آیت‌الله توکل، استاد اخلاق حوزه علمیه بابل و نماینده یکی از ادوار گذشته مجلس خبرگان رهبری به دلیل امر به معروف یک زن بدحجاب مورد ضرب و شتم قرار گرفت.
به گزارش فارس، سایت بلاغ نوشت: آیت الله توکل استاد اخلاق حوزه علمیه بابل و نماینده یکی از ادوار گذشته مجلس خبرگان رهبری به دلیل امر به معروف یک زن بدحجاب توسط همسر این زن مورد ضرب و شتم قرار گرفت.
این اتفاق زمانی رخ داد که این زن و شوهر خودروی خود را در مقابل منزل آیت الله توکل پارک نموده و پس از پیاده شدن از خودروی خود، با توجه به آنکه این زن حجاب مناسبی نداشته از سوی آیت الله توکل مورد امر به معروف قرار می گیرد که همسر وی با این استاد اخلاق درگیر می شود و پس از درخواست آیت الله توکل از وی برای پایان قائله، وی اظهار داشته: «دل خوشی از شما ندارم، شما به چه حقی به خانم من بابت حجابش تذکر دادید و ...» آیت الله توکل در پاسخ گفت: « امر به معروف وظیفه من می باشد، حتی اگر به قیمت جانم تمام شود » که در این حین این فرد اقدام به ضرب و شتم ایشان نمود.
چندی پیش نیز یک آمر به معروف در چمستان نور به دلیل تذکر به دو مسافر که با پوشش بسیار نامناسب از سوی آنان مورد حمله قرار گرفته و از ناحیه گردن به وسیله شیشه نوشابه مجروح و به بیمارستان منتقل شد.
رواج این گونه ضرب و شتم ها و اهانت ها به آمرین معروف و عدم برخورد مناسب با ضاربین این جرات را به اهانت کنندگان به شعائر اسلامی می دهد که به راحتی هنجارهای فرهنگی و اجتماعی جامعه اسلامی را زیر پا بگذارند و امر به معروف و نهی از منکر به راحتی به دست فراموشی سپرده شود.
رهبر معظم انقلاب در بیاناتی در تاریخ 1371/07/29 خود بقدری برای امر به معروف و نهی از منکر شان و مقام قائل می شوند که می فرمایند اگر احساس کنم در قضیه ای از ناهی از منکر حمایت نشده است خودم وارد قضیه می شوم.
اما حالا این را مقایسه کنید با همین جریان اخیری که پیش آمده، بی تفاوتی و احساس وظیفه نکردن دستگاه های مسئول در برابر ناهی از منکر میتواند چه خسارات جبران ناپذیری به فرهنگ اسلامی ما داشته باشد.
چگونه اقتدار کلیسای کاتولیک و نفوذ روحانیت در فرانسه از بین رفت؟
پاپ و موسولینی: اتحاد نامقدس مخفی؛ چگونه کلیسای کاتولیک با موسولینی همبستر شد؟
آیا صدام حسین واقعا «دیوانه خاورمیانه» بود؟
از کشتن افراد عینکی به جرم روشنفکر بودن تا حذف پول و مذهب از مناسبات اجتماعی / فاجعهبارترین حرکت قرن بیستم برای ساخت اتوپیای روستایی
