bato-adv
bato-adv
گاهي به حواشي سريال گاندو كه اين روزها حسابي خبرساز شده است

"گاندو" قرار است به چه کسی حمله کند؟

رضا درستکار، منتقد سینما و تلویزیون است که همان ابتدا سریال «گاندو» را یک شوخی می‌داند و درباره تفاوت ساخت سریال‌های جاسوسی و سیاسی در غرب و ایران می‌گوید: آن طرف متخصصان و تحصیلکرده‌ها کار می‌کنند، اما این طرف کسانی روی این سوژه‌ها کار می‌کنند که همه چیز را سهل و آسان در نظر می‌گیرند.
تاریخ انتشار: ۱۵:۰۱ - ۰۱ تير ۱۳۹۸
روزنامه اعتماد در گزارشی درباره سریال گاندو نوشت: بعد از ماه رمضان مخاطبان تلویزیون در اولین قسمت از سریال «گاندو» اتفاقاتی را دیدند که از نمایش آن‌ها در قالب یک سریال تلویزیونی تعجب کردند. سریال «گاندو» به کارگردانی جواد افشار در اولین قسمت توانست جذاب و پرکشش برای مخاطب آغاز شود و از سوژه‌هایی حرف بزند که مخاطب بیشتر در قالب اخبار و بحث‌های ایدئولوژیک و تیکه‌های سیاسی بخش‌های خبری مثل بیست و سی می‌توانست شاهدش باشد.
 
یک افتتاحیه سیاسی
اولین قسمت از گاندو با تلاش ماموران امنیتی برای دستگیری یک آقازاده آغاز می‌شود. دو نفر مامور جوان که یکی وحید رهبانی بازیگر تئاتر و دیگری کامبیز دیرباز است، از دو نهاد امنیتی مختلف در موقعیت دستگیری کیس مورد نظر خود با نام علیرضا به یکدیگر برمی‌خورند و هر دو از دیگری می‌پرسند که چرا در صحنه حضور دارد. یکی معتقد است که کیس مورد نظر اقتصادی است و دیگری می‌گوید جاسوسی است و بالاخره با هم به توافق می‌رسند. علیرضا پسر فردی دولتی است که در وزارت اقتصاد کار می‌کند. او در تدارک خارج شدن از کشور است. ماموران دیر به فرودگاه می‌رسند، زمانی که آقازاده مورد نظر که پرونده او بر اساس یکی از پرونده‌های واقعی به تصویر درآمده با یک پرواز خارجی از فرودگاه تهران خارج شده و حالا نیم ساعت است که هواپیما به پرواز درآمده است. ماموران، اما دستور فرود هواپیما را در فرودگاه تبریز می‌دهند و خودشان با دو به اصطلاح عقاب به استقبال آقازاده می‌روند و او را با چمدان سکه‌ها و دلار‌هایی که می‌خواسته از ایران خارج کند، دستگیر می‌کنند. اولین قسمت از سریال توانست مخاطب را برای ادامه قسمت‌های بعدی جذب کند و اگرچه قسمت‌های بعد به اندازه قسمت اول از چالش‌ها و اتفاقات پرکشش برخوردار نبود، اما دست گذاشتن روی سوژه آقازاده‌ها و نحوه به تصویر کشیدن ماموران امنیتی و روند قصه باعث شد این سریال از همان ابتدای پخش مورد توجه قرار بگیرد.

دلیل انتخاب نام گاندو
گاندو گونه‌ای از تمساح است که در ایران بیشتر در منطقه سیستان و بلوچستان و چابهار دیده می‌شود. خود کلمه گاندو هم به نوعی از زبان بلوچ گرفته شده است. این کروکودیل که پوزه کوتاهی دارد مدت‌ها برای شکار خود کمین می‌کند. چند روز پیش جواد افشار کارگردان سریال در یک برنامه صبحگاهی حضور یافت و درباره دلیل انتخاب این نام بیان کرد که ویژگی مهم این حیوان این است که مدت‌ها کمین می‌کند و این ویژگی در فیلم هم برای جاسوس‌ها و هم برای ضد جاسوس‌ها به کار می‌رود.

