهم، متوجه بازیها و شوهای تبلیغاتی نموده و اذهان عمومی را با ایجاد هیاهو و گل آلود کردن آب متوجه مسائل فرعی و حاشیه ای سازد.

 این جریان با عقیم کردن تحزب و کار تشکیلاتی در کشور طی سالهای مدیریت خود اکنون عملا جامعه مدنی را از توش و توان انداخته و شرایطی فراهم آورده تا با استفاده غیرقانونی از امکانات دولتی و منابع هنگفت مالی و انسانی که متعلق به بیت المال است، نامزد مطلوب خود را جایگزین کند.

جریان ها و تصمیم گیرندگان دلسوز نظام (و حتی سایر نامزدهای اصولگرا) باید بدانند که برای نجات کشور از مهلکه های خطرناکی که آن را تهدید می کند و برای ترمیم آسیبهای وارده به کشور و ملت باید سایه این سه تهدید را از سر انتخابات بر گیرند  و شرایطی فراهم آورند تا قانون، فصل الخطاب قرار گیرد و در یک رقابت سالم و منصفانه، مردم فرصت یابند تا نامزد اصلح مورد نظر خود را بر کرسی نشانند و تنها از این طریق خواهد بود که خیر واقعی مردم و نظام تامین می گردد.

دفع این سه تهدید تنها راهی است که طبق اصل بیستم قانون اساسی، امکان می دهد «همه افراد ملت اعم از زن و مرد یکسان در حمایت قانون» قرار گیرند و «از همه حقوق انسانی، سیاسی، اقتصادی، اجتماعی و فرهنگی با رعایت موازین اسلامی» برخوردار گردند.

بدین امید، همه با هم در کنار رهبر عزیزمان، در انتخاباتی پر شور و عزت آفرین شرکت خواهیم کرد.