کاندیداهای احتمالی اصولگرایان در انتخابات96

جناح راست سخت‌ترین روزهای حیات سیاسی خود را سپری می‌کند و شیخ‌الشیوخی هم نیست تا جوابی برای «چه کنم‌های» این جناح و راه‌حل و راهبردی برای سر خط آوردن همه مردان مدعی اصولگرا داشته باشد.

به گزارش روزنامه اعتماد، در اين بحبوحه اما تعدادي از سرشناسان اين جناح، نشست و برخاست‌هاي‌شان براي انتخابات را آغاز كرده‌اند. آغازي كه بلافاصله اين پرسش را به دنبال مي‌آورد كه با همه انشقاق و افتراق حاكم بر اردوگاه اصولگرايان، «كادر رهبري جناح راست» چگونه مي‌تواند رقيبي براي روحاني در انتخابات ٩٦ انتخاب كند ؟  آيا ژنرال‌هاي  جناح راست تن به تصميم واحد كادر رهبري شان خواهند داد يا آنكه تدبير خودشان را بر تدبير كادر رهبري ترجيح خواهند داد و در هر دو صورت آيا تكرار رياست جمهوري روحاني با خللي مواجه مي‌شود؟ و اينكه ضريب احتمال موفقيت مخالفان روحاني براي يك‌دوره‌اي كردن دولت او چقدر است؟

هرچند عرصه سياست در ايران، ميدان اما و اگر‌هاست اما با توجه به مستندات موجود و ميزان راي كسب شده از سوي كانديداهاي اصولگرا در انتخابات گذشته و انتخابات اخير مجلس مي‌شود فرضياتي را در بررسي ميزان موفقيت يا ناكامي مخالفان روحاني در نظر گرفت. بر اين اساس آراي كسب شده از سوي محسن رضايي (انتخابات ٨٨ و٩٢)، محمدباقر قاليباف (٨٤، ٩٢)، سعيد جليلي (٩٢)، غلامعلي حداد عادل (٩٢) و علي‌اكبر ولايتي (٩٢) مورد بازخواني قرار گرفته است.

قاليباف؛ شايد
خيلي‌ها گمان مي‌كردند باقر قاليباف همچون محمود احمدي‌نژاد مي‌تواند از شهرداري تهران به رياست‌جمهوري برسد اما هماي اوج سعادت هرگز بر شانه‌هاي اين سياستمداراهل مشهد ننشست تا سردار خلبان اصولگرايان در سپهر سياسي ايران نتواند تيك‌آف كند. هرچند اين روزها برخي از نزديكان او با پاسخ دادن به حسام الدين آشنا نشان دادند كه همچنان منتظر آن هستند تا كادر رهبري اصولگريان، شهردار تهران را به عنوان كانديداي نهايي خود براي انتخابات رياست‌جمهوري معرفي كند اما ميزان راي قاليباف در دو انتخابات ٨٤ و ٩٢ نشان مي‌دهد كه راي آورترين كانديداي اصولگرايان در بهترين حالت ممكن (خرداد٩٢) نتوانست سهمي بيش از ٥/١٦ % آراي راي‌دهندگان را كسب كند. قاليباف هر چند در خرداد ٩٢ نسبت به سال ٨٤ يعني طي هشت سال توانست دو ميليون راي بر سبدآراي خود بيفزايد اما كسب ٥٥/١٦درصد آراي شركت‌كنندگان در انتخابات و فاصله ٣٤ درصدي او با آراي روحاني به نظر مي‌آيد به اين راحتي‌ها قابل برداشته شدن نيست.

رضايي و فراموش كردن رياست‌جمهوري
فرمانده سابق سپاه و دبير فعلي مجمع تشخيص مصلحت نظام سه بار در انتخابات كانديدا شده، دوبار در رياست‌جمهوري و يك بار در انتخابات مجلس ششم. محسن رضايي در انتخابات ٨٨، ۶۷۸ هزار و ٢٤٠ راي معادل ٧٣/١ درصد راي‌دهندگان را كسب كرد. رضايي همچنين در انتخابات ٩٢ هرچند جهشي و چشمگير داشت و توانست ٣ ميليون ٨٨٤ هزار و ٤١٢ راي (٥٨/١٠درصد شركت‌كنندگان در انتخابات) را در سبد راي خود ببيند اما شايد فاصله چشمگير او با راي حسن روحاني و ادراكي دقيق از ميزان محبوبيت اين روزهاي روحاني باعث شد تا دبير مجمع تشخيص مصلحت نظام چندي پيش اعلام كند كه: «ديگر تصميمي براي ثبت نام در انتخابات رياست‌جمهوري ٩٦ ندارم.»

