فرارو- عکاسی هم مثل هر هنر دیگری شاخه‌ها و ژانر‌های متفاوتی دارد؛ بعضی‌ها عکاس خبری هستند و اتفاقات روزمره و مهم در عرصه‌های مختلف اجتماعی و سیاسی را ثبت می‌کنند؛ بعضی‌ها دغدغه‌شان عکاسی از طبیعت است و زیبایی‌ها و لحظه‌های شگفت‌انگیز زندگی گیاهان و جانوران را به تصویر می‌کشند. اما عکاسان دیگری هم هستند که وقتی عکس می‌گیرند، هدفشان در اصل ثبت منظره‌ها و چیز‌های بیرونی نیست بلکه می‌خواهند با عکس‌هایشان حال و هوا‌هایی درونی و ذهنی را به مخاطب منتقل کنند. هنری پرستس جزء این دستۀ آخر است.

 

به گزارش فرارو؛ پرستس یک عکاس خودآموختۀ اهل پرتغال است که تمرکزش بر ثبت منظره‌ها و لحظه‌هایی است که با جلوه و حال و هوای خاصشان احساساتی عمیق را در مخاطب بیدار می‌کنند. عکس‌های پرستس ظاهر پیچیده و عجیب و غریبی ندارند، اما با این وجود حالتی رازآلود در آن‌ها هست که تخیل ما را تحریک می‌کند. عکس‌های او از آن نوع تصاویری هستند که آدم دلش می‌خواهد مدتی طولانی به آن‌ها نگاه کند، در حال و هوایشان غرق شود و در ذهنش داستان‌هایی مبهم و رویاگونه دربارۀ آن‌ها بسازد.

 

از عکس‌های پرستس احساسات کاملا متفاوت و گوناگونی می‌شود گرفت. تنهایی، اندوه، ترس، ابهام و حتی امیدواری؛ این عکس‌ها ترکیبی هنرمندانه از همۀ این عواطف را در دل خودشان دارند. منظره‌هایی که پرستس برای ما به تصویر می‌کشد اغلب فضا‌هایی مه‌گرفته دارند و نورپردازی آن‌ها به صورتی است که عمق زیادی به تصاویر می‌بخشد. نور‌های رنگی وقتی فضای مه‌آلود را روشن می‌کنند، حالتی رویایی در عکس‌ها ایجاد می‌کنند. با وجود اینکه در بیشتر عکس‌ها مه همه‌جا را فرا گرفته است، اما وضوح و شفافیت تصاویر آنقدر هست که انگار بوی علف‌ها و نمناکی زمین را می‌شود حس کرد.

 

پرستس از سال ۲۰۱۷ تا کنون جوایز متعددی را در زمینۀ عکاسی از آن خودش کرده است که مهم‌ترین آن‌ها جایزۀ معتبر مکعب طلایی است که در سال ۲۰۲۱ از موسسۀ اِی‌دی‌سی (ADC) نیویورک دریافت کرد. در اینجا تعدادی از بهترین عکس‌های پرستس را ملاحظه خواهید کرد؛ عکس‌هایی که اغلب در مناظر اطراف روستا‌های پرتغال و اسپانیا گرفته شده‌اند.

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

منبع: henriprestesp.com