محوری‌ترین سوژه سریال
یکی از سوژه‌های اصلی سریال پرونده جیسون رضاییان است که «گاندو» با طراحی کاراکتری با نام مایکل هاشمیان سراغ او رفته است. البته در ابتدای سریال توضیح داده می‌شود که «این مجموعه بر اساس یک پرونده واقعی ساخته شده و هرگونه تشابه اسامی شخصیت‌ها و مکان‌ها تصادفی است» و برای در نظر گرفتن برخی ملاحظات افراد با نام واقعی مطرح نمی‌شوند. با این حال پرونده اصلی سریال به جیسون رضاییان روزنامه‌نگار ایرانی- امریکایی واشنگتن‌پست در ایران است که چند سال قبل به دلیل جاسوسی بازداشت شد. جیسون رضاییان که تابعیت دوگانه دارد به جرم جاسوسی در مراکز هسته‌ای و پیش بردن پروژه «نفوذ» در کشور مدتی را هم در زندان سپری کرد. حمایت ایالات متحده امریکا و شخص باراک اوباما از رضاییان اگرچه ابعاد مختلفی از این پرونده جاسوسی را باز می‌کند با این حال اولین سوالی که برای مخاطب به وجود می‌آورد، این است که آیا متوسل شدن به این پرونده قرار است صرفا برای دراماتیک کردن یک سوژه سیاسی باشد یا بسط و توسعه دادن به یک نگاه سیاسی در مخالفت با دولت؟ درواقع به تصویر کشیدن پرونده‌های سیاسی با ماهیتی که دارند برای همه جذاب و هیجان‌انگیز است، اما به شرطی که سریال دستمایه‌ای برای تخریب یک جناح یا گسترش یک دیدگاه نباشد.

شروع اولین حاشیه‌های سیاسی
پخش اولین قسمت اگرچه علاوه بر مخاطبان بخشی از سیاستمداران را نیز به خود جلب کرد، اما هر چه سریال جلوتر رفت، حساسیت‌ها نسبت به آن بیشتر شد؛ اینکه سریال چه خط‌مشی‌ای دارد و با چه نگاهی جلو می‌رود و قرار است روی چه جریانی تمرکز کند.

این حساسیت‌ها باعث شد در آخرین قسمت بازپخش شده از سریال واژه دولت از یکی از دیالوگ‌ها حذف شود. دیالوگی که طی آن دو مامور امنیتی با هم حرف می‌زنند و یکی در حال گزارش دادن به مافوق خود است و طی آن توضیح می‌دهد که طبق پروسه تحقیقاتی دارند به سرنخ‌هایی در مقامات بلندپایه کشور می‌رسند و می‌گوید: «از دو، سه کانال داریم می‌رسیم به مقامات ارشد کشوری.» داریوش فرهنگ مافوق او می‌پرسد: «مثلا» که جواب می‌شنود «دولت» که این کلمه دولت در بازپخش حذف می‌شود.

با این حال روز گذشته کوروش کمره‌ای مدیر روابط عمومی شبکه سه سیما در توییتی عنوان کرد: «موضوع اصلی در قسمت ۱۳ سریال گاندو دستگیری خواهرزاده یکی از مسوولان است نه کلمه دولت!»

بعد از آن قسمت سیزدهم سریال که باید پنجشنبه شب ۳۰ خردادماه روی آنتن برود باز هم به صورت بازپخش و تکراری پخش می‌شود. گفته می‌شود قسمت ۱۳ سریال که قرار بوده پای جیسون رضاییان به دولت را باز کند در صحنه‌هایی مخاطب را با این نفوذ در ساختار دولت روبه‌رو می‌کرده است.

هر چند جواد افشار در تلاش برای پخش صحنه‌های مورد نظر است، اما چالش بین تلویزیون و نهاد ریاست‌جمهوری در بازتاب این صحنه‌ها ادامه دارد. افشار در جمله‌ای کوتاه به خبرنگار «اعتماد» می‌گوید: «اقتدار امنیت ملی ما از هر چیزی مهم‌تر است، حتی از منافع و مصالح شخص و اشخاص مهم کشور». او توضیح دیگری در این باره نداد و فقط خواستار شد که اجازه دهیم سریال در آرامش پخش شود.

درام سیاسی با پرهیز از سیاست‌زدگی
مسلما وقتی گفته می‌شود سریالی بر اساس پرونده‌های واقعی به تصویر کشیده می‌شود، می‌تواند حساسیت‌های زیادی را به همراه داشته باشد تا مبادا به جایگاهی برای یک تسویه حساب‌های جناحی و حزبی تبدیل شود. یکی از چالش‌های همیشگی در پرداخت بصری و دراماتیزه سوژه‌ها و شخصیت‌های سیاسی نگاه ایدئولوژیک است که می‌تواند یک قصه جذاب سیاسی را تا مرز نابودی پیش ببرد.

