شاپور کریمی: کارگر شرکت مارلیک سان واقع درجاده قدیم قزوین-تهران جهت تسویه حساب در دفتر سرپرست قسمت حاضر میشود. هنگام امضای فرم تسویه نامه قطرات اشک کارگر ناامید و خسته برگه سفید روی میز را خیس میکند. نگران از اینکه از ماه بعد چگونه جواب معیشتی زن و دو فرزند دانش آموزخویش به همراه اجاره خانه رادردنیای پر از بی مهری و فاصله ها از یک سو و گرانی و تورم ازسوی دیگر خواهد داد.
نماینده کارفرما هم با مشاهده وضعیت نابسامان روحی کارگری که چندین سال با عرق نشسته برجبین به فکر توسعه کشور و نان خانواده خود از هیچ تلاشی فروگذار نبوده و در گرمای بالای 35درجه واحد ریخته گری شرکت قالب قطعات انواع خودرو را تولید مینموده، متاثرشده و هر دو اشک ریزان و دست دردست هم راهی اتاق رییس شرکت شدند تا شاید بتوانند برای آخرین بار نظر رییس را درخصوص اخراج و تسویه حساب 300کارگر این شرکت تغییر دهند.
اما چه سود که دلالان و واسطهگران با استفاده از رانتهای سیاسی و فامیلی علیرغم تأکیدات مقام معظم رهبری با موضوع حمایت از تولیدات داخلی راهی کشورهای چین و هند شدند تا باواردکردن قطعات خودروی بی کیفیت و ارزان ضمن کسب سودهای میلیاردی موجب تعطیلی واحدهای متعدد تولید قطعات خودرو در کشور شوند.
آنان که هرگز بیکاری، فقر، نپرداختن اجاره منزل و حتی عدم توانایی خرید چند دست لباس و کفش نو برای فرزندان خویش در آستانه سال جدید را در مخیله خود راه نداده اند.
آنان که بعد از نابود کردن کشاوری و چایکاری و بیکار کردن هزاران کشاورز، هم اکنون خواب کارگران واحدهای تولیدی و صنعتی همچون مارلیک سان رادیدهاند تا بر بستر پرقوی و رویای استعمارگونه خود، پدرانی را شرمنده فرزندان و مادارانی را ناامید نمایند.
در این سال چه زیاد و کثیرند همانند اخراجشدگان مارلیک سان و خانوادههای سرگشته آنان درکشور. اماسئوال اساسی این است که علل و ریشه این بحرانهای صنعتی و بیکاری کارگران درکجاست؟
نقش دولت و مدیران مسئول چیست؟ محسن رزمخواه عضوهیات مدیره انجمن قطعهسازان تأکید کرده بود در حالیکه قطعهسازان در حدود هفت ماه اخیر مطالبات خود را از خودروسازان دریافت نکردهاند، هیأتهای کارشناسی از برخی خودروسازان بزرگ کشور به کشورهایی همچون هند و چین برای واردات قطعه سفر میکنند.
وی با بیان اینکه عدم پرداخت مطالبات قطعهسازان در هفت - هشت ماه اخیر کمبود شدید نقدینگی در این بخش و کاهش تولید قطعه را به دنبال داشته است، خاطرنشان کرد: «در این شرایط خودروساز به جای آنکه مطالبات قطعهساز را پرداخت کرده و شرایط عادی برای حفظ تولید قطعات خودرویی را فراهم کند، به راحتی قطعات خارجی را جایگزین قطعات داخلی که تولید آنها کاهش یافته میکند، به گونهای که پولی که باید بابت مطالبات قطعهسازان پرداخت شود، نصیب تولیدکنندگان چینی میشود.»
دغدغههای مقام معظم رهبری در قالب جملات کوتاه و قصار برای مسؤولین و مدیران کشور اعلام میگردد تا آنها با اتخاذ راهکارهای اجرایی و راهبردی بتوانند منویات معظم له را عملی سازند. اما تجربه سالیان اخیر و مشاهده مصادیق و آمارها نشان از آن دارد که در این بخش عملاً مدیران ذیربط نتوانستهاند گامهای اساسی بردارند.
سال اصلاح الگوی مصرف و همت مضاعف و کارمضاعف فقط با نصب بنر و برگزاری همایشهای پرهزینه سپری گشت. جا دارد که در سال جاری به جای استفاده ابزاری و تبلیغاتی از شعارهای رهبری با تدوین سند و منشور اجرایی ضمن تحقق اهداف رهبر انقلاب بتوان از بیکار شدن کارگرانی بیشتر جلوگیری کرد. مروری بر بیانات مقام معظم رهبری نشاندهنده اهمیت تولید داخل و جلوگیری بیرویه از واردات است:
«این درست نیست که ما به دلائل گوناگونى که غالباً هم دلائل واهى است، دروازه را به روى واردات باز کنیم. من بارها به مسئولین- مسئولین گوناگون در بخشهاى مختلف دولتى- گفتم اگر فلسفه شما، منطق شما براى افزایش واردات و تسهیل وارداتِ ساختههاى صنعتى این است که مىگویید کیفیت مصنوعات داخلى باید بالا برود، خب فشار را روى این بخش بگذارید. سیاستهایى وجود دارد که مىشود وادار کرد، مجبور کرد تولیدکننده داخلى را به اینکه کیفیت را ارتقا بدهد. بدترین گزینه براى بالا بردن کیفیت داخلى این است که ما راه را براى مصنوعات خارجى باز کنیم؛ این، بدترین گزینه است.»
ریمی: