چرا ایرانی‌ها از خرید اینترنتی لباس تنفر دارند؟

فرارو- خرید اینترنتی در ایران رشد قابل‌توجهی پیدا کرده با‌این‌حال وقتی پای خرید لباس وسط بیاید هنوز اکثر مردم ترجیح می‌دهند چیزی را داخل ویترین انتخاب کنند و قبل از پرو کردنش حتما به آن دست بزنند. لابد الان از خودتان می‌پرسید بوتیک‌ها و فروشگاه‌های فعال در تلگرام و اینستاگرام برای کی فعالیت می‌کنند؟ وقتش رسیده بدانید ۹۵ درصد دنبال‌کنندگان چنین صفحاتی برای همیشه تماشاچی باقی می‌مانند و نهایتا عکسی که چشم‌شان را گرفته لایک می‌زنند. اگر شما صاحب چنین صفحه‌ای هستید یا دارید پیش خودتان خرید از آن‌ها را سبک، سنگین می‌کنید این گزارش می‌تواند کمک کند درباره سلیقه خریداران اینترنتی لباس در ایران چیز‌های بیشتری بدانید.

چه تعداد از مردم اینترنتی لباس می‌خرند؟
تعداد فروشگاه‌های اینترنتی لباس روز‌به‌روز بیشتر می‌شود. حتی بسیاری از آن‌ها به‌شکل کاملا تخصصی تنها روی یک محصول خاص مثل کفش، لباس زنانه یا مردانه تمرکز می‌کنند. در این‌میان نمی‌توان نقش اپلیکیشن‌هایی مثل اینستاگرام یا تلگرام را نادیده گرفت؛ ابزار‌هایی که باعث می‌شوند هرکس به تنهایی و حتی بدون نیاز به مجوز‌های لازم بتواند فروشگاه لباس داشته باشد. اگرچه به‌نظر می‌رسد راحت‌شدن کار برای فروشنده‌ها، الزاما به‌معنای افزایش علاقه مردم به خرید اینترنتی لباس نبوده است. نتایج یک نظرسنجی نشان می‌دهد حدود ۷۴ درصد مردم اصلا در شش ماه گذشته به صورت اینترنتی لباس خریداری نکرده‌اند. از طرفی آمار خریدارن نیز چندان هیجان‌انگیز نیست؛ از جمعیت ۲۶ درصدی خریداران حدود ۱۷ درصد تنها یک تا سه بار در شش ماه گذشته اینترنتی لباس خریده‌اند. حدود شش درصد بین چهار تا شش بار در این مدت زمانی لباس گرفته و در کنار آن‌ها تنها حدود سه درصد بیش از شش بار لباسشان را به صورت اینترنتی خریده‌اند.

اینترنتی ببین، حضوری بخر
آمار‌ها می‌گویند میزان خرید اینترنتی لباس بسیار کم است، ولی اگر نگاهی به آمار بازدید این سایت‌ها بیاندازید متوجه می‌شویم حداقل از نظر تعداد فروشگاه‌ها و میزان بازدید روندی رو به‌رشد دراند. روزانه حجم زیادی از مردم از لباس‌های مختلف در این فروشگاه‌ها بازدید می‌کنند، اما بازدید‌ها و کلیک‌ها به‌خرید منجر نمی‌شوند و احتمالا درصدی از مردم بعد از این سایت‌ها به جای وقت تلف کردن، به بازار می‌روند و لباس‌ها را از آنجا تهیه می‌کنند. بررسی نتایج نظرسنجی انجام شده این موضوع را تایید می‌کند؛ حدود ۲۳ درصد مردم گفته‌اند بعد از تحقیق اینترنتی به بازار رفته و بین یک تا سه بار خرید انجام داده‌اند. برای کسانی که بین چهار تا شش بار از این طریق خرید کرده‌اند آمار به سه درصد می‌رسد. حدود شش درصد هم بیش از شش بار این کار را کرده‌اند. ولی حتی در این نظرسنجی نیز میزان کسانی که اصلا اهل این کار نیستند بالاست. حدود ۶۸ درصد گفته‌اند که اصلا کاری به سایت‌های فروش لباس نداشته و لباس خود را مثل قدیم با جستجو در بازار پیدا می‌کنند. این آمار زمانی معنای بیشتر پیدا می‌کند که در کنار دو فاکتور و گروه دیگر قرار گیرد؛ یعنی ۷۴ درصدی که تا‌به‌حال اصلاً خرید اینترنتی نداشته‌اند و ۶۷ درصدی که حتی محصولات را آنلاین انتخاب نمی‌کنند.