این تقریبا اولین درام سیاسی تلویزیون است که با نگاهی به یک پرونده ضدجاسوسی ساخته می‌شود و به همین دلیل پیش از این تجربه‌هایی درباره چنین رویدادی را شاهد نبوده‌ایم. سریال‌های پلیسی و امنیتی بیشتر با خود پلیس و نهاد‌های اطلاعاتی و امنیتی مواجه بوده‌اند و دست‌کم در نحوه نمایش از ماموران حاشیه‌هایی وجود داشته است. ضمن اینکه مثل روز روشن است که وقتی تلویزیون می‌خواهد حتی پای یک سرباز نیروی انتظامی را وسط بکشد، سازندگان با احتیاط کامل و با هماهنگی نیروی انتظامی پیش می‌روند ولی مشخص نیست چه اتفاقی افتاده است که به راحتی دولت مستقر در یک سریال متهم می‌شود بی‌اینکه لازم باشد با دولت در این قضیه مشورت شود. اینجاست که مشخص می‌شود تنها چیزی که در رسانه ملی هزینه ندارد، حمله به دولت است.

غلبه نگاه ایدئولوژیک در درام‌های سیاسی
سال گذشته جشنواره فیلم فجر دو اثر سیاسی را اکران کرد. فیلم «شبی که ماه کامل شد» از نرگس آبیار و فیلم «ماجرای نیمروز- رد خون» از محمدحسین مهدویان که یکی به ماجرای عبدالمالک ریگی پرداخته بود و دیگری به ماجرای منافقان بعد از جنگ ایران و عراق و عملیات مرصاد. هر دو این آثار اگرچه نگاهی انسانی و دراماتیزه به سوژه‌های سیاسی داشتند و از طرف مخاطبان مورد اقبال قرار گرفتند، اما از طرف برخی هم مورد انتقاد بودند، چراکه نتوانسته بودند انتظار طیفی را که بیشتر به دنبال یک نگاه ایدئولوژیک بودند، برآورده کنند. همین نگاه که می‌طلبد اثر در راستای یک پیام ایدئولوژیک و سیاسی باید حرکت کند گاهی در تلویزیون دست به تولیدات تند و تیزی زده است. هنوز قضاوت‌ها درباره سریال «گاندو» زود است و قرار هم نیست چنین نتیجه‌ای گرفته شود ولی با نگاه تند و تیزی که در برخی طیف‌ها دیده می‌شود، چندان دور از انتظار نیست که دولت نگران تصویر ارایه شده از خود در رسانه فراگیری، چون تلویزیون باشد، آن هم وقتی که طبق قوانین کشور رسانه دیگری مانند رسانه ملی وجود ندارد که او بخواهد از خود دفاع کند.

آسیب‌شناسی «گاندو» در قیاس با تریلر‌های سیاسی غربی
رضا درستکار، منتقد سینما و تلویزیون است که همان ابتدا سریال «گاندو» را یک شوخی می‌داند و درباره تفاوت ساخت سریال‌های جاسوسی و سیاسی در غرب و ایران می‌گوید: آن طرف متخصصان و تحصیلکرده‌ها کار می‌کنند، اما این طرف کسانی روی این سوژه‌ها کار می‌کنند که همه چیز را سهل و آسان در نظر می‌گیرند.

او چند نکته را باعث شکست سریال‌های جاسوسی می‌داند و معتقد است: یکی از عوامل دخیل در شکست این سریال‌ها این است که مولف وقتی واقعیت را تعریف می‌کند آن را تحریف می‌کند یا می‌گوید الان که این قصه را تعریف می‌کنیم ضربه‌ای هم به دولت بزنیم. البته تلویزیون‌های غربی هم به واقعیت وفادار نمی‌مانند و آن‌ها هم می‌گویند رضاییان یک شهروند عادی است. این منتقد اضافه می‌کند: نویسندگان ما تسلط تکنیکی به ژانر فیلم‌های جاسوسی ندارند درحالی که با تسلط کامل به این پرونده‌ها باید آن‌ها را دراماتیزه کرد.

نگاهی به شخصیت‌پردازی جاسوس‌های «گاندو»
«گاندو» در برخی نقاط قصه دست به کلیشه‌زدایی و ساختارشکنی می‌زند، اما کاش این ساختارشکنی را در شخصیت‌های منفی سریال هم به کار می‌برد. شخصیت‌های منفی قصه از همان نگاه اول برای مخاطب رو و کلیشه‌ای هستند.

