نجمه سازنچیان: چه کسی از تمرین با فخری بدش می‌آید؟

نجمه سازنچیان، چهره مطرح شمشیربازی زنان ایران، دیگر از تنهایی تمرین‌کردن در یزد خسته شده است. کرونا و محدودیت‌هایش از یک سو و نبود حریف تمرینی مناسب در این شهر از سوی دیگر، باعث شده تا او روز‌هایی تکراری و کسل‌کننده داشته باشد. البته عضو تیم ملی شمشیربازی اسلحه سابر در مقایسه با سایر هم‌تیمی‌های خود در این اوضاع بحرانی کرونا، شرایط بهتری دارد؛ او یک باشگاه خصوصی دارد که می‌تواند هر روز به آنجا برود و تمریناتش را انجام بدهد.

دختر شمشیرباز یزدی از احوالات خودش به «شرق» می‌گوید: «واقعا روز‌های سختی را پشت سر می‌گذارم. من در یزد زندگی می‌کنم و اینجا هیچ حریف تمرینی ندارم. همین باعث شده به مشکل بربخورم. جای شکرش باقی است که می‌توانم در باشگاه تمرینات بدنسازی و آمادگی جسمانی را انجام بدهم. بیشتر ورزشکاران یا باید در خانه یا در پارک‌ها تمریناتشان را انجام بدهند، اما خوشبختانه این باشگاه مال خودم است و هر زمان که بخواهم می‌توانم به آنجا بروم. امیدوارم هر‌چه زودتر کرونا برود و ما هم به زندگی عادی برگردیم».

اردو‌های تیم ملی شمشیربازی اسلحه سابر بانوان در ۱۰ ماهی که کرونا آمده، تعطیل شده و با توجه به وضعیت موجود، فعلا برنامه‌ای برای این تیم در نظر گرفته نشده است. این در حالی است که سابریست‌های دختر در فروردین رقابت‌های قهرمانی آسیا را پیش‌رو دارند. «فدراسیون شمشیربازی همیشه نگاهش به اعزام تیم سابر دختران به مسابقات مثبت بوده است. من فکر می‌کنم به احتمال فراوان برای این دوره نیز ما را به مسابقات می‌فرستند. ما تیم ۱۳ آسیا بودیم، اما توانستیم خودمان را به رده ششم آسیا برسانیم. سرمربی تیم ملی به صورت مجازی برنامه تمرینی را به ما می‌دهد و پیگیر کارمان است. امیدوارم این اتفاق بیفتد و بتوانیم اعزام شویم. سابر دختران ایران در مقایسه با رقبای آسیایی و جهانی خود خیلی کمتر در میادین بین‌المللی شرکت می‌کند».

مسابقات قهرمانی آسیا در حالی قرار است سال آینده برگزار شود که چند روز قبل از آن، رقابت‌های انتخابی المپیک منطقه آسیا برگزار می‌شود. از آنجا که شمشیربازی زنان ایران نتوانسته هنوز جایگاه درخور اعتنایی در شمشیربازی آسیا داشته باشد، نمی‌توان هیچ شانسی را برای المپیکی‌شدن بانوان شمشیرباز کشور متصور شد؛ چرا‌که فقط قهرمان مسابقات جواز حضور در بازی‌های المپیک توکیو را کسب می‌کند. دارنده مدال برنز نوجوانان آسیا، اما جور دیگری به این قضیه نگاه می‌کند: «درست است که ما نتوانستیم هنوز در رده بزرگ‌سالان آسیا صاحب مقام شویم و بهترین عنوانی که ما در این رده داریم، ششمی آسیاست، اما من فکر می‌کنم نباید چندان هم با ناامیدی به این موضوع نگاه کنیم. اگر روز مسابقه روزت باشد، می‌توانی سهمیه المپیک هم بگیری؛ هرچند اینجا کار سخت است و تنها یک سهمیه توزیع می‌شود و آن‌هم به قهرمان داده می‌شود. در ایران فائزه رفیعی و من نفرات اول و دوم اسلحه سابر کشور هستیم. حدس من این است که ما را در این مسابقه هم شرکت می‌دهند. شاید نفر اول را ببرند شاید هم بین ما انتخابی بگذارند».

آخرین حضور تیم ملی شمشیربازی اسلحه سابر زنان ایران در میادین بین‌المللی به رقابت‌های قهرمانی جهان ۲۰۱۹ مجارستان برمی‌گردد؛ مسابقاتی که این ملی‌پوشان نتوانستند در آن به عنوان در‌خورتوجهی دست پیدا کنند. بهترین نتیجه این تیم را نجمه سازنچیان گرفت که در ۱۰۱ قرار گرفت. البته در کنار این تیم، تیم ملی اپه هم به این پیکار‌ها اعزام شد که نتایج آن‌ها به‌مراتب ضعیف‌تر از سابریست‌ها بود. فدراسیون شمشیربازی در آن مقطع مورد انتقاد منفی رسانه قرار گرفت و به ریخت‌و‌پاش ۲۰۰‌میلیونی برای اعزام این دختران به مسابقات جهانی متهم شد.

