(طنز) چرا سلحشور از وودی آلن بهتر است؟

احسان پیربرناش در روزنامه قانون نوشت:

دیلان فارو، دخترخوانده وودی آلن در نامه‌‌ای که سایت روزنامه نیویورک تایمز آن را منتشر کرده برای اولین بار به صورت مستقیم پدرش را به آزار و اذیت جنسی خود در سن ۷ سالگی متهم کرده است. ديلان مي‌گويد:« برای اولین بار در هنگام بازی با ترن اسباب‌بازی برادرش مورد آزار قرار گرفته و او همچنان کابوس آن لحظات را می‌بیند.»

شايد براي شما هم جالب باشد كه بدانيد چرا ما در ايران شاهد چنين بي بند و باري‌هايي نيستيم. عرض مي‌كنيم:

يك؛ ما در ايران به جاي وودي آلن نهايتا فرج‌ا... سلحشور داريم كه با ظاهر بيش از حد مردانه‌اي كه دارد بچه‌ها اصلا حاضر به بازي با او نيستند. در چنين مواردي اذيت و آزار جنسي كه سهل است، حتي تشويق بدني هم از همان ابتدا منتفي است.

دو؛ همانطور كه در اصل خبر خوانديد، اولين بار اين اتفاق به هنگام بازي با ترن اسباب‌بازي رخ داد كه ما در ايران‌ با استفاده از بسته‌هاي آموزشي بالا بالا به جاي چنين اسباب‌بازي‌هاي تحريك‌آميزي راه هر نوع سوءاستفاده‌اي را بستيم. يكي از محاسن بسته‌هاي بالا بالا اين است كه اگر از سال‌هاي گذشته هم تحريكي ته دل پدر مانده باشد آنها را خنثي و سربه‌نيست مي‌كند. كلا بالا بالا هر نوع تحريكي را مي‌خواباند.

سه؛ اين خارجي‌ها كلا لوس و ننر بار آمده‌اند. در حالي كه ما در ايران تا پيش از استفاده از بسته‌هاي بالابالا گهگداري شاهد خشونت‌ها و گردهمايي‌هاي دسته‌جمعي در باغ مردم بوديم و كسي هم اعتراضي نداشت و صدايي از كسي در نمي‌آمد اما اينها با كوچكترين تجاوزي موضوع را رسانه‌اي مي‌كنند. ظاهرا كسي در غرب به بچه‌اش ياد نمي‌دهد:«به فكر آبروي خودت نيستي لااقل به فكر آبروي ما باش» همانطور كه بيست و سي مي‌گويد اينها از بي‌آبرويي و بي‌پدري و چند پدري رنج مي‌برند، وگرنه دختر اگر نجيب باشد، صدايش در نمي‌آيد. اين لوس‌بازي‌ها و كابوس ديدن‌ها همه نشان از بي‌درايتي دولت آمريكا دارد.

چهار؛ «فارو در این نامه گفته است هر وقت به صورت اتفاقی عکس این کارگردان هالیوود را روی پوسترها یا در تلویزیون می‌بیند مجبور است ساعت‌ها خودش را در اتاقی حبس کند تا شاید بتواند تلخی آن روزها را فراموش کند.» به جهنم كه حبس مي‌كند. مگر وقتي ما خودمان را حبس مي‌كرديم ... بگذريم حالا... اينجوري هم بخواهيم حساب كنيم ما بايد با تماشاي نصف بيلبوردهاي شهر به خانه پناه ببريم.

پنج؛ خدا را شكر پدرهاي ما ايراني‌ها مانند وودي آلن نيستند؛ يعني كارگردان مطرحي نيستند، وگرنه چيزي از او كم ندارند.
***

ما در دوران كودكي آنقدر كمبود محبت داشتيم كه پدر و مادرمان هر كاري مي‌كردند فكر مي‌كرديم بازي است... هنوز هم همين فكر را مي‌كنيم... تكليف روزهاي سپري شده چيست حالا؟ كسي جوابگوي احساسات پاك ما هست؟ جواب نمي‌خواهيم، همينطوري مي‌خواستيم ببينيم كسي هست يا نه. ممنون.