عصر ایران نوشت: با وجود تلخیِ سانحه برخورد دو قطار در مسیر تبریز - مشهد در روزهای اخیر، استعفای مدیرعامل راه‌آهن مورد تقدیر بسیاری قرار گرفت. با این حال، اما جمعه موقت تهران این اقدام را «تقلید از بیگانگان» خوانده است.

روز گذشته آیت‌الله موحدی کرمانی دبیر کل جامعه روحانیت مبارز در قامت امام جمعه در خطبه‌های نماز جمعه تهران با انتقاد از استعفای مدیرعامل راه آهن در پی حادثه قطار «تبریز - مشهد» گفت: «استعفای مدیرعامل راه‌آهن کشور جای تعجب دارد، شما چرا استعفا دادید؟ اگر مقصرید که باید عزل و محاکمه شوید و اگر مقصر نیستید چرا استعفا دادید؟! چرا به تقلید از بیگانگان به محض وقوع حادثه‌ای استعفا می‌دهید؟»

در اینجا باید عرض کرد که استعفا به خاطر یک خطا نشان از قبول مسئولیت است. مدیرعامل راه آهن هم به خاطر پذیرش مسئولیت این حادثه از سمت خود استعفا داد.

سال‌ها ایرانی‌ها تنها در اخبار می‌دیدند و می‌شنیدند یک مقام مسئول خارجی به خاطر یک اشتباه یا کم‌کاری از سمت خود استعفا داده است. حالا که یک مقام ایرانی به خاطر یک حادثه تلخ از مقام خود استعفا داده است و این استعفا جای تقدیر دارد نه نکوهش.

ما باید خوشحال باشیم که بالاخره مسئولی پیدا شد که مسئولیت یک اتفاق در کشور را به عهده بگیرد. این استعفا ربطی به محاکمه ایشان هم ندارد. واقعا اگر مدیرعامل راه آهن در این حادثه مقصر قطعی باشد حتما باید محاکمه شود.

حضرت آیت‌الله خطاب به مدیرعامل راه آهن فرموده‌اند که چرا به تقلید از بیگانگان به محض وقوع حادثه‌ای استعفا می‌دهید؟ در اینجا باید خطاب به امام جمعه محترم تهران گفت: اگر مدیرعامل راه آهن در تقلید از خارجی‌ها هم این کار را کرده، کار خوبی کرده است. مگر نه اینکه ما باید از خوبی‌ها و کارهای مثبت‌ فرهنگ‌های دیگر استفاده کنیم و آن را در جامعه خود الگو قرار دهیم؟

واقعا چرا فکر کنیم هر کاری آن طرف آبی‌ها انجام می‌دهند غلط است؟ همین راه آهنی که امروز مردم از آن استفاده می‌کنند یا همین اتومبیلی که شما سوار می‌شوید حاصل اختراع غربی‌ها نیست؟ حالا چون آنها این وسایل را اختراع کرده‌اند نباید از آنها استفاده کنیم؟

فرهنگ پذیرش مسئولیت در کشور باید نهادینه شود و قبول مسئولیت آموزه‌ای دینی است و اگر در غرب بیشتر رعایت می‌شود نباید آن را غربی بدانیم؛ «کلکم راع و کلکم مسئول عن رعیته» و این سخن پیامبر گرامی ماست.

مردم فراموش نکرده‌اند زمانی در دولتی مسئولان مسئولیت هیچ اتفاقی را به عهده نمی‌گرفتند و حتی حاضر به عذرخواهی نبودند؛ یا چرا راه دور برویم، زمانی عده‌ای در این کشور تلاش کردند فردی به قدرت برسد. وقتی آن فرد به ریاست دولت رسید و ساز خود را زد، همین افراد تبدیل به مخالفان او شدند و دست حمایت خود را برداشتند. آنها در مورد سؤال‌های متعدد در برابر چرایی حمایت از آن فرد سکوت کردند و حاضر نشدند مسئولیت اشتباه خود را قبول کنند.

ای کاش زمانی بیاید که همه ما ایرانی‌ها مسئولیت رفتار خود را بپذیریم و از آن نترسیم.