(عکس) تصویری جدید از آیت‌الله سیستانی در ۹۰ سالگی

حکم جهاد مسئله ای سیاسی است

دین اسلام دین سیاسی است اینقدر بیهوده زور نزنید.

هموطن عزیزم جناب آقای حسین ، ارزیابی علما بر اساس ظواهر امر اساسا صحیح نیست ، در زمان صدام جنایتکار که دستش تا مرفق به خون علماء و ایرانیان و همچنین آزادگان عراقی آلوده بود بزرگانی چون حضرت آیه الله خویی و حضرت آیه الله سیستانی با اینکه میتوانستند با هجرت به ایران و سرزمین اصلی خود زندگی دور از خطری را داشته باشند اما بر اساس درایت خود در عراق ماندند تا صحنه سیاسی عراق از وجود علمائی که پشتوانه مردم بودند خالی نگردد آیا این درایت سیاسی انها نبود . پس از سقوط صدام خبرنگار امریکایی از ایت الله سیستانی سوال کرد ایا شما تصمیم دارید حکومتی چون ایران در عراق تشکیل دهید و خود رهبر و ولی فقیه ان باشید و ایشان جوب دادند خیر من تصمیم بر این مواردی که شما گفتید ندارم و سیستم حکومتی چون ایران را دنبال نمیکنیم و خود نظری بر جایگاه ولایت فقیه ندارم ، آیا این یک تصمیم سیاسی سرنوشت ساز در ساختار سیاسی عراق نبود ؟ آیا دستور تشکیل حشدالشعبی یک تصمیم سیاسی نبود ؟
آیا فرمان جهاد علیه داعش دخالت در سیاست نبود ؟ آیا فرمان آیت الله سیستانی به مجلس و فعالان سیاسی عراق برای برون رفت از انسداد در تشکیل دولت که منجر به روی کار امدن نوری مالکی شد تصمیم سیاسی نبود ؟ آیا اعلامیه مقتدرانه ایشان به دولت عادل عبدالمهدی در خصوص اعتراضات عراق دخالت در شئونات حکومتی تیست ؟ هم آیت الله خویی رضوان الله علیه و هم آیت الله سیستانی اعلی الله مقامه هردو اعتقاد واثق به اصل ولایت فقیه داشته و دارند و می دانند جایگاه حقوقی ولایت فقیه واحد است چه اصالتا یک نفر بعنوان ولی فقیه باشد و چه شورایی باشد اما جایگاه حقوقی ان تعدد پذیر نیست و طبیعی است که خود را ذیل این جایگاه بدانند نه اینکه بموازات ان یک جایگاه دومی ایجاد کنند . عزیزم هم حضرت علی ع و امام حسن و امام حسین ع ائمه ای سیاسی بودند و هم امام سجاد و بقیه ائمه تا حضرت ولی عصر ع ، استراتژِ همه یکی است اما تاکتیک ها متفاوت است . در علما عصر حاضر نیز همینطور است . فقه شیعه فقه فعال و پویاست و شاءن سیاست را از بقیه شئونات انسانی الهی جدا نمیداند . بافت و ساختار قومی ، مذهبی و حکومتی و حاکمیتی و ساختار فدرالی و دیوانی کشور عراق و اقتضائات قانون اساسی این کشور بنحویست که جایگاهی مشابه انچه در ایران برای رهبری و ولی فقیه وجود دارد متصور نیست و ایه الله سیستانی محدودیتهایی برای ورود به شئونات حکومتی بر اساس مفاد قانون اساسی این کشور دارد اما خود را از اقتضائات سیاسی کشور کنار نکشیده است .