آمریکا با اینکه میگوید رییس دستگاه دیپلماسی احتمالا در تحریم قرار میگیرد تحریم را اعمال نکرده و به تعویق میاندازند تا راه دیپلماسی باز باشد. این نکته ممکن است یک رویداد گفتاری باشد. آمریکاییها با اعلام تحریم از یکسو جهان را متوجه میکنند که میخواهند برخورد بسیار محدود کنندهای علیه ایران داشته باشند، اما بعد با عقبنشینی به افکار عمومی جهان میگویند ما خواهان صلح و راه حل دیپلماتیک برای پایان این بحران هستیم؛ که اگر ایران در وضعیت تقابلی قرار گیرد، مردم جهان اینطور قضاوت کنند که آمریکا برای باز ماندن راه دیپلماتیک از دستور العمل خود عدول کرد تا اینگونه بتوانند افکار عمومی جهان به ویژه مردم آمریکا را برای برخورد احتمالی بعدی آمادهتر نمایند و هزینههای ناشی از این برخوردها را با رفتارهای تنظیم شده و اثر گذار برای مردم آمریکا سهلتر نمایند.