درستکار می‌گوید: مثل زمان جنگ باید به این نتیجه برسیم که نمایش تصویر حماقت‌آمیز از دشمن، یک اثر کاریکاتوری به ما می‌دهد. آنتاگونیست و پروتاگونیست وقتی کاریکاتوری باشند درام به وجود نمی‌آید.

او به صحنه مهمانی این شخصیت‌های منفی اشاره می‌کند و می‌گوید: در این صحنه هر چه آدم پلشت وجود داشت جزو مهمانان بودند و با این تصویری که از این افراد ارایه می‌شود، انگار ما جاسوس‌ها را موجوداتی احمق و سطحی در نظر گرفته‌ایم، در حالی که آن‌ها کارشان را به خوبی بلدند و اگر این قدر احمق باشند، نمی‌توانند دست به جاسوسی بزنند.

این منتقد توصیه‌ای هم به دولت دارد و می‌گوید: دولت هم نباید نگران باشد، چون این سریال‌ها اثری روی مردم نمی‌گذارد. نگران ارز و معاش مردم باشد. نگران نباشد که تصویر او را وارونه نشان دهند. دولت بزرگ است و می‌تواند نشتی زیاد داشته باشد و به نظرم طبیعی است، اما این نباید مستمسکی برای این اتفاقات قرار بگیرد.

او در پایان سخنانش اشاره به سریال این روز‌های فریدون جیرانی می‌کند که در شبکه نمایش خانگی ساخته می‌شود و می‌گوید: «نهنگ آبی» اثری است که تا حدی توانسته است در ژانر معمایی خود موفق باشد و فیلمنامه آن به خوبی نوشته شده است. جیرانی زمانی هم سریال «مرگ تدریجی یک رویا» را نوشت که من در زمان ساخت آن به او نقد تندی را وارد کردم، اما الان و با توجه به سریال‌های کنونی فکر می‌کنم جیرانی آن اثر را خیلی انسانی نوشته بود.