غلامعلي حداد عادل؛ خداحافظي با انتخابات
غلامعي حداد عادل هرچند از انتخابات رياست‌جمهوري ٩٢ به نفع قاليباف كناره‌گيري كرد اما با توجه به ميزان راي او به عنوان سرليست انتخاباتي اصولگرايان تهران در انتخابات مجلس دهم (١ ميليون و ٥٧ هزار) و تفاوتي معنادار با ميزان راي حسن روحاني در انتخابات مجلس خبرگان و راي محمد رضا عارف، مي‌شود فهميد كه حداد عادل هم شانسي براي رقابت با حسن روحاني در انتخابات مجلس دهم ندارد.

 ولايتي؛ حمايت از روحاني
علي اكبر ولايتي در انتخابات رياست‌جمهوري ٩٢ هرچند به نفع روحاني كناره‌گيري نكرد و با كسب دو ميليون و ٢٦٨ هزار و ٧٥٣راي توانست سهمي معادل ١٨/٦درصد آراي شركت‌كنندگان را به دست آورد اما از همان مناظره‌هاي انتخاباتي مشخص بود كه بيش از آنكه به دنبال پيروزي خود در انتخابات باشد به دنبال پيروزي حسن روحاني است. ولايتي كه در انتخابات ٩٢ به عنوان نماينده اصولگرايان سنتي متشكل از جبهه پيروان، حزب موتلفه و بخش اعظم جامعتين در انتخابات بود بلافاصله پس از اعلام نتايج انتخابات به حسن روحاني تبريك گفت و جانشين او در مركز تحقيقات استراتژيك مجمع تشخيص مصلحت نظام شد تا مشخص شود كه ولايتي به عنوان يك چهره تمام‌عيار اصولگرايي همچون علي لاريجاني و محسن رضايي علاقه‌اي به رقابت با حسن روحاني در انتخابات ٩٦ ندارد. بي‌ترديد ولايتي در انتخابات سال آينده از روحاني حمايت خواهد كرد؛ حمايتي كه مي‌تواند سبد راي روحاني را پر‌تر از انتخابات ٩٢ كند.

جليلي و احمدي‌نژاد؛ راي چهار ميليوني
سعيد جليلي را بايد اشبه الناس به محمود احمدي‌نژاد دانست. سياستمداري كه هم شعارهايش همجنس شعارهاي ٨٤ محمود احمدي‌نژاد بود و هم هواداران و حاميان‌شان يكي بودند. سعيد جليلي در انتخابات رياست‌جمهوري ٩٢ با كسب ٩٤٦/١٦٨/٤ راي (٣٥/١١درصد شركت‌كنندگان در انتخابات) فاصله‌اي ٣٩ درصدي با راي حسن روحاني را تجربه كرد. با توجه به نتايج انتخابات دهمين دوره مجلس شوراي اسلامي، به نظر نمي‌آيد ميزان محبوبيت اجتماعي سعيد جليلي كه مي‌شود اين ميزان راي را راي حاميان گفتمان حاكم بر منظومه فكري و رفتاري احمدي‌نژاد دانست، نسبت به سه سال گذشته تغييري كرده باشد. بر همين اساس كانديداي جريان احمدي‌نژاد و جليلي در بهترين حالت ممكن قابليت جذب بيش از چهار ميليون راي را ندارد. البته در اين ميان برخي تحليلگران معتقدند كه سبد راي احمدي‌نژاد بيش از آراي سعيد جليلي است اما با توجه به شناخت افكار عمومي جامعه از ارثيه‌هاي باقيمانده از دولت‌هاي نهم و دهم به نظر مي‌رسد كه از ميان محمود احمدي‌نژاد و سعيد جليلي يكي پا به ميدان رقابت رياست‌جمهوري ٩٦ بگذارد. آمدني كه براي باقي ماندن تا روز راي‌گيري نخواهد بود. چه آنكه شايد محمود احمدي‌نژاد مي‌آيد تا با جنس حرف‌هايش در انتخابات ٨٨، حسن روحاني را در ماجراي مباحثي همچون مسكن مهر، يارانه و اشتغال به چالش بكشد و تا پيش از موعد برگزاري انتخابات، كناره‌گيري كند كه اگر در انتخابات بماند، بي‌ترديد رقيب گفتمان اعتدال و رويكرد حاكم بر روح جامعه ايراني نخواهد شد.

از ديگر سو ثبت نام احمدي‌نژاد همانقدر كه مي‌تواند بسياري از نو اصولگرايان را اميدوار به آينده كند، دردسر و سردردهاي بي‌شماري را براي ساكنين جناح راست به دنبال خواهد داشت و منجر به شكاف‌هاي جديدتري در اردوگاه اصولگرايان خواهد شد.  با اين تفاسير كادر رهبري جناح راست با چه چهره‌اي مي‌تواند رقيب حسن روحاني‌اي شود كه جداي از حمايت اصلاح‌طلبان و اصولگرايان معتدل همچون علي اكبر ولايتي وعلي لاريجاني، شاهد حمايت‌هاي پر رمز و راز اقطاب سياسي محبوب اين روزهاي ايران همچون؛ اكبر هاشمي‌رفسنجاني، علي اكبر ناطق نوري، سيد حسن خميني و ... است؟