كشف بقایای جسد «موناليزا»!

تيم تحقيقاتي پروژه‌ي كشف جسد زني كه تصور مي‌شود مدل شاهكار هنري «داوينچي» بوده، اعلام كردند استخوان‌هاي جمجمه و مهره‌هاي اين زن رنسانسي را پيدا كرده‌اند.

به گزارش ايسنا،پرفسور «سيلوانو وينستي» مدير اين گروه تحقيقاتي گفته است كه اين استخوان‌هاي باقي‌مانده مي‌تواند متعلق به «ليزا ژرارديني دل ژكوندو» باشد كه در سال 1542 از دنيا رفت.

وي در ادامه گفت: ما هنوز مطمئن نيستيم كه اين استخوان‌ها بخشي از اسكلت يك شخص است يا به جسد چند نفر تعلق دارد.

اين استخوان‌ها طي يك عمليات تحقيقاتي سه هفته‌اي درون محفظه‌اي در طبقه‌ي زيرين يك صومعه در فلورانس كشف شدند.

به گزارش روزنامه ميرر، قرار است حاصل اين اكتشافات براي شناسايي DNA به مركز آزمايشگاهي فرستاده شود.

اين گروه تاريخدان قصد دارند جمجمه‌ي «ليزا ژرارديني دل ژكوندو»، كه تصور مي‌شود مدل شاهكار «داوينچي» باشد، را شبيه‌سازي كنند تا صحت اين ماجرا اثبات شود. هدف اين پروژه شناسايي استخوان‌هاي «ليزا» و در صورت امكان، دوباره‌سازي صورت وي با استفاده از آزمايش‌هاي DNA، كربن و روش‌هاي پزشكي قانوني است.

يك متخصص مردم‌شناسي از دانشگاه «پيزا» در اين‌باره گفت: ما مي‌توانيم DNA فرزندان «ليزا» - «بارتولوميو» و «پيرو» - كه در كليسايي در فلورانس دفن شده‌اند را با DNA او مقايسه كنيم.

وي در ادامه گفت: اگر به اندازه‌ي كافي از جمجمه‌ي اين زن باقي مانده باشد، مي‌توانيم خصوصيات چهره‌ي او را دوباره‌سازي كنيم و ببينيم كه آيا همان ويژگي‌هاي نقاشي موجود در موزه‌ي «لوو» پاريس را دارد يا نه.

اين تحقيقات معماي هويت صاحب لبخند «ژكوند» را روشن مي‌كند.


طي دهه‌هاي اخير نظريه‌هاي بسياري درباره‌ي هويت «موناليزا» و معناي لبخند رازآلود او ارائه شده است از جمله اينكه او مادر «داوينچي»، زني اشرافي و يا در اصل يك مرد بوده است. بسياري از متخصصان معتقدند ممكن است صورت اين زن اسرار‌آميز تركيبي از چند چهره‌ي مختلف باشد. بعضي از تاريخدانان نيز گفته‌اند كه دستان بزرگ «موناليزا» حاكي از اين مطلب است كه مدل اين اثر يك مرد بوده‌ است. اما اكثر دانشمندان مدرن بر اين باورند كه تابلوي «موناليزا» كه در فرانسه به «ژكوند» معروف است، پرتره‌اي از «ليزا ژرارديني» است. وي عضوي از خانواده‌اي تقريبا اشرافي برخاسته از روستا بوده است كه با «فرانچسكو دل ژكوندو» - تاجري ثروتمند - ازدواج كرد.

«لئوناردو داوينچي» در سال 1452 ميلادي در شهر فلورانس ايتاليا متولد شد. او پس از آموختن هنر مجسمه‌سازي به ميلان رفت و پس از بازگشت به فلورانس در مدت چهار سال، تابلوي معروف «موناليزا» را خلق کرد که اكنون در موزه‌ي «لوور» شهر پاريس نگهداري مي‌شود.

وي طراح اوليه صدها اثر معماري و هم‌چنين طرح اوليه هواپيما به‌شمار مي‌رود. يکي از طرح‌هاي ابتکاري او لباس غواصي و زير دريايي جنگي است. او همچنين مسلسل، تانک نظامي، ساعتي که به ساعت داوينچي معروف است، کيلومتر شمار و چيزهاي ديگر را اختراع کرد.

«داوينچي» همچنين طراح صدها شاهکار معماري دوره‌ي‌ رنسانس است. از ديگر تابلوهاي مشهور «داوينچي» به تابلوي معروف «شام آخر» مي‌توان اشاره کرد.

آغاز به کار «داوينچي» براي کشيدن اين تابلو در سال 1503 بود و تا 1507 اتمام آن به طول انجاميد. اين تابلوي نقاشي با ابعاد 77 در 53 سانتيمتر است. نسخه‌اي را که او تهيه کرده بود از نسخه‌ي فعلي، بزرگتر بود چرا که در گذر زمان دو ستون از طرفين چپ و راست اين تابلو بريده شده‌ است. به همين دليل به هيچ وجه مشخص نيست که «موناليزا» در اين تابلو نشسته‌است. همچنين بايد اشاره کرد که بسياري از قسمت‌هاي اين تابلو به مرور زمان خراب و يا دوباره نقاشي شده ‌است. اما با اين وجود شخصيت اصلي نقاشي همچنان محفوظ مانده ‌است.

شهرت تابلوي «موناليزا» در 22 اوت 1911 پس از سرقت در موزه‌ي «لوور» دو چندان شد. پليس فرانسه در بازجويي‌هاي خود حتي «پابلو پيكاسو» را نيز احضار كرد. در حالي گمان مي‌رفت كه اين شاهكار بي‌نظير ديگر براي هميشه از دست رفته است، دو سال بعد سارق واقعي كه از كارمندان موزه بود، شناسايي و دستگير شد. وي قصد داشت اين تابلو را به مسوولان موزه‌ي فلورانس بفروشد.

«موناليزا» در سراسر گالري‌هاي ايتاليا به نمايش درآمد و پس از آن در سال 1913 به «لوور» بازگشت. سال 1956 با اتفاقات ناخوشايندي براي تابلوي «موناليزا» همراه بود. ابتدا قسمت‌هاي پايين اين تابلو توسط اسيد از بين رفت و در دسامبر همان سال، يك شهروند اهل بوليوي سنگي بر روي آن پرتاب كرد كه آرنج سمت چپ تصوير اين زن را تخريب كرد. استفاده از شيشه‌ي ضد گلوله اين اثر هنري گرانقيمت را در برابر حملات بيشتر مصون نگه داشت تا اين‌كه در آوريل 1974، يك زن معلول كه نسبت به سياست‌هاي موزه‌ي ملي توكيو در قبال معلولان معترض بود، هنگام برپايي گالري ويژه‌ي نمايش «موناليزا» بر روي آن رنگ قرمز پاشيد.