چقدر خرج لباس می‌کنیم؟
برخلاف تفکر عامه، مردم ایران پول زیادی خرج لباس نمی‌کنند. البته نمی‌توان گفت: قیمت لباس‌هایی که می‌خرند بسیار پایین است و یا کلا لباس کم می‌خرند. آمار‌ها می‌گویند حدود ۸۳ درصد مردم زیر یک میلیون تومان در سال پول برای لباس خرج می‌کنند. این امر خود نشان‌دهنده یکی از دلایل استقبال سرد از فروشگاه‌های آنلاین است. بیشتر این فروشگاه‌ها جنس‌های برند را برای فروش می‌گذارند. مدل‌های که به نسبت جنس‌های قاچاق یا تقلبی داخل بازار قیمت بسیار بالایی داشته و باعث می‌شوند اصلا فکر سرزدن به این فروشگاه‌ها را از ذهنمان بیرون کنیم. همچنین این سایت‌ها هزینه حمل تا مقصد هم دارند تا برای کسانی که حساسیت زیادی روی پول خرج کردن دارند خیلی گزینه جالبی نباشند. حتی اگر این هزینه حمل کمتر از ۱۰ هزار تومان تمام شود. اگر در این ۸۳ درصد ریز شویم متوجه می‌شویم که حدود ۴۸ درصد آن‌ها بین ۱۰۰ تا ۵۰۰ هزار تومان برای لباس خرج می‌کنند. از طرفی تنها ۲۱ درصد دوست دارند پول بیشتری برای لباس داده و حدود ۵۰۰ تا یکی میلیون تومان خرج پوشاک خود می‌کنند. حدود ۱۴ درصد هم به خاطر دلایل خاص خودشان ترجیح می‌دهند زیر ۱۰۰ هزار تومان در سال پول پای لباس بدهند. خارج از این جمعیت آماری، حدود ۱۰ درصد مردم بین یک تا دو میلیون تومان و حدود هفت درصد مردم بالای دو میلیون تومان پول به پای لباس می‌ریزند.

چرا مردم اینترنتی لباس نمی‌خرند؟
ازجمله مزایای فراوان خرید اینترنتی می‌توان به سهولت در خرید و مقایسه محصولات اشاره کرد. به‌علاوه اینکه داستان مشقت بار جا‌به‌جایی و گشتن بین فروشگاه‌های متعدد را کم می‌کند و باعث صرفه‌جویی در وقت و انرژی خریداران می‌شود. ولی با این همه خوبی و راحتی چرا مردم از این روش خرید لباس استقبال نمی‌کنند؟ مسلماً در خرید غیرحضوری لباس، مشکلاتی نیز وجود دارد. طبق نظرسنجی انجام‌شده، اطمینان از کیفیت محصول با ۳۳ درصد در صدر مشکلات مردم قرار دارد. با توجه به بازار قاچاق وحشتناک پوشاک و البته خوش آب و رنگ بودن عکس‌ها احتمالا بسیاری به دیده شک به کیفیت محصولات نگاه می‌کنند. نکته جالب دیگر اطمینان از سایز لباس است که با ۳۰ درصد در رتبه بعدی مشکلات بزرگ در خرید آنلاین لباس قرار گرفته است. در بازار ایران با توجه به اینکه از همه کشور‌ها جنس وارد شده و تولید کنندگان ایرانی نیز متر و معیار خودشان را دارند این موضوع کملا قابل درک است. احتمالا بار‌ها برایتان اتفاق افتاده است که سایز متوسط یک لباس در برند‌های مختلف به گونه‌ای متفاوت روی بدن شما نشسته است. از مشکلات دیگر می‌توان به ترتیب ۱۳.۵ درصد اطمینان نداشتن به پرداخت آنلاین و ۱۲ درصد اطمینان نداشتن به فروشنده نام برد. در این بین چهار درصد هم دسترسی نداشتن به امکانات پرداخت آنلاین (مانند کارت بانکی و رمز دوم…) و ۱۱درصد نیز به سایر موارد اشاره کردند.

در مجموع ایرانی‌ها چگونه لباس می‌خرند؟
در پایان نظرسنجی از مردم درباره بهترین روش خرید لباس سوال پرسیده شده است؛ حدود ۷۷ درصد انتخاب و خرید حضوری را انتخاب کرده اند و حدود ۱۸ درصد انتخاب آنلاین و خرید حضوری را برگزیده‌اند. در این میان تنها پنج درصد به خرید اینترنتی لباس رای مثبت داده‌اند. مسلما بازار خرید اینترنتی پوشاک پتانسیل بسیار زیادی برای بهتر شدن و جذب ۹۵ درصد مردم دارد. ولی به نظر می‌رسد برای اینکار باید تلاش زیادی برای جلب اعتماد مردم انجام دهد. تنها کافی است بتواند خیال مردم را از بابت کیفیت و سایز مطمئن کند تا حدود ۶۰ درصد این ۹۵ درصد به سمتش بروند.