از پرتاب کردن موز و درآوردن صدای میمون تا شبکه پیچیده رفتارها، نمادها، کدهای عددی و حرفی و ... همگی الگوهایی هستند که نژادپرستان در استادیومهای فوتبال برای ترویج اعتقادات باطنی خود از آن استفاده می کنند.
در کمال تأسف این رفتارها کرامت انسانی نوع بشر را هدف قرار داده و با خلق صحنههای غمانگیز به طور مداوم باعث اشک ریختن مردانی می شود که شاید در زمین فوتبال رقیبی برای خود نشناسند.
در حالیکه فیفا و یوفا از ابتدای قرن بیست و یکم به طور جدی به معضل نژادپرستی در فوتبال پرداختهاند این معضل همچنان در استادیوم های سرتاسر جهان بر اساس الگوهای متفاوت فرهنگی دیده میشود.
در این میان در استادیومهای کشور ما هم رفتارهایی را می توان مشاهده کرد که کاملا در قالب تعریف نژادپرستی قرار گرفته اما در نهایت شاید به دلیل عدم ارائه تعریف درست از نژادپرستی در فرهنگ ما بدون واهمه ادامه دارد.
این رفتار که قطعا الگو گرفته از بدنه جامعه فرهنگی کشور است و تهدیدی برای یکپارچگی و کرامت انسانی ابنای بشر محسوب می شود با زیر ذرهبین رفتن سکوهای تماشاگران در استادیومها توسط نهادهای حاکم بر فوتبال به تهدیدی بالقوه برای فوتبال هم تبدیل شده است.
سازمان فوتبال علیه نژادپرستی در اروپا (FARE) مهمترین سازمان غیردولتی همکار فیفا و یوفا در مبارزه با نژادپرستی در فوتبال است که متخصصان رفتارهای نژادپرستانه را شناسایی و در اختیار فدراسیون بین المللی و اروپایی فوتبال قرار میدهند.
این افراد در استادیومها اقدام به شناسایی رفتارهای نژادپرستانه در میان تماشاگران کرده و به سازمان مربوطه گزارش میدهند.
متعاقبا فیفا و یوفا با تصمیم های انضباطی به برخورد با خاطیان می پردازند.
در گزارش سال 2017 این سازمان در استادیومهای ایران هم تعدادی از شعارهای رایج در میان تماشاگران ایرانی به عنوان رفتارهای نژادپرستانه شناسایی و زیر ذره بین قرار گرفته است.
این شعارها اکثر قومیت خاصی در کشور را هدف قرار می دهد به عنوان رفتارهای نژادپرستانه تلقی شده و با توجه به اصل مسئولیت مطلق باشگاهها و فدراسیونهای فوتبال در صورت برخورد مستقیما بر این نهادهای تأثیرگذار خواهد بود.
شناسایی این رفتارها توسط FARE که در گزارش این سازمان حتی معادل فارسی شعارها نیز درج گردیده است نشان دهنده تلاش سازمان یافته برای برخورد با همه ظواهر نژادپرستی در استادیومهای فوتبال در سراسر جهان است که در صورت عدم فرهنگ سازی توسط نهادهای مسئول فوتبال و فرهنگ در جامعه ما می تواند به خطری گسترده تر تبدیل شود.
در این میان رفتارهای یک مربی فوتبال ایران نیز در برخورد با یک بازیکن سیاهپوست که فیلم آن نیز منتشر گردیده بود به عنوان یکی دیگر از رفتارهای نژادپرستانه در فوتبال ایران شناسایی گردیده است.
این در حالی است که شعارهای نژادپرستانه در فوتبال ما تنها محدود به قومیتهای داخلی نبوده و به ویژه در مواجهه با تیمهای عربی نیز شنیده می شود که ظاهرا از چشم متخصصان این سازمان پوشیده مانده است.
این گزارش هشداری به جامعه و متولیان فرهنگ و فوتبال در کشور است تا برای حذف اینگونه الگوهای رفتاری ناپسند در میان برخی از تماشاگران فوتبال اقدامات لازم را هر چه سریعتر انجام دهند.