كلوديا سوراچه معتقد است: نمايشهاي «لو» و «a+b» به خودي خود شرايط اجرا در ايران را داشتند و حذفيات زيادي را در كارها نداشتيم.
كلوديا سوراچه كه به همراه گروه ايتاليايي تئاتر «موتا ايماگو» در ايران حضور پيدا كرده تا دو نمايش «لو» و 3(a+b)» را در تماشاخانه ايرانشهر به روي صحنه ببرد، يادآور شد: اين سومين بار است كه گروه تئاتري ما به ايران آمده ، من از برقراري چنين ديالوگهايي بسيار خوشحالم و وارد شدن در چنين پروژههايي خيلي هيجانانگيز است.
اين هنرمند ايتاليايي در ادامه از روندي كه دو نمايش دارند، صحبت كرد و گفت: در ابتدا نمايش3(a+b) شروع شد و در ادامه «لو» به وجود آمد و چيزي كه اين دو را به هم مرتبط ميكند، دنبالهي يكديگر بودنشان است.
بازيگر نمايش 3(a+b) همچنين با بيان فضاي داستاني دو نمايش، تصريح كرد: ما در هر دو نمايش سعي كرديم، روابط انساني آدمها را نشان دهيم با اين تفاوت كه در «لو» بازيگر سعي ميكند ذهنيت گذشتهاش را زنده كند.
«ريكاردو فازي» نويسنده و بازيگر نمايش 3(a+b) كه در نشست خبري اين دو نمايش حضور پيدا كرده بود،شيوهي كار گروه خود را اينگونه توصيف كرد: ما به سبكي كار نميكنيم كه متني وجود داشته باشد و بر اساس آن حركت كنيم، بلكه يك ماجرا و يك موضوع را در نظر ميگيريم و هر كس نظر و بحث خودش را ميگويد.
وي ادامه داد: خاصيت تئاتر اين است كه يك گروه در يك زمان و مكان خاص دور هم جمع ميشوند و يك كار مشترك را به وجود ميآورند، ما در زمان نوشتن هم تمرين ميكنيم و در اين مرحله نيازهاي خود را ميشناسيم،در واقع كار ما به شكليست كه پروژهاي داريم كه خودمان هم از انتهاي آن بيخبريم.
به گزارش ايسنا، محمد قدس از ديگر حاضران نشست خبري روز شنبه 25 شهريور 91 بود. او كه تهيهكنندگي اين نمايشها را بر عهده دارد، شرايط گرفتن مجوز و سالن اجرا و آوردن گروه هاي نمايشي به ايران را بسيار سخت دانست و افزود: من گروه تئاتر «موتاايماگو» را از بيست و نهمين جشنواره فجر ميشناختم و با ديدن اين دو نمايش هيجانزده شدم و تصميم گرفتم آنها را در ايران نيز داشته باشيم.
وي ادامه داد: اين نمايشها به شكلي بودند كه كمترين حذفيات به آنها ميخورد و براي گرفتن مجوز به مشكل برنميخوريم، فيلم اجرا در شوراي نظارت ديده شد و ما مجوز اجراي عمومي گرفتيم.
قدس با اشاره به اينكه اولويت اجراي نمايش در تماشاخانه ايرانشهر بود تصريح كرد: اما تلاشمان را براي سالنهاي ديگر هم انجام داديم ولي به نتيجه نرسيديم.
او همكاري تماشاخانه ايرانشهر و خانه هنرمندان را خوب ارزيابي كرد و از «امير حسين حريري» مدير اجرايي تماشاخانه ايرانشهر بسيار تشكر كرد.
وي همچنين مبلغي را كه شوراي حمايت براي نمايشهاي بينالمللي در نظر گرفته است،بسيار كم توصيف كرد.
اميرحسين حريري، مدير اجرايي تماشاخانه ايرانشهر اجراي اين نمايشها را آغاز فعاليت بينالمللي اين تماشاخانه دانست و عنوان كرد: در دوره ي جديد فعاليتهاي تماشاخانهي ايرانشهر توجه ويژهاي به سرفصل فعاليتهاي بين المللي شده كه اين فعاليتها بتوانند زمينهساز آشنايي با گروههاي سرشناس و مراكز معتبر جهاني در ايران باشند.
وي افزود: براي اين منظور ضمن آسيبشناسي و بررسي نقاط قوت و ضعف گروههاي متعددي كه براي جشنوارههاي مختلف در ايران حضور پيدا ميكنند، در نوع و كيفيت حضور گروههاي بينالمللي، دقت ميكنيم. ما سعي ميكنيم با شناسايي گروههاي معتبر خارجي و مراوداتي كه در اين حوزه با گروهها ميتوان داشت، تفاهمنامههاي بلند مدتي را به وجود بياوريم تا به اهداف عاليه خود برسيم.
حريري در ادامه صحبتهايش از تاسيس يك مركز آموزشي پژوهشي در آذرماه خبر داد و تاكيد كرد: در اين مركز به پژوهشهاي بينالمللي توجه ويژهاي شده، شناسايي گروهها، حضور گروههاي بينالمللي و اجراي گونههايي از هنرهاي نمايشي كه كمتر در ايران ديده شدهاند در اين مركز وجود دارد، همچنين چيزهايي كه باعث ارتقاي دانش تئاتر دانشجويان و هنرمندان ايراني ميشود را مورد توجه قرار ميدهيم.
به گزارش ايسنا، در اين دو نمايش ديالوگ وجود ندارد و صداي ضبط شدهاي روي آنها وجود دارد. براي نمايش 3(a+b) «محمد يعقوبي» «ساقي عطايي» و «بابك كريمي» صدا ضبط كردهاند و در نمايش «لو» كه تك بازيگر است، صداي «پيمان معادي» روي كار قرار دارد.
همچنين كريمي، متن نمايشنامه را از ايتاليايي ترجمه كرده است.
زنگ آيين افتتاح نمايشهاي «لو» و 3(a+b) را روز يكشنبه 26 شهريور «هما روستا» به صدا درميآورد و اين دو نمايش تا 4 مهرماه به مدت 10 شب بر روي صحنه ميروند.