محققان دریافتند افرادی که می‌گویند شش فنجان یا بیشتر در روز قهوه می‌نوشند، در مقایسه با افرادی که روزانه یک تا دو فنجان قهوه می‌نوشیدند، ۲۲ درصد بیشتر در معرض ابتلا به بیماری‌های قلبی عروقی در طول دوره مطالعه بودند. آن‌ها همچنین به این نتیجه رسیدند که این ارتباط مستقل از ساختار ژنتیکی است.

به عبارت دیگر، افرادی که دارای ژن متابولیسم کننده کافئین هستند، نمی‌توانند با خیال راحت بیشتر از کسانی که آن را ندارند، بنوشند. (گفته می‌شود افراد دارای تغییر ژنتیکی در ژن PDSS۲ نسبت به افراد بدون این تغییر ژنتیکی نیاز به مصرف کمتر قهوه به منظور تامین کافئین دارند.)

نویسندگان مطالعه بر این باور بودند که قهوه (در مقادیر زیاد) و مشکلات قلبی ممکن است مرتبط باشند، زیرا مصرف بیش از حد کافئین می‌تواند باعث فشار خون بالا شود که یک عامل خطر برای بیماری‌های قلبی و عروقی است. بر اساس گزارش سازمان بهداشت جهانی، بیماری‌های قلبی عروقی اصلی‌ترین علت مرگ و میر در سراسر جهان است، در عین حال یکی از قابل پیشگیری‌ترین آن‌ها نیز محسوب می‌شود.

عوارض جانبی متوسط مصرف زیاد کافئین می‌تواند شامل احساس اضطراب یا بی‌قراری، نیاز به تکرر ادرار، افزایش ضربان قلب، ناراحتی معده و برافروختگی صورت باشد. عوارض جانبی شدیدتر پس از مقادیر قابل توجهی کافئین می‌تواند خطرناک باشد و شامل علائمی مانند احساس سردرگمی و تجربه توهم باشد؛ بنابراین دلیلی وجود ندارد که قهوه را به طور کامل قطع کنید، اما عاقلانه است که به میزان واقعی نوشیدنی خود توجه کنید.