در بوکان چه خبر است؟

• دو زن و یک دختر با سن‌های ۱۹، ۱۸ و ۳۲ ساله خود را حلق آویز کرده اند ویک زن ۱۹ ساله نیز خودسوزی کرده است. علت این چهار خودکشی اختلافات خانوادگی بوده است.
• چهار مرد نیز با سن‌های ۲۷، ۲۵، ۱۹ و ۵۰ ساله در ۱۱ ماه گذشته در بوکان خود را حلق آویز کرده اند که دو مورد آن‌ها به علت اختلافات خانوادگی و یک مورد به علت مشکلات اقتصادی بوده است.

همچنین بر اساس آمار دیگری که که آمانج محمدپور روزنامه نگار کرد، بر اساس تحقیقات محلی خود در اختیار فرارو قرار داده است ۳۰ درصد از خودکشی‌ها حاصل عوامل اقتصادی، ۵۰ درصد اختلافات خانوادگی و ۲۰ درصد دلایل نامعلوم بوده است.

بر اساس گزارشی که مهناز حسین زاده کارشناس بهداشتِ روان مرکز بهداشت بوکان برای سال ۹۳ ارائه داده است فاصله معناداری بین خودکشی در این شهرستان و متوسط کشوری دیده می‌شود.

به گفته او: در ایران ۵ نفر در هر صد هزار نفر جمعیت اقدام به خودکشی می‌کنند که به نُرم جهانی نزدیک است، اما در بوکان در سال جاری ۳۰۰ مورد اقدام به خودکشی داشته ایم که ۱۴ نفر منجر به فوت شده است.

فرارو در گفتگو با انور عرب نویسنده ساکن بوکان شرایط و مشکلات این شهرستان را جویا شده است.

به اعتقاد او وضعیت اقتصادی و فرهنگی این شهرستان در خودکشی‌های اخیر موثر بوده است. از  لحاظ اقتصادی استان آذربایجان غربی نسبت به سایر استان‌های کشور کمتر مورد توجه بوده است. من الان در بازار هستم و می‌بینم وضعیت اقتصادی مردم بسیار بد است.

او با با بیان مشکلاتی که برای زنان در بوکان وجود دارد گفت: سال گذشته پدرِ یکی از اقوام خودمان فوت کرد، و، چون این دختر دیگر حامی نداشت و دچار افسردگی شدید بود خودش را حلق آویز کرد.

حسین زاده کارشناس بهداشتِ روان مرکز بهداشت بوکان در مورد خودکشی زنان می‌گوید: بیشترین علل اقدام به خودکشی در بینِ زنان ایرانی خودکشیِ سرنوشت گرایانه است  که دایره وسیعی از خودسوزی و خوردنِ سم را در بر می‌گیرد که در آن، زنان احساس می‌کنند سرنوشتشان دست دیگران است مانند ازدواج‌های اجباری و...

از انور عرب که ساکن بوکان و فعال اجتماعی است در مورد علت خودکشی زنان و نقش ازدواج اجباری در این شهر پرسیدیم.

به گفته او در حال حاضر ازدواج اجباری در شهر ما منسوخ شده و دختران با خواست خود ازدواج می‌کنند، اما بسیاری از ازدواج‌ها به طلاق می‌انجامد که یکی از دلایل اصلی آن همان مشکلات اقتصادی است. خانمی رو می‌شناسم که با مدرک مهندس معماری، برای ماهی ۲۵۰ هزار تومان فروشندگی می‌کند.

آنچه زنان ما در رسانه‌ها می‌بینند و به دلیل شرایط اقتصادی و فرهنگی نمی‌توانند به آن برسند در افسردگی و اقدام به خودکشی آن‌ها تاثیر زیادی دارد.

با توجه به اینکه سال گذشته تنها دو مورد خودکشی اتفاق افتاده است، اما امسال با آمار بالایی مواجه بوده ایم آیا می‌توان گفت، در این یک سال اتفاق خاصی در این شهرستان افتاده است؟

برای بررسی وضعیت اقتصادی سال جاری در این شهر و تغییرات احتمالی وضعیت معیشتی نسبت به سال‌ گذشته  از انور عرب در مورد وضعیت کارگرانی که برای گذران زندگی به اقلیم کردستان می‌رفتند و شرایطشان در این دو سال پرسیدیم:

به گفته او زمانی وضعیت آنجا برای کار خوب بود، اما الان کردستان عراق هم وضع خوبی ندارد. بعد از ورود داعش کارگران ایرانی به کشور برگشته اند و در حال حاضر کسی به آنجا نمی‌رود.

کلا وضعیت اشتغال در بوکان بحرانی است؛ مخصوصا خانم‌ها اگر دانشجو نباشند حتما بیکار هستند.

از آنجاییکه که نه در ارومیه نه در سنندج فرصت‌های شغلی مناسبی وجود ندارد، جوانان بوکانی مستقیما به تهران مهاجرت می‌کنند.

آمانج محمدپور فعال اجتماعی ساکن بوکان در گفتگو با فرارو محرومیت، فقر، بیکاری، درآمد پایین، احساس تبعیض و نابرابری، حاشیه نشینی، توسعه نیافتگی، مهاجرت و ... را از عومل گرایش شهروندان این مناطق به خودکشی می‌داند.

این رورنامه نگار که بررسی‌هایی در زمینه خودکشی در این شهرستان داشته است به فرارو می‌گوید: با رشد ۵۰۰ درصدی که خودکشی در این شهرستان داشته است، متاسفانه نهاد‌های ذی ربط هیچ برنامه‌ای برای آن نداشته اند و فقط به برگزاری جلسات بسنده می‌کنند و حتی از ارئه داده‌های آماری برای پیگیری این موضوع از سوی رسانه‌ها اجتناب کرده اند.