فرارو- "نسل کشی ارامنه" که به "هولوکاست ارامنه" نیز شهرت دارد، کشتار جمعی ارمنیان ساکن سرزمینهای تحت کنترل امپراتوری عثمانی در خلال و پس از جنگ جهانی اول به دست دولت عثمانی و رهبران قیام "ترکان جوان" است.
به گزارش سرویس تاریخ فرارو، در سال 1915 میلادی در خلال جنگ جهانی اول و با فرصتی که جنگ فراهم آورده بود، امپراتوری عثمانی با برنامهای از پیش تعیین شده در شب 24 آوریل صدها تن از رهبران سیاسی و روشنفکران ارمنی را دستگیر و به قتل رساند.
بنابر برخي اقوال تاريخي، پس از آن در فاصله سالهای 1915 تا 1923 میلادی بیش از 1.5 میلیون ارمنی ساکن ارمنستان غربی بر پایه طرح و برنامهریزی مسنجم سردمداران امپراتوری عثمانی و در اجرای سیاست نژادپرستانه حزب حاکم در آن زمان به نام اتحاد و ترقی، ملقب به ترکهای جوان به قتل رسیدند.
قتلعام، قرار دادن در معرض اوضاع زندگی نامناسب، تقسیم اطفال ارمنی بین گروههای دیگر، کوچ اجباری و مهاجرتی که منتهی به زوال قوای جسمی کلی و جزئی آنان شد از جمله اتفاقاتي بود که براي ارمنيان در اين زمان افتاد.
طی این واقعه به دستور دولت عثماني حدود 300 تن از رهبران، روحانيون، انديشمندان، نويسندگان و سياستمداران ارمني دستگير و پس از انتقال به کشتارگاه همگي به طرز فجيعي کشته شدند و اين سرآغاز قتلعام بود چرا که در همان روز حدود پنج هزار تن از ارمنيان استانبول نيز در کوچهها و منازلشان به قتل رسيدند.
از فرداي 24 آوريل سربازان عثماني به شهرها و روستاهاي ارمنينشين رفتند و آنها را به اين بهانه که در منطقه جنگي قرار دارند و بايد به مکانهاي امن منتقل شوند از خانههايشان بيرون کشيدند اما آنان گروههاي ارمنيان را که بيشتر شامل زنان، کودکان و سالخوردگان بودند به صورت کاروانهايي به طرف تبعيدگاه روانه ميساختند و اين تبعيدگاه صحراي مرکزي سوريه واقع در منطقه ديرالزور در نزديکي حلب بود.
با این همه دولت ترکيه نسل کشی ارمنيان را تکذيب و ادعا ميکند که ارمنيان تنها از منطقه جنگي شرقي منتقل شدهاند و با ناچيز خواندن شمار قربانيان آنها را قربانیان درگیری های قومی می داند.
غارت و ویرانی شهر "آدنا" یک سال پس از به قدرت رسیدن "ترکان جوان" در عثمانی.
یکی از بازماندگان قتل عام ارامنه در "دیرالزور" در حال مشاهده استخوانهای اجساد در بیابان. 1915
مرگ کودک گرسنه در خیابان های "ایروان"
زن ارمنی در کنار جسد یکی از فرزندانش که در حلب بر اثر گرسنگی جان داده است.
اجساد زنان و کودکان قربانی نسل کشی در ارمنستان در مکانی نامعلوم
اجساد ارامنه قربانی شده در "بایبورت"
اعدام چهره های سرشناس ارامنه به دست سربازان عثمانی
دو نفر از سه رهبر "ترکهای جوان" انور پاشا(وسط) همراه با جمال پاشا (سمت راست) در سفر به اورشلیم در سال 1915.
کودکان بی سرپرست ارمنی منتظر انتقال به خاک اردوگاه های مهاجران در یونان
تصویری از مهاجرت اجباری ارامنه از سرزمین های خود به سوی حلب
مهاجرت اجباری ساکنان ارمنی از سرزمین های خود
کوکان مهاجر ارمنی در اردوگاه های یونان
اردوگاه آوارگان ارمنی در سوریه
عکس کودکان ارمنی آواره در حلب
زن ارمنی و دو کودکش در "دیرالزور"
زن و کودک ارمنی آواره سوریه کمک های مردمی را دریافت می کنند.
محل اقامت آوارگان ارمنی در سوریه
یکی از کودکان گرسنه ارمنی در اردوگاه آوارگان در سوریه
در همان سالهای جنگ جهانی اول همین ارمنیها ( جیلوها ) در ارومیه و سلماس بیشاز 150000 نفر از مسلمانان ( کودک و پیر و جوان و زن و مرد ) را به فجیع ترین شکل ممکن با همکاری روس و انگلیس و با هدف تشکیل کشور ارمنستان بزرگ قتل عام کردند و تراژدی بزرگ تاریخ بشریت را رقم زدند.
اگر حکومت عثمانی نبود الان مسلمانی در آذربایجان نبود .