ماه لرزه بر تن زمین می‌اندازد!

ماه تأثیر غیرقابل انکاری بر جزر و مد در زمین دارد. کشش گرانشی آن باعث بالا و پایین رفتن سطح دریای سیاره ما می شود؛ اما اگر قرار بود ماه تأثیر کمتری روی سیاره ما داشته باشد چه؟

به گزارش خبرآنلاین، تعداد کمی از کارشناسان ادعا می کنند که شواهدی در دست دارند که نشان می دهد ماه نیروهایی را تولید می کند که می تواند در زمین لرزه ایجاد کند. دانشمندان مدت‌هاست به این فکر کرده‌اند که آیا جزر و مد ماه می‌تواند با زلزله مرتبط باشد یا خیر. از این گذشته، ماه همیشه آنجاست، وزن اقیانوس ها را جابجا می کند و سیاره ما را می کشد.

دانشمندان پرسیدند، مطمئناً، تمام این فشار، حتی اگر افزایشی باشد، تأثیر قابل توجهی بر زمین خواهد داشت. اما تا همین اواخر، مجموعه داده ها برای نشان دادن ارتباط بین ماه و زمین لرزه به اندازه کافی خوب نبودند، و کشش آن بسیار ضعیف به نظر می رسید که تأثیر قابل توجهی داشته باشد.

کریس شولتز، زمین شناس و استاد بازنشسته علوم زمین و محیط زیست در دانشکده آب و هوای کلمبیا، به اینسایدر گفت: « با ظهور مجموعه داده‌های بیشتر و جامع‌تر در ۲۰ سال گذشته، به نظر می رسد که در برخی موارد، ماه به ایجاد زلزله در سراسر جهان کمک کرده است.»

ماه می تواند وزن اقیانوس را روی آتشفشان بیاندازد

یکی از مکان هایی که برخورد ماه به وضوح دیده می شود، زمین لرزه های زیر آب است. با توجه به کشش ماه بر اقیانوس ها، این منطقی است. به عنوان مثال، مقاله ای در سال 2004 که در مجله معتبر Science منتشر شد، نشان داد که به نظر می رسد زمین لرزه ها در امتداد خطوط گسل زیر آب جزر و مد اقیانوس را دنبال می کنند.

شولتز و تیمش تصمیم گرفتند تا بررسی کنند که ماه چگونه می تواند قدرت خود را در زمین لرزه های آتشفشان محوری در خط الراس Juan de Fuca در سواحل غربی ایالات متحده اعمال کند. شولتز گفت که احتمال وقوع زمین لرزه در اینجا ده برابر بیشتر از زمانی است که جزر و مد از بین رفته باشد.

طالعه آنها که در سال 2019 در Nature Communications منتشر کردند، توضیحی برای ارتباط بین ماه و زلزله یافت. این مطالعه نشان داد که فشار اقیانوس بر روی آتشفشان منجر به زمین لرزه شده‌است. او گفت: «آنچه که اتفاق می‌افتد این است که جزر و مد در واقع باعث می‌شود اتاق ماگما متورم و منفجر شود. این همان چیزی است که باعث زلزله شده است.»

سپس هنگامی که جزر و مد کم است، آب کمتر می‌شود و جای خالی را هوا فرا می‌گیرد، این به نوبه خود فشار بیشتری بر روی خط گسل وارد می کند و احتمال تکان خوردن و ایجاد زلزله را بیشتر می کند.