روزنامه بهار نوشت:
وقتی شرایط اقتصادی روز بـه روز وخیــمتــر میشود، وقتی نرخ تورم و نقدینگی هر روز بیشتر از دیروز میشود، وقتی با بالا رفتن هزینههای تولید و اجرای غیرکارشناسی طرح هدفمندی یارانهها کارخانههای تولیدی یکی پس از دیگری ورشکسته میشوند و کارگران بیرویه اخراج میشوند، وقتی قیمت دلار و ارز و طلا و مسکن سه برابر میشود، وقتی قیمت همه چیز سه برابر میشود، وقتی نرخ اجارهبها و معیشت چند برابر میشود، وقتی شورایعالی کار قانون را رعایت نمیکند و حقوق کارگران را براساس تورم واقعی تعیین نمیکند، وقتی اقتصاد یک سومی میشود، وقتی مردم و بهویژه کارگران و حداقلبگیران محتاج نان شب هستند، وقتی هیچکس نمیداند کارگران چگونه شب را به روز و روز را به شب میرسانند و آقای احمدینژاد از همدلی و همگرایی و تعطیلی کشمکش کارگران و کارفرمایان در دوران ریاست خود بر دولتهای نهم و دهم میگوید، یاد این ترانه میافتید که «همه چی آرومه/ من چقد خوشحالم»! محمود احمدینژاد روز گذشته در صحن مجلس گفت: «با ایجاد همگرایی و همدلی میان کارگر و کارفرما توانستهایم کشمکشهای طولانی میان این دو قشر را به صفر رسانده یا تعطیل کنیم. در شورای هماهنگی کار نیز برای حقوق سالانه و موضوعات کارگری اقدامات بسیاری انجام دادهایم و امروز روز به روز بهتر از گذشته خواهیم شد.»
گویا آقای دکتر در ایران زندگی نمیکنند که برداشتشان از وضعیت اقتصاد و تولید و کارگر و کارفرما اینگونه است!
از یادها نرفته که کشمکش کارگران و کارفرمایان از اواخر سال گذشته تاکنون همچنان ادامه دارد و کارگران به دلیل همتراز نبودن نرخ تورم و معیشت در حقوقشان از مصوبه غیرقانونی شورایعالی کار شکایت کردند. آیا تفسیر این شرایط، تعامل و گل و بلبل وصف کردن وضع اسفبار کنونی است؟!
البته شاید هم حق با آقای دکتر باشد و به دلیل ورشکستگی و تعطیلی و نیمه تعطیلی کارخانجات تولیدی، دیگر اساسا کشمکش و درگیری بین کارگر و کارفرما در خط تولیدهای متوقف نمیتواند وجود داشته باشد!
آقای دکتر! حق با شما است؛ در کارخانههای تعطیل، کشمکش کارگر و کارفرما تعطیل است! محسن ایزدخواه، معاون پارلمانی سابق سازمان تامین اجتماعی درباره تعطیلی کشمکش بین کارگران و کارفرمایان از دید رییس دولت کنونی گفت: «در کشورهای توسعهیافته سندیکاها و تشکلهای صنفی کارگری و کارفرمایی قدرتمندی وجود دارند که در کنار دولتها به این جمعبندی رسیدهاند که تضاد نمیتواند مسائل و مشکلات تولید و معیشت کارگران را به سرانجام سعادتمندی برساند؛ بنابراین مقوله سهجانبهگرایی از اینجا شکل گرفته و به دنبال تشکیل یک اتاق فکر سهجانبه بین کارگر، کارفرما و دولت است تا نتیجه تعامل در این اتاق فکر بتواند مشکلات فیمابین را حل کند. اما در حالحاضر باید دید آقای احمدینژاد نتیجهگیریشان مبنی بر به صفر رساندن و تعطیلی کشمکش بین کارگران و کارفرمایان را از جمعبندی و تعامل در این اتاق فکر سهجانبه به دست آوردهاند یا از اهرمهای دیگر قدرت چانهزنی را پایین آورده و به این نتیجه رسیدهاند!»
وی افزود: «با توجه به مشکلات اقتصادی که امروز کارگران و کارفرمایان با آنها دست به گریبانند، کارخانجات تولیدی که بیش از 70درصدشان به حالت تعطیل و نیمهتعطیل درآمدهاند، مشکلات معیشتی و تورمی وهزاران نگرانی و مشکل دیگر نمیتوان ادعا کرد که رابطه کارگر و کارفرما عالی، تعاملی و بدون کشمکش است.»
در واقع میتوان گفت که ورشکستگی روزافزون، اخراجهای بیرویه و تجمع هر روزه کارگران معترض در مقابل مجلس و وزارت کار نشاندهنده عدم تعامل و افزایش درگیری و کشمکش و نارضایتی کارگران است و همین داستان برای کارفرمایان و کارآفرینان که با توجه به شرایط بد و نامساعد اقتصاد و تولید با ورشکستگی و تعطیلی خطوط تولید دست و پنجه نرم میکنند، هم صادق است و آنها هم از اینکه دولت نتوانسته بستر مناسب و فضای امنی برای فعالیتشان مهیا کند، ناراضی هستند. در پایان باید گفت که صحبتهای رییسجمهور در مجلس مبهم است و معلوم نیست منظور ایشان از این نتیجهگیری در شرایطی که آنچه در جامعه میبینیم خیلی با توصیفات ایشان متفاوت است، چیست؟! واضح و مبرهن است که تعامل سهجانبه کارگر و کارفرما و دولت لازمه این نتیجهگیری است که در واقعیت دیده نمیشود و به نظر میرسد این تعامل مذکور در حال حاضر یک طرفه و دستوری است.
حواسمان باشد. ایراد از احمدی نژاد نیست. ایراد از آن تفکری است که او را به قدرت رساند و در قدرت حفظ کرد. اشتباه نکنید خدای نکرده منظورم رهبری نیست. منظورم آن طیف از جریان های تندرو ، هوچی گرا ، مرتجع و سرکش است که حیات و دوام خود را در بی سامانی کشور می بینند. آنها شکارچیانی ماهر هستند اما در آب گل آلود!!! و چه اسفناک است که اقداماتشان را با تابلو اسلام و دیانت انجام می دهند و هنوز هم طلبکارانه و پر ادعا عرض اندام می کنند! کمی دقت کنید تا بحال هیچ وقت دشمنان قسم خورده این کشور این چنین متحد نبوده اند! تاکنون هیچ گاه رژیم غاصب صهیونیستی اینچنین برای مظلوم نمایی بهانه نداشته است. تاکنون هیچ گاه عزت مردم اینگونه لگدمال بی خردی مدیریت کشور نشده است. از ماست که بر ماست.