نگاه بی‌طرفانه و دراماتیک در سوژه نه‌تن‌ها می‌تواند مخاطبان بیشتری را به اثر جذب کند بلکه راه را بر سوژه‌های بعدی نیز باز می‌گذارد تا کارگردانان بعدی نگران نباشند که به خاطر سوژه‌های ایدئولوژیک و سیاسی مورد انتقاد و هجمه قرار بگیرند.
bato-adv
ناشناس
Iran (Islamic Republic of)
۱۴:۳۶ - ۱۳۹۸/۰۴/۰۲
خيلي تصنعي است .چنگي به دل نمي زند.
ناشناس
Iran (Islamic Republic of)
۱۲:۳۶ - ۱۳۹۸/۰۴/۰۲
با نگاه تند و تیزی که در برخی طیف‌ها دیده می‌شود، چندان دور از انتظار نیست که دولت نگران تصویر ارایه شده از خود در رسانه فراگیری، چون تلویزیون باشد، آن هم وقتی که طبق قوانین کشور رسانه دیگری مانند رسانه ملی وجود ندارد که او بخواهد از خود دفاع کند.
این همه میگید کسی اصلا صداوسیما و فیلم ها برنامه هاشو نگاه نیمکنه دیگه از چی میترسید
ناشناس
Iran (Islamic Republic of)
۱۱:۳۵ - ۱۳۹۸/۰۴/۰۲
من دو بار دیدم , نمره کمتر از 10 به این سریال می دهم.
ناصر
Iran (Islamic Republic of)
۰۹:۴۱ - ۱۳۹۸/۰۴/۰۲
به دشمن
ساناز
Iran (Islamic Republic of)
۰۸:۵۸ - ۱۳۹۸/۰۴/۰۲
سریال های تلویزیون کدام خوبه که این یکی دومیش باشه . تلویزیون مکانیست برای یک مشت به اصطلاح سلبریتی که بیایند و پول مفت بگیرند بعد بروند آنور آب مشغول عشق و صفا . . . .
ک م
Iran (Islamic Republic of)
۱۳:۱۸ - ۱۳۹۸/۰۴/۰۲
خب برن
مگه قراره چون من و شما نمیتونیم دیگری نره!
هرکی به اندازه توانش زندگی میکنه ماهم نباید بخیل باشیم عزیزم
مجله خواندنی ها
انتشار یافته: ۳۱
ناشناس
Iran (Islamic Republic of)
۱۵:۲۷ - ۱۳۹۸/۰۴/۰۱
ترسیدید؟
ناشناس
Iran (Islamic Republic of)
۱۷:۴۱ - ۱۳۹۸/۰۴/۰۱
جناب ! مردم كه احمق نيستن ، اگه زمان نفوذ و دسترسي سرويس جاسوسي بيگانه به مقامات بالا و دولتي را بپذيريم ( چه اين دولت چه دولت قبل ، با توجه به سال دستگيري متهم اصلي ١٣٩٣ براي شخص من سواله ) بايد اين را هم بپذيريم كه دستگيري و متلاشي شدن اين شبكه جاسوسي هم بلافاصله بعد يكسال از روي كار آمدن دولت فعلي صورت گرفته
اين مسائل در همه جاي دنيا وجود داره مگه وزير إسرائيلي سالها مهره اطلاعات ايران نبود
وقتي ديروز در خبرهاي گفته شد كه يكي از سردارها و مقامات سپاه به جرم دادن اطلاعات به بيگانه به اعدام محكوم شده و همسرش به ١٥ سال حبس ، اونم سپاهي كه فلسفه وجوديش حفظ انقلاب و دستاوردهايش تعريف شده ، بايد به فعاليتهاي اين نهاد در جهت انجام وظايفش شك كرد ؟؟ نه
پس موج سواري حزبي و جناحي واقعا عين بي خردي است يادش بخير يك زماني هدف وسيله را توجيه نميكرد ولي الان مدتهاست سر موضوعات مختلف انگار برعكس شده
ناشناس
Iran (Islamic Republic of)
۲۰:۳۱ - ۱۳۹۸/۰۴/۰۱
دقیقا!!!!!!
ناشناس
Iran (Islamic Republic of)
۲۰:۳۳ - ۱۳۹۸/۰۴/۰۱
من و خانواده میبینیم خیلی هم دوست داریم.ملت میفهمن قضیه چیه.حالا یک جمله سانسور بشه تاثیری نداره.اصل ماجرای سریال واضحه
ناشناس
Iran (Islamic Republic of)
۱۱:۲۸ - ۱۳۹۸/۰۴/۰۲
شازده اون مال وزارت دفاع بود نه سپاه
ناشناس
Iran (Islamic Republic of)
۱۳:۲۱ - ۱۳۹۸/۰۴/۰۲
اتفاقا بنده به همراه خانواده خیلی خیلی مشتاقانه در حال پیگیری این سریال هستیم
ناشناس
Iran (Islamic Republic of)
۱۵:۳۴ - ۱۳۹۸/۰۴/۰۱
از سریال گاندو این ذهنیت در فکر متواتر مشود که برادر و یا دوست نزدیک شما ممکنه یک فرد اطلاعاتی باشد.
ناشناس
Iran (Islamic Republic of)
۱۶:۲۳ - ۱۳۹۸/۰۴/۰۱
آقا من همین جا عذر خواهی میکنم:متبادر درست است.
علیرضا
Iran (Islamic Republic of)
۰۸:۳۲ - ۱۳۹۸/۰۴/۰۲
آفرین
پس دست از پا خطا نکن