سازنچیان در واکنش به این حواشی می‌گوید: «من هم اگر بخواهم از این زاویه به این موضوع نگاه کنم که چند میلیون برای اعزام تیمی به مسابقات جهانی خرج شده و در مقابل نتیجه‌ای گرفته نشده، قطعا انتقاد منفی می‌کنم، اما می‌خواهم به منتقدان بگویم که ما اصلا شرایط برابری با رقبای آسیایی و جهانی خود نداریم و بیایند از این منظر ما را قضاوت کنند. حریف‌های ما دست‌کم در یک سال در هشت رویداد جهانی و آسیایی شرکت می‌کنند، به اردو‌های برون‌مرزی می‌روند و کلی تجربه به دست می‌آورند، اما ما در یک سال نهایتا در دو یا سه مسابقه بین‌المللی حاضر می‌شویم. طبیعی است که شناخت ما از حریفانمان به اندازه همان دو، سه مسابقه باشد. ما وقتی در رده‌بندی جهانی رنکینگمان پایین باشد، مسلما در رقابت‌های تیمی به تیم‌های بالای جدول می‌خوریم. فدراسیون شمشیربازی دو سال پیش برای بازی‌های آسیایی ۲۰۱۸ جاکارتا خیلی از ما خوب حمایت کرد و به اندازه تیم پسران برای ما اردوی تدارکاتی گذاشت؛ نتیجه‌اش هم این شد که آنجا ششم شدیم و در رقابت‌های جهانی آن سال نیز توانستیم به جمع ۱۶ تیم مسابقات بیاییم. ما آنجا قزاقستان را که تیم سوم آسیا بود، بردیم. خود قزاق‌ها از این نتیجه شوکه شده بودند. در بازی‌های پیش جدول، لهستان را بردیم. فائزه رفیعی و کیانا باقرزاده در بخش انفرادی مستقیم به جدول ۶۴ تا صعود کردند. این نتایج همه در حالی بود که ما برای اولین‌بار بود که حضور در رقابت‌های جهانی را تجربه می‌کردیم. می‌خواهم بگویم به اندازه تدارکی که برای ما در نظر گرفته می‌شود باید انتظار کسب نتیجه داشته باشیم. درباره رقابت‌های جهانی سال گذشته نیز به نظر من بد نتیجه نگرفتیم. آنجا ما واقعا با قرعه سختی مواجه شدیم».

سابریست‌های زن برای شرکت در رویداد‌های آسیایی و جهانی گذشته تا حد زیادی از مشاوره‌های پیمان فخری، سرمربی موفق تیم ملی سابر مردان، استفاده می‌کردند. حمایت‌های فخری به‌گونه‌ای بود که در برخی مواقع در تمرینات این دختران حاضر می‌شد و آن‌ها را تمرین می‌داد. کارشناسان معتقدند در مقطعی که تیم دختران به نتایج خوبی در رویداد‌های برون‌مرزی رسیده، آن را مرهون زحمات فخری در این تیم هستند. در‌حال‌حاضر هدایت این تیم به امین قربانی، دستیار فخری، سپرده شده است.

دارنده دو مدال نقره و برنز تیمی امید‌های آسیا در‌این‌باره توضیح می‌دهد: «مربیان داخلی ما همه خوب هستند و از علم بالایی برخوردارند. تمام مشکلات ما نداشتن تدارک، اردو و مسابقه بین‌المللی است. وقتی اردوی مستمر نداریم، در کارمان وقفه می‌افتد و نمی‌توانیم نتیجه دلخواه را بگیریم. ما واقعا نتیجه کار‌کردن با آقای فخری را دیدیم و راضی هستیم. چه کسی هست که نخواهد با ایشان کار کند. متأسفانه ایشان خودشان مشغله دارند و نمی‌توانند به ما برسند. الان هدایت تیم بر عهده آقای قربانی است. ایشان هم خودشان دستیار آقای فخری بودند و از مربیان خوب هستند. تازه تیم را به آقای قربانی سپرده بودند که متأسفانه کرونا آمد و نتوانستیم در کنار هم باشیم. البته او برنامه‌ها را به صورت مجازی به ما می‌دهد و پیگیر تمریناتمان است. ا‌ن‌شاءالله که بتوانیم هر‌چه زودتر به اردو برگردیم و برای شرکت در رقابت‌های قهرمانی آسیا آماده شویم».