سردیس عباس کیارستمی با زخمی از چاقو

سردیس برنزی عباس کیارستمی ساخته علیرضا آسانلو در فضای بیرونی گالری بوم نصب شد.

به گزارش خبرآنلاین، سردیس عباس کیارستمی چندی پیش در فضای باز گالری بوم نصب شد. این سردیس برنزی به سفارش گالری بوم و توسط علیرضا آسانلو، نقاش و مجسمه‌ساز، خلق شده است.

آسانلو پیش از این سابقه ساخت مجسمه‌های برنزی از ملک الشعرای بهار، عزت الله انتظامی، غلامحسین امیرخانی، مرتضی ممیز، جلیل شهناز، پروفسور رضا، پروفسور گنجی، سلمان هراتی و ضیاالدین امامی را داشته که در اماکن فرهنگی و هنری و دانشگاهی نصب شده‌اند.

این هنرمند درباره سردیس عباس کیارستمی گفت: این اثر به سفارش گالری بوم و با متریال برنز ساخته شد. با توجه به اینکه بیرون از مجموعه‌های خصوصی برخورد شایسته با هنرمند نمی‌شود، امکان تولید اثر درجه یک در مجموعه‌های خصوصی بیشتر است. بنابراین وقتی پیشنهاد ساخت این سردیس را از سوی گالری بوم دریافت کردم، این فرصت را مناسب دانستم تا اثری درخور عباس کیارستمی بسازم.

او با بیان اینکه ساخت این سردیس زمان بر برده است، افزود: رسیدن به آنچه به لحاظ حسی از مجسمه انتظار داریم یک پروسه خیلی طولانی است و مدتها قبل از ساخت اثر به بررسی شخصیت و تصاویر کیارستمی پرداختم. در طول طراحی این سردیس بارها طرح من تغییر کرد و جزییاتی مانند نوع نگاه، میمیک صورت و حالت سر را بارها تغییر دادم تا آنچه می‌خواستیم از نظر شبیه‌سازی و حسی از آقای کیارستمی نمایش دهیم حاصل شود.

آسانلو درباره ویژگی‌های ظاهری این سردیس گفت: آقای کیارستمی آدم سرحالی بود و در هیچ عکسی او را فرتوت ندیدیم. من هم در ساخت سردیس به دو چیز خیلی توجه کردم: یکی اینکه بدن و سرشانه را تنومندتر از اندام طبیعی ساختم، چون همه ما اسطوره‌ها را قوی و تنومند می‌خواهیم. نکته دیگر در مورد عینکی است که هیچ وقت از او جدا نمی شد. من چشم‌های این سردیس را به صورت میلیمتری مطابق چشم کیارستمی ساختم تا نگاه نافذ او به آینده را بازسازی کنم. اما همانطور که می‌دانیم کیارستمی همیشه و حتی روی تخت بیماستان عینک می‌زد. من هم به احترام چیزی که دوست داشت از روی عینک کیارستمی یک عینک دیگر ساختم و روی سردیس قرار دادم. البته ساخت صورت و عینک با دست انجام شده و در هیچ بخشی از قالب‌گیری استفاده نشده است.

این هنرمند در مورد پایه مجسمه گفت: در قسمت پایه سردیس نگاتیوهایی را قرار دادم که درون تنه مجسمه پیچیده شده و روی آن با چاقو زخم‌هایی ایجاد کردم. این زخم‌ها حاکی از آسیب‌هایی ست که روند تاریخی جامعه ما به او وارد کرد و نماد برخوردهایی‌ست با آقای کیارستمی شد. رفتاری که به زعم شایسته جایگاه ایشان نبود اما ما این کار را با خیلی از بزرگان خود کردیم و بسیاری از هنرمندان و نویسندگان ما رنج کشیدند تا بتوانند آثار فاخر ارائه دهند.