bato-adv
bato-adv
کد خبر: ۳۵۴۶۷۰

عاقبت شاخ‌شدن توی اینستاگرام

تاریخ انتشار: ۰۹:۴۷ - ۱۶ فروردين ۱۳۹۷

پوریا عالمی طنزنویس روزنامه شرق نوشت: 

تا حالا چندبار نام ایران در جهان پیچیده است؛ بار اول آقای خ. الف! که رفت گفت باید گفت‌وگوی تمدن‌ها کرد. اتفاقا توی جهان هم موفق بود و همه باهاش گفت‌وگو کردند و گفتند ایران خیلی هم خفن است. منتها وقتی برگشت ایران، جای اینکه باهاش گفت‌وگو کنند بهش گوجه‌فرنگی و تخم‌مرغ و لنگه‌کفش پرت کردند تا متوجه شود گفت‌وگو شیوه‌های مختلفی دارد! و بعضی تمدن‌ها تخم‌مرغی هستند و جای گفت‌وگو باید باهاش نیمرو درست کرد. مورد دوم انوشه انصاری بود که رفت فضا و بعد اعلام کرد درسته که نام و فامیلش ایرانی است، منتها اگر ایران بود فضا که هیچی، تا ورزشگاه آزادی هم نمی‌توانست برود و آبروی ما را برد.

مورد سوم عباس کیارستمی بود که در جهان می‌گذاشتندش روی سرشان و حلواحلواش می‌کردند که بر اثر قصور پزشکی در اینجا برایش حلوا پخته شد و کار را یکسره کردند و دکتر و بیمارستان مذکور خیال ما و جهان را راحت کردند. مورد چهارم محمود احمدی‌نژاد بود که توانست در سازمان ملل اعلام معجزه کند و بگوید هاله نور او را دربر گرفته. منتها بعدا کارخانه سازنده پروژکتورهای ساختمان سازمان ملل اعلام کرد مشکل از پروژکتورها بوده و از آن به‌بعد نور پروژکتورها را کم کردند که کسی را جو نگیرد. بعد از احمدی‌نژاد دیگر باب قضیه باب شد و تتلو جهانی شد و توانست کاری کند که دو‌میلیون انسان بتوانند به زبان حیوان سخن بگویند و صدا دربیاورند بغ‌بغو.

سپس اسفندیار مشایی با اعلام استقلال و اینکه درخت است ما را جهانی کرد. خود تتلو که واقعا استعداد موسیقی داشت، وقتی توی اینستاگرام فالوئر پیدا کرد خوف جمعیت گرفتش و به این حالت درآمد. بیشتر شاخ‌ها هم هرکدام الان توی مسیر اعلام استقلال هستند متأسفانه. هرچی هم ما ابراز نگرانی کردیم همه فکر می‌کنند حسودی‌مان می‌شود! آخریش همین خانم «نسیم اقدام» که با پنج هزار فالوئر در یوتیوب و «دادن چند حکم کلی» و گرفتن چند لایک، تصمیم گرفت با اسلحه برود یوتیوب را به سزای اعمالش برساند تا فالوئرهای او را «ندزدد».

جمع‌بندی
من به‌عنوان یک میدون که عاشق سوفیا هستم، می‌خواهم قبل از اینکه شاخ اینستاگرام بشوم و اعلام استقلال کنم، اعتراف کنم که: ما وقتی رأی‌اولی بودیم و رفتیم به آقای خ. الف رأی دادیم، اگر می‌دانستیم مسیر مراوده با جهان به اینجا ختم می‌شود، حتما می‌رفتیم به رقیب او؛ یعنی ناطق‌نوری یا زواره‌ای یا نهایتا به میرسلیم رأی می‌دادیم و تا الان آب هم از آب تکان نخورده بود.

bato-adv
مجله خواندنی ها
مجله فرارو