سخنگو و معاون اجتماعی ناجا با اشاره به نقش معلمان در جلوگیری از کاهش امنیت اجتماعی گفت: معلمان در درون مدرسه دنیای امن، شاد و احترام آمیزی خلق می کنند که به نوبه خود سهم زیادی در پرورش امنیت روانی دانش آموزان دارد.
سردار منتظرالمهدی در یادداشتی نوشت: در وصف معلم و معلمی فراوان نوشته اند و خوانده ایم. با این وصف همچنان باید در وصف این قشر برگزیده وصنف فرهیخته و خردمند نوشت و خواند تا همه ما بیش تر و بیش تر به عظمت و اهمیت و ماندگاری کار و حرفه این " مربیان " دلسوز ، با اخلاق ،کم توقع ، صبور و ایثارگر جامعه واقف شویم...تا شاید اندکی قدردان تلاش ها و سپاسگزار اقدامات آنان باشیم.
گر چه همه ما اذعان داریم که هر چقدر در وصف بزرگی این استادان تربیتی و پرورشی جامعه بگوییم و بنویسیم باز هم کم گفته ایم و اندک نگاشته ایم و تنها اندکی از بسیار را نمایان ساخته ایم. بویژه اثرات تربیتی،علمی،فرهنگی،اجتماعی و ...
تلاش معلمان گرامی آنچنان پر دامنه و پرشمول است که پرداختن به هر یک از آنها مثنوی هفتاد من است و من در این نوشتار مجمل تنها بنا دارم یکی از اثرات کار معلمان شریف جامعه را که از قضا کمتر مورد توجه اهل قلم و بیان واقع شده است ، یادآور شوم.
اثری که من بنا دارم از آن سخن بگویم نقش و کارکرد معلمان در ایجاد و تقویت و استمرار " امنیت اجتماعی" است، ما مطالعات کمی و کیفی زیادی در اختیار داریم که آشکار می سازد معلمان ما در افزایش هر دو بعد امنیت اجتماعی یعنی هم بعد عینی آن و هم وجه ذهنی آن ، سهم و نقش دارند.
به بیان گویا تر، معلمان ما، هم قادرند وقوع کجروی و جرم و انحراف اجتماعی را کاهش دهند (بعد عینی امنیت اجتماعی ) و هم می توانند نگرانی ،دغدغه ، دلواپسی و احساس ناامنی مردم جامعه را فرو بکاهند و احساس امنیت آنان را افزایش دهند (بعد ذهنی امنیت اجتماعی).
معلمان وجه اول را به دو طریق محقق می سازند. طریق نخست آنکه ، آنان انسان هایی را پرورش می دهند که گام نهادن در راه کجروی و انحراف و بزهکاری را نه تنها "جرم " تلقی می کنند بلکه آن را عملی " غیر اخلاقی " و" گناه آلود " می شمارند و لاجرم از اندیشیدن به آن اجتناب می ورزند.
به تعبیر دیگر ، معلمان ما، در کنار اهتمام جدی به شناخت عاطفی و جسمانی فرزندان جامعه، می کوشند تا بعد معنوی و اخلاقی آنان را نیز پرورش دهند و " وجدان اخلاقی " نیرومندی در نظام روانی آنان پدید آورند.
بی نیاز به هیچ استدلالی، افرادی که از وجدان اخلاقی نیرومندی برخوردار باشند برای دست نیازیدن به کنش های مخل امنیت اجتماعی نیازی به " کنترل بیرونی " ندارند و به صورت " خودانگیخته و با برخورداری از کنترل درونی "، از هنجارشکنی و قانون ستیزی اجتناب می ورزند و با تقویت تاب آوری روانی در مواجهه با پدیده ها و آسیب های اجتماعی، از بحران های پیش رو، سربلند بیرون می آیند.
اما ، روش دیگری که معلمان ما از آن برای افزایش امنیت اجتماعی بهره می گیرند " مداخله پیشگیرانه " در مشکلات رفتاری و کرداری دانش آموزان و اصلاح خطاهای تربیتی والدین است.
آنان از این واقعیت آگاه اند که شماری از کودکان و نوجوانان به سبب ترکیب عوامل زیستی،روانی و اجتماعی، مستعد دست یازیدن به اقدامات کجروانه و رفتارهای آسیب زا و امنیت ستان هستند.
لیکن با مداخله زودرس و اقدامات پیشگیرانه می توان آسیب پذیری و آسیب زایی آنان را از میان راند.
همه ما می دانیم که شمار زیادی از معلمان مسئول و آگاه با اقدامات مشاوره ای و مداخلات تربیتی و درمانی خود از سوق یافتن شمار زیادی از این گونه کودکان و نوجوانان به ورطه بزهکاری و کنش های انحرافی جلوگیری می نمایند و بدین ترتیب از کاهش امنیت اجتماعی (در بعد عینی آن) جلوگیری می نمایند.
معلمان امنیت آفرین جامعه ما، برای شکل دادن دنیای روانی امن در درون فرزندان جامعه و ایجاد زمینه های نضج و تقویت احساس امنیت، از روش های مختلفی استفاده می نمایند. اما، از آن میان به نظر می رسد که یکی از تلاش های آنان اثرگذارتر و ماندگارتر است.
این تلاش کمک به شکل گیری " نگرش واقع بینانه و توام با خوش بینی به جهان پیرامون " در کودکان و نوجوانان است. شواهد نشان داده اند وقتی چنین نگرش و برداشتی در ذهن کسی شکل بگیرد او همواره احساس امنیت خواهد کرد. چه، او می داند که گر چه اتفاقات زیاد و رخ دادهای طبیعی و ساخته دست بشر در دنیای پیرامون او چهره می نمایند اما ...
اولاً: شمار آنها اغلب کمتر از رخ دادهای مثبت است و ثانیاً: بسیاری از آنها را می توان با درایت و عقلانیت و هوشمندی از میان راند.
از آن گذشته، معلمان ما در درون مدرسه دنیای امن، شاد و احترام آمیزی خلق می کنند که به نوبه خود سهم زیادی در پرورش امنیت روانی دانش آموزان دارد و من به سهم خود بوسه بر دستان معلمان زحمتکش و بی توقع می زنم و هماره خود را مدیون آنان می دانم. "
