میزان -خبرگزاری قوه قضاییه- در دومین گزارش خود از پرونده جاسوس چینی-آمریکایی دستگیر شده در ایران، به ابعاد جدیدی از روابط وی پرداخته است.
هفته گذشته سخنگوي قوه قضاييه گفت: یکی از عوامل نفوذی امریکا که دو تابعیتی بود و هم تابعیت امریکا را داشت و هم از تابعیت یک کشور خارجی دیگر برخوردار بود، با نفوذ خاصی وارد ایران شده بود که توسط نیرو‌های وزارت اطلاعات شناسایی و دستگیر شد و محرز شد که وی در جهت جمع‌آوری اطلاعات فعالیت میکند. پرونده این فرد به دادگاه رفت و در دادگاه بدوی به ۱۰ سال حبس محکوم شد که البته این حکم قابل اعتراض و تجدید نظرخواهی است.
خبرگزاری قوه قضائیه در گزارشی نوشت: زی یو وانگ شهروند آمریکاست اما در چین (پکن) به دنیا آمده، در رشته تاریخ به مدت 4 سال در دانشگاه پرینستون فعالیت کرده و در سال‌های 2013 و 2014 مطالعات گروهی را در مورد ایران به همراه افرادی در موسسه شرمین و بیژن مصور رحمانی (موسسه‌ای با دستور کار پیچیده و البته روابط عنکبوتی با نهادهای سیاسی و امنیتی و اطلاعاتی کشورهای آمریکا و انگلیس) انجام داده است.
وانگ در پوشش یک دانشجوی ارشد پژوهشگر وارد کشور شد، مطالعات میدانی از ایران را در قالب مقاله‌های آشکار(چاپ شده و قابل دسترس در فضای مجازی)، محرمانه و خیلی محرمانه در اختیار تیم تحقیقاتی وزارت امور خارجه آمریکا، موسسه شرمین و بیژن مصور رحمانی (که در دانشگاه پرینستون فعالیت میکند)، مدرسه کندی دانشگاه هاروارد و موسسه ایرانشناسی بریتانیا قرار داد و در قالب پروژه نفوذ به نهادهای مطالعاتی کشور سعی در نفوذ به آرشیوهای معتبر کشور را داشت.
وی تا پیش از دستگیری موفق به ثبت آرشیو دیجیتال از 4500 صفحه از اسناد کشور شده بود که البته این اقدام او با نظارت کارشناسان مجرب پرونده که وی را به صورت نامحسوس تحت نظر داشته‌اند صورت گرفته است.
زی یو ونگ در زمان حضور در دانشگاه پرینستون به همکاری با موسسه شرمین و بیژن مصور رحمانی برای مطالعات ایران و خلیج فارس می پردازد؛ یکی از ده ها موسسه مطالعاتی وزارت خارجه آمریکا در دانشگاه های این کشور که با نگاهی به افراد و روابط آن مشخص میشود با پوشش مطالعاتی و فرهنگی در واقع پروژه های بزرگ تری از نفوذ و در نهایت براندازی نرم داخل ایران را مدیریت می کنند.
مرکز شرمین و بیژن مصور رحمانی وابسته به دانشگاه پرینستون آمریکا است. این مرکز نیز مانند بسیاری دیگر از مراکز ایران شناسی در دانشگاه های آمریکا مانند هاروارد، ییل، کالج پارک، کالیفرنیا، استنفورد و ... در زمینه های فراوان و پیچیده ای از فرهنگ، اقتصاد، تاریخ گرفته تا حمایت از پروژه های هدف دار ترجمه و حتی آثار تاریخی و فرهنگی فعالیت میکند.
براساس آنچه در وب سایت این مرکز آمده است "مرکز مصور رحمانی در زمینه هایی گسترده از جمله مسائل سیاسی مانند تأثیر ایران و خلیج فارس در امنیّت منطقه و جهان و بر بازار نفت و انرژی و تجارت و مراودات مالی بین المللی پژوهش می کند. امّا محدودۀ فعالیت ها از تدریس و پژوهش در تاریخ تا سیاست، جامعه، اقتصاد،مذهب، ادبیّات، هنر و فرهنگ معاصر منطقه، از ایران پیش از اسلام تا کشورهای جدیدی که اکنون گرداگرد خلیج فارس هستند، را در بر می گیرد."
مرکز مصور رحمانی که با سرمایه گذاری 10 میلیون دلاری بیژن و شرمین مصور رحمانی، از دانشجویان سابق پرینستون و هاروارد در سال 2012 راه اندازی شد؛ در تهران نیز پایگاه هایی دارد و از طریق نهادهایی مانند انجمن ایران شناسی فرانسه در تهران پروژه های خود را انجام می‌دهد.
آنطور که خود مرکز مصور رحمانی اشاره کرده است، این مرکز پروژه هایی را نیز در ایران دنبال می کند که برای اجرای آن با نهادهایی بنیاد سعدی در تهران، موسسه دهخدا که وانگ در آنجا فعالیت داشته است، دانشگاه اصفهان، دانشگاه شیراز، دانشگاه امام خمینی قزوین، دانشگاه مشهد همکاری دارد.
بیژن مصور رحمانی 65 ساله، دانش آموخته هاروارد سرمایه دار ایرانی است که بخش اعظم سرمایه خود را در بازار نفت کسب کرده است. وی یکی از مشهورترین تاجران نفتی خاورمیانه، آفریقا و بویژه کردستان عراق است.
وی در واقع یک دلال بزرگ نفتی است، آنطور که در یکی از گزارش های نیویورک تایمز آمده است، بیژن مصور رحمانی، تا سال 1356 عضو هیئت ایرانی در اوپک بوده است. وی عضو هیئت مدیره و رئیس شرکت ها و گروه های اقتصادی زیادی است که مهم ترین آن ها شرکت نفتی دی ان او اینترنشنال (دفتر مرکزی در اسلو نروژ) و شرکت نفتی راس الخیمه هستند که از جلمه شرکت های بزرگی هستند که مصور رحمانی هدایت آن ها را بر عهده دارد. بدلیل حضور پررنگ در بازار نفت جهان و بویژه خاور میانه، رحمانی توانسته است به چهره پرنفوذی در آمریکا و حتی کشورهای حاشیه خلیج فارس تبدیل شود. بیژن مصور رحمانی در کنار فعالیت های بزرگ نفتی خود ارتباط نزدیکی با سیاستمداران آمریکایی دارد.
مصور رحمانی، از اعضای ارشد شورای ایران-آمریکا است که البته در ظاهر فعالیت چندانی ندارد اما از مدیران پشت پرده این سازمان است که در تصمیم گیری ها تاثیرگذار است. وی سابقه حضور در هیئت مدیره این شورا را نیز در پرونده خود دارد.
این شورا نقش فعالی در مذاکرات هسته ای نیز داشت؛ عضویت در این شورا را نیز به فهرست سوابق مصور رحمانی اضافه کنید.
شارمین همسر بیژن رحمانی، نیز فارغ التحصیل دانشگاه پرینستون است. شرمین، تحلیلگر ارشد اقتصادی است و از وی به عنوان یکی از فعالان مهم این زمینه در آمریکا یاد میشود. وی درخصوص مسائل اقتصادی مرتباط با تحریم های ایران به دولت آمریکا مشورت می‌دهد.
در اين گزارش اشاره اي به ارتباط جاسوس چيني با اين زوج ايراني نشده و ادامه آن به گزارش بعدي موکول شده است.
