یک روانشناس گفت: مردان و زنان در کنایه زدن با هم تفاوت دارند و زنان باید به این موضوع واقف باشند که درخواست‌های غیر‌مستقیم از همسر، راه به جایی نمی‌برد.
زهرا شهبازی در گفت‌وگو با ایسنا، اظهار کرد: وقتی زنی دایما برای شوهرش از زیبایی و عطر و بوی گل‌ها صحبت می‌کند، نباید مطمئن باشد که همسرش منظور او را متوجه شده و به مناسبت‌های مختلف با دسته گل به خانه می‌آید؛ چراکه چنین مردی در نهایت پا را فراتر گذاشته و برای رضایت خاطر همسرش، یک باغچه گل ترتیب می‌دهد. در حالی‌که اگر خیلی صریح به همسرمان بگوییم که دل‌مان می‌خواهد برایمان دسته گل بخرد، بدون شک به نتیجه مثبت‌تری از این مطالبه دست پیدا می‌کنیم.
این روانشناس ادامه داد: مردان به دنبال پیام‌های پنهانی از شنیده‌های‌شان نیستند و در واقع، رابطه عاشقانه و دوستانه برای مردان و زنان مفهوم متفاوتی دارد. به عبارتی، زنان دوست دارند که همسران‌شان ذهن آن‌ها را بخواند و آن‌چه به زبان آورده نمی‌شود را فراهم کند؛ در حالی‌که مردان ترجیح می‌دهند مطالبات را صریح، واضح و روشن دریافت کرده و با کمال میل اجرا کنند؛ چراکه در مواجهه با کنایه و درخواست‌های غیر‌مستقیم و گنگ، احساس کلافه‌گی و سر‌درگمی می‌کنند.
وی افزود: متاسفانه بسیاری از زنان در صحبت‌های‌شان بیش از اندازه از عباراتی مثل «نوعی» یا «گونه‌ای» استفاده می‌کنند. در حالی‌که این عبارات هنگام طفره رفتن و اصلاح آن‌چه گفته شده به کار می‌رود و سخنی که به زبان آمده را بی‌اثر می‌کند. به همین‌خاطر، بهتر است هنگام حرف زدن با طرف مقابل، واژه‌ها را آگاهانه انتخاب کنیم و درخواست‌هایمان را طوری عنوان نکنیم که گویی هنوز مردد بوده و مطمئن نیستیم.
شهبازی تصریح کرد: هم‌چنین، زیاده‌روی در استفاده از کلمات بی‌معنی و صداهایی که مکث‌های سکوت را پوشش می‌دهند، اثربخشی صحبت‌های ما را کاهش داده و صورت خوشی ندارد. در واقع، کلماتی مانند«واقعا»، «خب» و یا«اوم» نشانه تردید ذهن ماست و اگر بیش از اندازه استفاده شود، شنونده را گیج می‌کند. در مقابل بهتر است در مواقع نیاز واقعا مکث کنیم و با این کار صراحت گفته‌هایمان را افزایش دهیم. به عبارتی، لازم نیست همه جملات خود را با کلمات صوتی پر کنیم.
این روانشناس خاطرنشان کرد: از دیگر اشتباهاتی که هر فردی به ویژه زنان در محاوره مرتکب می‌شوند، استفاده مکرر از لحن سوالی برای بیان مطالبات‌شان است. در حالی‌که این لحن نیز، اثرگذاری آن‌چه به زبان آورده‌ایم را می‌کاهد و ما از این طریق به شنونده اعلام می‌کنیم که درباره گفته‌هایمان، اطمینان و اعتماد کافی نداریم. از این‌رو، باید از این عادت مخرب هنگام صحبت کردن دست بکشیم و آن‌چه از همسرمان انتظار داریم را با نهایت محبت، آرامش و صریح عنوان کنیم.
