فرج‌اله صیدمحمدی*؛ خبر مرگ "آمال حسین" دختر ۷ ساله‌ی یمنی به واسطه‌ی سوء‌تغذیه و مشکلات ناشی از جنگ چهار ساله‌ی این کشور در اردوگاه پناهجویان هم‌چون طوفانی سهمگین دنیای مجازی را در نوردید و جهان را تکان داد.
غرب آسیا و خاورمیانه‌ی ناامن از کهنه‌گویی و مرثیه‌سرایی برای چنین حوادث تلخ و گزنده‌ای به ستوه آمد تا کشته شدن کودکان و نوزادان بی‌گناه و غیر نظامیان بی‌پناه فقط برای عکاسان غربی جذاب باشد و در فستیوال‌های معتبر جهانی عکاسی حائز عناوین برتر شوند.
بیش از دو دهه قبل در قاب قحطی عکس یک کودک نیمه‌جان در کنار لاشخور ثبت شد و در آفریقا و سودان جنوبی؛ این سرزمین نفرین‌شده‌ی درگیر جنگ و انتحار و خونریزی و مرگ، این تصویر توسط کوین کارتر عکاس معروف امریکایی جایزه‌ی "پولیتزر" را دریافت کرد و از آن پس یکی از تلخ‌ترین و دردناکترین نماد‌های گرسنگی و قحطی در جهان شد تا به سوژه‌ی اصلی نیویورک تایمز در ۱۹۹۴ میلادی تبدیل شود و در چند روز اخیر نیز دوباره نیویورک تایمز با انتشار عکس "آمال حسین" به یکی از پریازدید‌ترین رسانه‌ها و عکس‌های تکان‌دهنده‌ی دنیا و نمادی از گرسنگی در دنیا مبدل گشت و هم‌چنان یمن و سومالی و... که کودکان آن در فقر غذایی و سوء‌هاضمه رنج می‌برند بهشت عکاسان غربی هستند و سوژه‌های بکری را شکار خواهند کرد.
"آیلان" کودک ۳ ساله و پناهجوی کرد سوری نیز که قرار بود آرزو‌ها و رویاهایش را در اروپا نقاشی کند در ترکیه روی شن‌های ساحل این کشور نقاشی و تیتر اول رسانه‌های دنیا شد و عکس آن توسط "نیلوفر دمیر" در سال ۱۳۹۴ بار دیگر جهان را در اندوه بی‌مانندی فرو برد؛ و گویا همین دیروز بود که محمدطا‌ها اقدامی ۴ ساله نیز قربانی ترور و نفرت‌پراکنی شد و در جریان رژه نیرو‌های مسلح در اهواز توسط مزدوران تجزیه‌طلب داعشی به شهادت رسید تا همواره کودکان اصلی‌ترین قربانیان جنگ و نفت باشند.
باید به حال انسانیت و سردمداران و منادیان جنگ و مدعیان دروغین صلح گریست و برای "آمال‌حسین‌ها" ساعت‌ها تاسف خورد و با خود اندیشید که براستی کودکان بی‌گناه از جنگ چه می‌دانند و "نوبل" کی خواست که بمب‌ها، دینامیت‌ها و گلوله‌های نابودگر به سمت کودکی در سوریه و عراق و ایران و... شلیک شود؟!
این کودک هفت ساله امسال می‌توانست در کلاس اول دست در دست والدین خود وارد محیط تعلیم و تربیت شود و در کنار دوستان خود مشق علم و دانش می‌نوشت نه مشق مرگ! او می‌بایست صورت مادر خود را با رنگ قرمز سرخ می‌کشید نه نقاشی خمپاره و قحطی و فشنگ! او می‌توانست در دنیای عاری از جنگ و دنیای مملو از صلح و ثبات بگوید که در آینده می‌خواهد معلم شود یا خبرنگار!
اما آمال حسین ۷ ساله امروز در میان رنج و درد ناشی از تحمل فرق و فقر به دنیای سرشار از صلح و آرامش سلام گفت: تا شاید در دنیای بهتر مو‌های عروسکش را شانه بزند و اسباب‌بازی‌هایش را در بهشت آرزو‌هایش در گوشه‌ی اتاقش پهن کند و کودکی کند.
قطعا روزی خون آمال حسینها، آیلان‌ها و محمدطا‌ها اقدامی‌ها و دیگر کودکان بی‌دفاع که اسیر جنگ‌طلبی و خشونت‌پراکنی و ترور و قحطی و... شده‌اند دامان متجاوزین و دستان خونین آن‌ها را خواهد گرفت و جامعه‌ی جهانی نوک پیکان انتقادات را به سمت و سوی آن‌ها خواهد گرفت و اگر خون روزنامه‌نگار منتقد عربستانی دامان ولیعهد کم‌تجربه‌ی سعودی را گرفته است تاوان ریختن خون همین آمال‌ها در یمن است و اراده‌ی خداوند بر این قرار گرفته است.
آری! "آمال" به معنای امید! نماد کودکان یمنی امروز از دنیا رخت بر بست و به گفته‌ی آن دکتر کم‌درد حتی نان خشک هم نداشت که مصرف کند و لُنگ نیز در بساط نداشت که تن‌پوش تن نحیف و رنجور او روی تخت بیمارستان باشد و جان هزاران امال دیگر در یمن در خطر است و البته ناگفته پیداست تبعات و اثرات جنگ چهارساله‌ی یمن تا نسل‌ها همراه مردم یمن خواهد بود.
*روزنامه‌نگار
از کشتن افراد عینکی به جرم روشنفکر بودن تا حذف پول و مذهب از مناسبات اجتماعی / فاجعه‌بارترین حرکت قرن بیستم برای ساخت اتوپیای روستایی
طرز تهیه کباب لاهماجون، خوشمزهترین کباب ترکی
سالاد فیله مرغ سوخاری با سس رنچ، جذابترین سالادی که تابهحال خوردهاید
این سالاد سبز را با حبوبات و سبزیجات درست کنید و لذت ببرید