خخخخ
ناشناس
Iran (Islamic Republic of)
۱۶:۲۳ - ۱۳۹۸/۰۴/۰۱
مسخره ترین قسمت این سریال اونجاهایی هست که اصرار دارن نشون بدن بچه های اطلاعات با کمترین امکانات دارن کارشون رو انجام میدن.بدون غذا.بدون ی تشک برای خواب.نعایت غذایی هم که میخورن نون و پنیره! اب حوش و چایی!حتا پرده هم نمیتونن نصب کنن واسه خونه ای که دارن ازش جاسوسی میکنن!
ناشناس
Iran (Islamic Republic of)
۱۶:۲۴ - ۱۳۹۸/۰۴/۰۱
آقا من همینجا از شما سروران عذرخواهی میکنم .کلمه متبادر درست میباشد.
ناشناس
Iran (Islamic Republic of)
۱۶:۴۷ - ۱۳۹۸/۰۴/۰۱
گاندو سریال قشنگیه.مردم همه چیز رو میفهمن.حالا چند کلمه یا جمله سانسور بشه.ملت میدونن نفوذی ها و جاسوس ها به مردم نزدیک نمیشن به مسئولین مخصوصا از نوع دولتی ش نزدیک میشن.حالا سانسور کنین.کینه و تنفر مردم بیشتر میشه.
ناشناس
Iran (Islamic Republic of)
۱۶:۵۱ - ۱۳۹۸/۰۴/۰۱
یک مشت افکت نرم افزاری نمایش می دهند مثلا دارند پردازش اطلاعاتی می کنند!!
ناشناس
Iran (Islamic Republic of)
۱۷:۱۲ - ۱۳۹۸/۰۴/۰۱
مرده شورتون را ببرن که همه چی را جناحی میکنید
ناشناس
Iran (Islamic Republic of)
۱۹:۲۳ - ۱۳۹۸/۰۴/۰۱
یک قسمتشو دیدم اینقدر تصنعی و تخیلی بود که ارزش وقت گذرونی تفریحی هم نداشت
بماند
Iran (Islamic Republic of)
۱۹:۲۵ - ۱۳۹۸/۰۴/۰۱
یک کارآبکی وضعیف ازباصطلاح کارگردانی باخیل کارهای بی مایه وخلاصه اینکه صداوسیماهم مانندبقیه سازمانهای مملکت فقط به کوتوله هامیدان وبهامیدهد!
ناشناس
Iran (Islamic Republic of)
۲۰:۰۶ - ۱۳۹۸/۰۴/۰۱
مگه غیر از واقعیت هستش؟؟؟؟؟؟ مگه میشه به این کشور خیانت کرده باشند بعد بی خیال شد؟؟؟؟
شما از اون جاسوس ها هم بدترید با این طرز تفکرتون....
ناشناس
Iran (Islamic Republic of)
۲۰:۱۶ - ۱۳۹۸/۰۴/۰۱
این سریال قرار است خائنین را رسوا کند،همان خائنینی که شما از آنها حمایت می کنید!
ناشناس
Iran (Islamic Republic of)
۲۰:۳۱ - ۱۳۹۸/۰۴/۰۱
چه جالب بعد دو هفته تازه یادشون افتاده به سریال حمله کنن.چی شده؟سریال به کجا رسید که حمله شد؟
ناشناس
Iran (Islamic Republic of)
۲۳:۰۵ - ۱۳۹۸/۰۴/۰۱
مردم باید واقعیت ها رو بدونن .یعنی چی که نشون ندین که چطوری جیسون رضاییان با همکاری چند مقام دولتی داشته از دولت جاسوسی میکرده. والا شما ها در سانسور از اصولگراها صد مراتب بدترید ما هم که مثل بدبخت ها افتادیم بین آونگ شما دو تا گروه از خدا بی خبر.
ناشناس
Iran (Islamic Republic of)
۲۳:۰۹ - ۱۳۹۸/۰۴/۰۱
بعد مدتها بالاخره یدونه درام سیاسی داریم میبینم تو صدا و سیما جمهوری اسلامی اون هم شما و دوستانتون بزنید قیچی کنید!
ناشناس
Iran (Islamic Republic of)
۲۳:۳۲ - ۱۳۹۸/۰۴/۰۱
سریال تهیه شده سازمان اوج هست که هدفش جنگ روانی برضد مردم و دولت روحانیه.

جالب اینکه بودجه این سازمان بیشتر از وزارت ارشاده.
ناشناس
Iran (Islamic Republic of)
۰۰:۴۳ - ۱۳۹۸/۰۴/۰۲
چقدر دولت میرزابنویس مواجب بگیر داره.شایدواسه همینه بودجه کم میاره.اینقدر دولت براشون مقدسه
حسین
Australia
۰۷:۳۴ - ۱۳۹۸/۰۴/۰۲
یه سریال چرت
ناشناس1
Iran (Islamic Republic of)
۰۸:۴۵ - ۱۳۹۸/۰۴/۰۲
این سریال در مقایسه با سریالهای مشابه خارجی ساختار ضعیفی دارد،اما برای شروع کار خوبه - بیشتر سکانسها مربوط به تعقیب و مراقبته - استفاده از بازگیران خیلی جوان نشان دهنده ناپختگی و کم تجربگی نیروها میتونه باشه ترسیم یک فضای کاری گل و بلبل (لامپهای ال ای دی و ...)-ورود بی اجازه به دیتا بیسهای دستگهای دیگر مثل ثبت احوال اینها برای مردم ایجاد نگرانی میکنه ...
مجله فرارو