bato-adv
bato-adv
کد خبر: ۷۸۱۳۲

فستیوال کن فردا پايان می‌يابد

تاریخ انتشار: ۱۴:۲۰ - ۳۱ ارديبهشت ۱۳۹۰


جشنواره فيلم كن و به عبارتي المپيك سينمايي جهان فردا 22 مي (1 خرداد) پايان مي‌يابد و از روزهاي نخست برپايي اين فستيوال، بخت‌هاي اصلي دريافت جايزه نخل طلاي كن پيش روي داوران بوده‌اند.

به گزارش ايسنا، جشنواره کن با فيلم «نيمه شب پاريس» جديدترين ساخته وودي آلن گشايش يافت و ستارگان سينمايي جهان بروي فرش قرمز كن ظاهر شدند.

به گزارش هاليوود ريپورتر، «درخت زندگي» اثر «ترنس ماليک»، فيلم لو آور (Le Harve) ساخته «آکي کوريسماکي» و «پوسته اي كه در آن زندگي مي كنيم» به كارگرداني «پدرو آلمادوار» شانس هاس زيادي براي دريافت جايزه اصلي كن را دارند.

فيلم «لو آور» ساخته آکي کوريسماکي سينماگر فنلاندي، تقريبا"بيشتر از همه مورد توجه منتقدان قرار گرفته و شانس زيادي براي دريافت نخل طلاي کن امسال دارد.

درکنار آن، فيلم هاي درخت زندگي ساخته ترنس ماليک، بايد درباره کوين حرف بزنيم ساخته لين رمزي، ما يک پاپ داريم ساخته ناني مورتي، هنرمند (بازيگر) ساخته ميشل آزاناويسيوس و پسري با دوچرخه ساخته ژان پي ير و لوک داردن، از رقباي سرسخت کوريسماکي براي دريافت نخل طلاي امسال به شمار مي روند.

شخصيت اصلي فيلم کوريسماکي، نويسنده و روشنفکري به نام مارسل مارکس (با بازي آندره ويلمز) است که به تبعيدي خودخواسته تن داده و در شهر کوچک و بندري لو آور، براي گذران زندگي ساده و فقيرانه خود، کفش هاي مردم را واکس مي زند تا اينکه با کودک مهاجري که از آفريقا آمده و قصد رفتن به لندن را دارد آشنا مي شود و همه تلاش اش را مي کند که او را از دست پليس فرانسه نجات داده و به مقصد برساند.

رابطه مارسل با پسرک مهاجر، از نظر طرح داستاني، شباهت زيادي به فيلم ابديت و يک روز تئوآنگلوپولوس دارد، اگرچه سبک و رويکرد دو فيلمساز کاملا متفاوت است.

دنياي نوآرگونه کوريسماکي، با نورپردازي و رنگ هاي گرم و زنده آبي و قرمز و لحن طنزآميز و سرخوشانه او شايد با موقعيت هاي تلخ و غم انگيز شخصيت هاي او تضاد شديدي داشته باشد اما اگر با سبک غير رئاليستي و رويکرد عمدا تصنعي و تئاتريکال او ديده شود، کاملا قابل درک خواهد بود

کوريسماکي در کنفرانس مطبوعاتي فيلم با رفتار عجيب و پاسخ هاي غيرمنتظره خود، همه حاضران را غافلگير کرد. او ابتدا سيگاري بر گوشه لب گذاشت و هنگامي که مجري برنامه به اين کار او اعتراض کرد، گفت که سيگارش واقعي نيست و الکترونيک است. به دنبال آن در مقابل چشمان ناباور مجري و خبرنگاران، سيگاري از جيب درآورد و آتش زد و شروع به کشيدن کرد.

وي در توضيح نوع لباس ها، اتومبيل ها و طراحي صحنه فيلم که يادآور فيلم هاي دهه شصت فرانسوي و آثار ژان پي ير ملويل است، آن را عمدي خواند و بر تاثير پذيري اش از سينماي ملويل و مارسل کارنه تاکيد کرد

وي در پاسخ به اين سوال که شرکت در فستيوال کن براي تو چه معنايي دارد گفت: "هر فيلمي در فرانسه بسازم، در کن خواهد بود. او همچنين گفت که اين فيلم را با دوربيني که اينگمار برگمن فيلم هاي خود را با آن ساخته، فيلمبرداري کرده است."

کوريسماکي درباره، پديده سينماي سه بعدي گفت، هيچکاک نيز قبلا در فيلم ام را به نشانه مرگ بگير، پديده سه بعدي را تجربه کرده بود اما نتيجه اش مايوس کننده بود. وي در مورد گرايش وسيع سينماگران به سبنماي سه بعدي گفت، «بزرگسالان گاهي همانند کودکان رفتار مي کنند.»

«روزي روزگاري در آنتاليا»،‌ ساخته نوري بيلگه جيلان(تركيه)، «درخت زندگي» ساخته ترنس ماليك(آمريكا)، «ماليخوليا» ساخته لارس فون ترير(دانمارك)، «اينجا بايد جايي باشد» ساخته پائولو سورنتينو(ايتاليا) و «پسري با يك دوچرخه» ساخته برادران داردن (بلژيك) از ديگر بخت هاي كسب اين جايزه هستند.

bato-adv
مجله خواندنی ها
مجله فرارو
bato-adv
bato-adv
bato-adv
پرطرفدارترین عناوین