فعاليت‌هاي برخي چهره‌هاي اصولگرا براي انتخابات رياست‌جمهوري سال آينده آغازشده است؛ در این‌باره برخي افراد از جمله مصباحي مقدم در بحث حمايتي از گزينه‌هاي اصولگرا در انتخابات ۹۶ چند بحث مجزا داشته است.
مصباحی‌مقدم اول گفت که از روحاني حمايت مي‌كنيم و ديروز از احتمال كانديداتوري خودش خبر داده است و در موضعی دیگر از احمدي‌نژاد حمايت کرد. این درحالي است كه يك فعال سياسي اصولگرا، پرداختن به مقوله انتخابات در يكسال قبل از برگزاري آن را خلاف مصالح ملي مي‌داند و گروه‌ها و افراد اصولگرا را از پرداختن به اين موضوع برحذر مي‌دارد.
ناصر ايماني درباره اين موضوعات با «آرمان» به گفتوگو پرداخته كه در ادامه مي‌خوانيد:
چند روز پيش بود كه آقای مصباحي مقدم عضو جامعه روحانيت مبارز گفته بودکه احتمال حمايت اصولگرايان از آقاي روحاني در انتخابات۹۶ وجود دارد اما اكنون مي‌گويد يكي از كساني كه مي‌تواند موضوع بررسي‌هاي اتاق فكر باشد، آقاي احمدي‌نژاد است، به باور شما چرا اوضاع سياسي اصولگرایان به اين اندازه به هم ريخته است؟
اين روزها حرف‌هاي متفاوت زياد شنيده مي‌شود و اين سخنان مطرح‌شده از سوي اشخاص به معناي جهت‌گيري اتخاذ شده از سوي جناح‌ها نيست. آقاي مصباحي مقدم نظر هيچ جريان سياسي را مطرح نكرده است و اگر از او پرسيده شود اظهاراتش نظر جامعه روحانيت مبارز است، در پاسخ به اين سوال قطعا پاسخ منفي مي‌دهد. همچنين اگر سوال شود آيا موضع ائتلاف بزرگ اصولگرايان آن مواردي است كه او ذكر كرده، بازهم پاسخ منفي است، چون چنين سخنان و جهت‌گيري‌هايي نظر شخصي مصباحي مقدم است. البته در عرصه سياست با طرح نظرات شخصي افراد و شخصيت‌ها مواجه هستيم و اكنون نبايد نظرات شخصي افراد را به عنوان جهت‌گيري كلي جناح‌های سیاسی درهم آمیخت.
چه عاملي سبب اين تغيير در جهت‌گيري‌ها و حمايت‌هاشده است؟
هيچ اتفاقي رخ نداده است و تنها آقاي مصباحي مقدم نظر شخصي خود را مطرح كرده است كه اظهارات وي به عنوان نظر شخصي محترم است و چنين سخناني نظر جريان خاصي نيست.
با توجه به گرايش برخي از شخصيت‌هاي اصولگرا به سمت آقاي احمدي‌نژاد، آیا اين احتمال وجود دارد كه اين جريان حمايت خود را در انتخابات رياست‌جمهوري سال آينده درباره احمدي‌نژاد اعلام كند؟
اصولگرايان دليلي براي حمايت از احمدي‌نژاد ندارند. همچنان كه احتمال حمايت اين جريان از آقاي روحاني ضعيف است، مگر در شرايط خاص حامي رئيس‌جمهور كنوني شوند. شرايط پيچيده‌اي براي تصميم‌گيري درباره انتخابات سال آينده وجود دارد و پيش بيني آن انتخابات و معرفي كانديداها از الان غيرمنطقي است. البته بايد منتظر تغيير و تحولات بود و اينكه شرايط چگونه پيش مي‌رود.
برخي افراد از چندي پيش تاكنون حمايت از برخي شخصيت‌ها را براي انتخابات آينده كليد زده‌اند، آيا چنين اقدام زودهنگامی به نفع مصالح ملی است؟
پرداختن به مقوله انتخابات در يكسال قبل از انتخابات رياست‌جمهوري خلاف مصالح ملي است و نمي‌تواند نتيجه مثبتي به همراه داشته باشد. رسانه‌ها نبايد چنين سخناني را پوشش دهند و به آن بپردازند. تصميم‌گيري درباره گزينش فرد اصلح براي حمايت از سوي جريانات سياسي به عملكرد دولت و شرايط عمومي كشور تا پايان سال جاري بستگي دارد. يعني اينكه فضاي كشور چگونه خواهد شد و متناسب با آن، جناح‌ها درباره حمايت از كانديداها تصميم‌گيري مي‌كنند يا اینکه اساسا از كانديدايي حمايت نمي‌كنند.
اكنون سه سال از عمر دولت تدبير و اميد مي‌گذرد. به اعتقاد شما اين دولت بايد چه اقداماتي انجام دهد تا بتواند كارنامه موفقي به ثبت برساند؟
اكنون مجلس و دولت به خوبي مي‌دانند كه درشرايط كنوني بايد به مقوله اقتصاد و معيشت توجه جدي داشت. درشرايط كنوني مشكلات كشور درزمينه بيكاري، نرخ ركود، افزايش شديد نقدينگي، تسهيلات بانكي و فشارهايي كه به بخش صنعت، كشاورزي و معدن وارد مي‌شود، قرار دارد. اينها معضلات اصلي كشور است. اينكه چرا و چگونه مشكلات پديدار شده است، مشكل را حل نمي‌كند بلكه دولت و مجلس بايد در مرحله اول به اصلاح امور درحوزه اقتصادي بپردازند و چنين شرايطي پرداختن به اقتصاد اولويت اصلي كشور است.
تا چه اندازه اين احتمال وجود دارد كه دولت تك دوره‌اي شود؟
مردم درطول سي و اندي سال تشخيص داده‌اند كه دولت براي اجرا كردن برنامه‌هاي خود بايد دو دوره انتخاب شود تا فرد منتخب بتواند برنامه‌هاي خود را اجرا كند و ملت در دوره‌هاي مختلف از چنين اصلي پيروي كرده‌اند اما اين به معناي اصل دائمي و هميشگي نيست.
اگر مردم احساس كنند فرد رئيس‌جمهور از توانايي كافي براي سرانجام رساندن برنامه‌هايي اعلام شده است، برخوردار نيست، قطعا چنين فردي را گزينش نخواهند كرد. واقعيت غيرقابل انكار اين است كه به لحاظ اصولي مشكل است كه يك رئيس‌جمهور در طول چهار سال بتواند برنامه‌هاي خود را اجرا كند و البته اين حرف به معناي هشت ساله شدن دوران رياست‌جمهوري آقاي روحاني نيست. ممكن است كانديدايي در انتخابات آينده پيروز شود كه اين زنجيره را پاره كند.
