مجازات آزار حیوانات در قانون
بر اساس آئین نامه سال ۱۳۸۷ وزرات کشور شهرداری های کل کشور وظیفه دارند برای کنترل جمعیت سگ ها و پیشگیری از بیماری های مشترک این موجودات با انسان سگ های ولگرد را در پناهگاه نگهداری کنند؛ با این حال در بسیاری شهرهای ایران هنوز پناهگاه های سگ های ولگرد با هزینه مردمی و به صورت خیریه اداره می شوند.
همچنین فصل بیست‌وششم بخش تعزیرات قانون مجازات اسلامی به تعیین مجازات حیوان‌آزاری پرداخته است.
در ماده ۶۷۹ این قانون می‌خوانیم: «هرکس به عمد و بدون ضرورت حیوان حلال‌گوشت متعلق به دیگری یا حیوانی که شکار آنها توسط دولت ممنوع اعلام شده است را بکشد یا مسموم یا تلف یا ناقص کند، به حبس از نود و یک روز تا شش‌ماه یا جزای نقدی از یک میلیون‌و‌پانصدهزار ریال تا سه میلیون ریال محکوم خواهد شد».
نفی سگ کشی توسط مراجع
بر اساس استفتائات گرفته شده از مراجع تقلید شیعه به شدت کشتار حیوانات از جمله سگ کشی نفی شده است.
پاسخ آیت الله العظمی بیات زنجانی: بسمه الله الرحمن الرحیم، با سلام و تحنیت؛ باتوجه به فرمایش حضرت علی (ع) که فرموده اند شما مسوول هستید حتی در مقابل ساختمان ها و بهایم، بنابراین کشتن هر موجود زنده ای به هر بهانه ای مسوولیت آور است؛ در نتیجه اگر حیوانی موذی نباشد و یا با تشخیص کارشناسان امین، موجب مریضی نباشد، کشتن آن جایز نیست. اما اگر در موردی موجب بیماری تشخیص داده شدند، باید حتی الامکان از راه هایی که منجر به کشتن حیوانات نباشد، وارد شد و تلاش کرد که آزار کمتری به آنها رسانده شود. ولی اگر ضرورت اقتضا کند که حیوانی کشته شود، دلیی بر حرمت این عمل نداریم.
پاسخ آیت الله العظمی مکارم شیرازی: بسمه تعالی، تنها در صورتی این کار جایز است که واقعا احساس خطر از ناحیه آنها شود و راه دیگری جز این نباشد.
پاسخ حضرت آیت الله العظمی شبیری زنجانی: درباره حسن ترحم بر آنان و لزوم مراعاتشان روایات متعددی وارد شده است. به طور کلی در ایذاء حیوانات و نیز کشتن آنها و نحوه آن اگر عقلاء این کار را ظلم به حیوان و قبیح بدانند جایز نخواهد بود و فرقی بین انواع حیوانات نیست.
با نگاهی به قوانین شرع و کشور و پاسخ علما؛ سگ کشی نه در اسلام و نه در قانون و انسانیت پذیرفتنی نیست.
واکنش ها به خبر کشتن و سوزاندن سگها
