قالیباف: چوب لای چرخ دولت نمی‌گذارم

"هیچ کس پشت آدم نیست! من به عشق لبخند حضرت آقا رفتم و این کار را کردم." این را جوانی 21 ساله، با دردی سرشار از بی مهری برخی مسئولین از عمق قلبش می‌گفت. جوانی که طعم‌گس آهن آب‌دیده قمه را تا شاهرگ گردن و تارهای صوتی احساس کرده بود. (شنيده شده بيمارستان در طول درمان هم بعضا همكاري نكرده و سر قضيه دفن هم مقداري بنياد شهيد ....)

همان جوانی که می‌گفت من اسم این کارم را دفاع از ناموس میگذارم!

علی خلیلی طلبه جوانی که برای دفاع از چند زن به کمکشان رفته بود و مضروب شده بود. همانی که 19بیمارستان او را برای درمان قبول نکردند و بعد از سکته مغزی و در کما رفتن خداوند به او جانی دوباره داد تا 2 سال دیگر چشم در چشم مردم شهر راه برود تا شاید کسی خجالت بکشد! اما....

ضاربان یا الان دیگر باید گفت قاتلانش آزادند (هرچند دستور مجدد محاكمه داده شده!!) و او بعد از 2سال گرفتاری به فیض شهادت نایل شد.


گفتگوی منتشر نشده مشرق با شهید علی خلیلی




همش بلديد از حصر بگيد و امريكا و هر چي زهرماره اما ...