خانه‌های یک روزه؛ پناهی برای همراهان بیمار

سعید پشت فرمان نشسته است؛ ابروهایش را در هم کشیده، پایش را روی گاز گذاشته و زیر لب دعا می‌کند. باید تا چند ساعت دیگر همسرش را به بیمارستان مادر اصفهان برساند. آن‌ها اهل یکی از روستا‌های اطراف هستند و جایی برای اسکان در شهر ندارند.

درآمد کارگری هم آنقدر‌ها نیست که سعید بتواند هتل یا مسافرخانه اجاره کند. می‌گوید: «روزانه حدود ۷۰ هزار تومان درآمد دارم که برای تامین هزینه مسافرخانه مناسب کافی نیست. چند روز پیش یکی از دوستانم گفت: می‌توانیم خانه‌هایی که به شکل روزانه اجاره داده می‌شوند را با قیمت پایینتر در اطراف بیمارستان پیدا کنیم. برای اینکار در سایت دیوار آگهی دادیم. چند نفری با من تماس گرفته اند، اما چون در جاده بودم نتوانستم به خوبی صحبت کنم.»

خانه‌هایی که به شکل روزانه در اصفهان اجاره داده می‌شوند، کرایه‌های متفاوت دارند، اما عمده آن‌ها بین ۶۵ تا ۱۵۰ هزار تومان قیمت گذاری شده اند.

سعید همراه همسر، پدر و مادرش به اصفهان آمده است به همین خاطر نیاز به خانه ۷۰ متری دارد. می‌گوید: «احتمالا باید دو سه روز در اصفهان بمانیم. خانه‌های یک روزه برای من که شغلم کارگری است و درآمد آنچنانی ندارم، بهترین محل برای اسکان است، چون می‌توانم سر قیمتش با صاحبخانه به توافق برسم.»

در سال‌های گذشته توسعه اینترنت و رشد روزافزون استفاده از آن در جامعه ایرانی باعث شده فضای مجازی به محلی برای انجام معامله تبدیل شود. اجاره خانه‌های یک روزه یکی از هزاران نوع معامله‌ای است که در این فضا اتفاق می‌افتد. اجاره این خانه‌ها به دلیل امکان دسترسی بدون واسطه، شناور بودن قیمت‌ها و سرعت بیشتر در رسیدن به نتیجه، با اقبال مناسبی از سوی شهروندان روبرو شده است. مشتری این خانه‌ها فقط گردشگران یا افرادی که برای تفریح به استان‌های مختلف سفر می‌کنند، نیستند. در بین آن‌ها همراهان بیماران نیز وجود دارند که به دلیل نبود امکانات مناسب درمانی در شهر یا روستایشان به مرکز استان‌ها سفر کرده اند. عمده آن‌ها به دلیل درآمد ناچیز، توانایی اسکان در هتل یا مسافرخانه را ندارند به همین دلیل به اجاره خانه‌های یک روزه روی آورده اند.

احمد چند روزی است از روستایی در یزد به شهر آمده است و هر روز در راهرو‌های بیمارستان کودکان شهید مسعودی یزد پی دوا و دکتر دختر ۳ ساله اش می‌دود. معصومه از چند روز پیش به خاطر بیماری عفونی بستری شده. احمد می‌گوید: «چند روز است برای انجام کار‌های درمان دخترم به شهر آمده ام. جایی ندارم بمانم برای همین مجبورم شب‌ها در ماشین بخوابم.»

احمد راننده وانت بار است و روزانه حدود ۶۰ هزار تومان درآمد دارد که تقریبا تمام آن را برای درمان دخترش معصومه خرج می‌کند. او شب‌ها در وانت می‌خوابد، اما وقتی همراه همسرش به یزد می‌آید باید جایی را اجاره کند. خانه‌هایی که در مناطق مختلف یزد به شکل روزانه اجاره داده می‌شوند، محل مناسبی برای او و همسرش هستند. مبلغ اجاره این خانه‌ها متفاوت است، اما عمده آن‌ها بین ۴۰ تا ۱۰۰ هزار تومان قیمت خورده اند. در گذشته‌ای نه چندان دور، مشاوران املاک بهترین راه دسترسی به این خانه‌ها بود، اما حالا چند سالی است که با توسعه فضای مجازی و گسترش استفاده مردم از اینترنت، شرایط فرق کرده است. حالا صاحبخانه‌ها برای پیدا کردن مشتری، آگهی اجاره خانه شان را در سایت‌های خرید و فروش آنلاین مانند دیوار قرار می‌دهند و روزانه شاهد تماس چند نفر هستند که در نهایت چند مورد از آن‌ها به معامله ختم می‌شود.

داود صاحب یکی از این آپارتمان‌های ۴۰ متری در یزد است. استانی که جز نخستین مقاصد گردشگرانی ایرانی و خارجی است و براساس آمار‌های دولتی در شش ماهه اول سال ۹۸ پذیرای بیش از ۴۷۰ هزار گردشگر بوده است. داود خانه اش را روزانه ۶۵ هزار تومان اجاره می‌دهد. می‌گوید: «حدود ۵ ماه است که در سایت دیوار آگهی داده ام. روزانه ۵ نفر با من تماس می‌گیرند که البته این تعداد در روز‌های تعطیل یا ایام عید دو سه برابر می‌شود. بیشتر مسافر‌ها هستند که تقاضای اجاره روزانه خانه دارند، اما چون خانه ام نزدیک بیمارستان شهید مسعودی است، همراهان بیمار‌ها هم جز مشتری هایم هستند.» شغل داود تعمیر شیرآلات ساختمان است.

ادامه می‌دهد: «در ماه حدود ۷۰۰ هزار تومان از اجاره خانه ام به دست می‌آورم که بخشی از هزینه هایم را تامین می‌کند. بیشتر مشتری‌های من از طریق فضای مجازی پیدا می‌شوند. آن‌ها آگهی را در سایت دیوار می‌بینند و تماس می‌گیرند. در بین شان همراهان بیمار‌ها هم هستند. آن‌ها درآمد آنچنانی ندارند به همین خاطر خانه‌های یک روزه را انتخاب می‌کنند، چون قیمت برخی هایشان پایینتر از مسافرخانه یا هتل است.»