نيويورك تايمز در گزارشي از جوسازي ها و تنش زايي هاي اخير امارات در مورد جزاير ايراني ابوموسي نوشت؛ اين جزيره مانند مسئله هسته اي، به نماد ملي ايرانيان تبديل شده و موجب برانگيخته شدن و تشديد احساسات ملي گرايانه در آنها شده است.
به گزارش نيويورك تايمز؛ براي ايرانياني كه مرزهاي كشورشان در 200 سال گذشته پس از جنگ ها و معاهده هاي ننگين توسط شاهان فاسد، كوچك شده، مسائل سرزميني موضوع حساسي است. بنابراين؛ ادعاي مجدد امارات متحده عربي در مورد تملك جزيره كوچك ابوموسي در خليج فارس، ايرانيان را عصباني كرده است.
يكي از اين منازعات ميان ايران و همسايگان خليج فارس با سفر سرزده احمدي نژاد به ابوموسي تشديد شد، او اولين رئيس جمهور ايراني است كه به اين جزيره سفر مي كند. ديگر سياستمداران ايران نيز بي درنگ از اين موضوع استقبال كردند.
روز يكشنبه هفته جاري، يك هيئت بلندپايه از نمايندگان مجلس ايران براي شركت در مراسم روز ملي خليج فارس به ابوموسي سفر كردند. ديگر نمايندگان مجلس نيز خواستار تاسيس استان خليج فارس شدند و از مسئولان خواستند، نام خياباني را كه سفارت امارات در آن قرار دارد، به نام ابوموسي نامگذاري شود.
براي بسياري از ايرانيان، منازعه برسر ابوموسي، احساسات ملي گرايانه قوي را برانگيخته است.
به همين ميزان، مسئله ابوموسي همانند فعاليت هسته اي ايران است كه آن هم احساسات ملي گرايانه را در بين ايرانيان، برانگيخت.
خبرنگار نيويورك تايمز، در گفتگو با يك شهروند ايراني، اين موضوع را از وي سوال مي كند. اين شهروند ايراني كه خانمي 35 ساله است، مي گويد: ما ايراني ها در دوران طلاق ممكن است به عنوان زن و شوهر با هم مشاجره كنيم، اما وقتي كسي سعي مي كند كودك ما را از ما جدا كند، با هم متحد شده و با تهديد مقابله مي كنيم.
در اين گفتگو، يك فرزند شهيد هم گفته است؛ ما با جان هاي خود از ذره ذره كشور خود دفاع كرديم، آيا اكنون بايد جزاير خود را به اعراب بدهيم؟ هرگز، مگر آنكه از روي جنازه ما رد شوند.
هر سه جزيره ابوموسي، تنب بزرگ و كوچك، جزء قلمرو ايران بوده اند تا اينكه در سال 1908 انگلستان آنها را اشغال كرد.
در سال 1980، امارات ادعاي مالكيت خود را به شوراي امنيت سازمان ملل برد، كه از سوي اين شورا رد شد. بيشتر زيرساخت هاي اين جزيره مانند جاده ها، مدارس و يك دانشگاه، توسط ايران ساخته شده و فرماندار آن نيز ايراني است.
نيويورك تايمز به نقل از يك تحليلگر ايراني، مي نويسد؛ اكنون مسئله مالكيت بر ابوموسي به عنوان بخشي از تلاش هاي غرب براي وارد آوردن فشار به ايران بر سر فعاليت هسته اي اش است.
زارعي يك ستون نويس روزنامه، مي گويد؛ در اين مسئله امارات مستقلانه عمل نمي كند و قدرت هاي بزرگتر پشت اين مسئله هستند.
وي گفت: غرب سعي دارد، در آستانه دور دوم مذاكرات هسته اي ميان ايران و قدرت هاي جهان (1+5) در روز 23 مي (سوم خرداد) فشارها را بر تهران افزايش دهد.
دلايل مطرح شدن ادعاها در خصوص تملك ابوموسي هرچه كه باشد، بسياري اينجا (آمريكا) با اين نظر موافقند كه حتي كوچكترين تهديد شفاهي در قبال تماميت ارضي ايران، روح و روان ايرانيان را مي آزارد.
تاريخ به ايران روي خوش نشان نداده، اين كشور مناطقي در قفقاز، بلوچستان و افغانستان و بحرين را درپي جنگ هايي با روسيه و به دنبال فروش زمين توسط شاهان، از دست داده است. يك روزنامه نگار بازنشسته ايراني نيز به نيويورك تايمز، گفت: در طول 200 سال گذشته، سرزمين ما تكه تكه از ما جدا شده. وي به تجاوز شوروي و بريتانيا به ايران در جنگ جهاني دوم اشاره كرد و افزود: چنين اتفاقاتي اينجا زود فراموش نمي شود، ما نمي خواهيم ديگر خاك خود را از دست بدهيم.
در حاليكه خليج فارس انگيزش كافي براي افزايش حمايت ملي گرايانه را دامن مي زند، اين مسئله يك عنصر قومي را نيز مطرح مي كند.
ايرانيان مي گويند؛ اعراب طوري رفتار مي كنند كه گويي آنها منطقه را اداره مي كنند، اما آنها هيچ تاريخ و استقلالي مانند ايران ندارند، آنها حق ندارند ما را تحقير كنند.
