معمای «علی منصور»

 همان زمان که روی زمین چمن ورزشگاه آزادی نشست و «فاتحه خواند»، می‌دانست شرایط علیه‌اش شده است. کمی قبل از آن، زمانی که دستان سرمربی پدیده را تیمی که دو گل در «آزادی» وارد دروازه‌اش کرده بود گرفت همچنین حسی داشت.

 

به گزارش شرق، «منصوریان»، سرمربی جوان استقلال تهران، زمانی که تیمش بعد از پنج هفته، برای سومین‌بار طعم شکست را چشیده بود، نمی‌دانست باید چه کار کند؛ او ابتدا در میانه زمین ماند تا واکنش هواداران این تیم را ببیند؛ بازیکنان استقلال را دور خودش جمع کرد تا ارزیابی کند فضا برای «خروج» از استقلال مساعد است یا نه؟ در این میان، هر کار باربط و بی‌ربطی را اعم از نشان‌دادن پشتش که معمولا اسامی بازیکنان درج می‌شود، ضربدری‌گذاشتن دستانش به تقلید از ژوزه مورینو و... انجام داد.

 

لبخند رنگ‌پریده‌ای که به‌خوبی گواه «عصبانی»‌بودنش هم بود، از روی لبانش پاک نشد. هنوز چند دقیقه‌ای از سوت پایان بازی مقابل پدیده نگذشته بود که خبر رسید منصوریان از سرمربیگری استقلال استعفا داده است؛ خبری که همان‌جا در آزادی ماند و هرگز به صورت رسمی اعلام نشد. «علی منصور» قید حضور در کنفرانس خبری را هم زد تا همچنان منتظر بماند. او بعد از سکوتی چند‌ده‌ساعته، بالاخره در پیامی که مشخص نشد مخاطبش هواداران استقلال است یا اعضای هیئت‌مدیره باشگاه، گفت: «٤٨ ساعت دیگر در خدمتتان هستم». منصوریان در این مدت، بارها به استعفا از سمتش فکر کرد؛ ولی هیچ‌وقت آن را جدی نگرفت. چه‌بسا که اگر اهل استعفا‌دادن بود، بعد از شکست عجیب تیمش در لیگ ‌قهرمانان آسیا و باخت ٦ بر یک مقابل العین، چنین کاری می‌کرد.

 

٤٨ ساعت بعد، منصوریان دوباره در تمرینات تیم استقلال ظاهر شد؛ با پیامی روشن خطاب به بازیکنان استقلال: «به خاطر شما برگشتم!». البته حرفش بی‌دلیل هم نبود؛ بازیکنان این مربی جوان، بعد از اینکه جو را علیه سرمربی خود دیدند، تلاش کردند در اینستاگرام و فضای مجازی و حقیقی از «علی منصور» دفاع کنند؛ ولی مشکل دو جای عمده بود؛ اول عده‌ای از تماشاگران این باشگاه که می‌دیدند رقیب سنتی‌ آنها، پرسپولیس، نتیجه می‌گیرد و دوم بخشی از اعضای هیئت‌مدیره باشگاه که از ابتدا هم نسبت به توانایی‌های منصوریان تردید داشتند.

 

التهاب نسبی به‌وجودآمده که خوابید، جلسه هیئت‌مدیره برگزار شد؛ جلسه‌ای که از ابتدا هم مبهم و پیچیده بود. از همان شکست مقابل پدیده بود که شایعات زیادی در رسانه‌های مختلف دست‌به‌دست چرخید و اشاره به این داشت که استقلال با یک سرمربی خوب خارجی، به توافق رسیده است؛ اولی اشتلیکه و دالیچ، گزینه‌هایی بودند که از آنها نام برده می‌شد. حتی دراگان اسکوچیچ، سرمربی‌ای که قبلا سابقه مربیگری در ایران را هم داشت، به هیئت‌مدیره پیشنهاد شد؛ ولی هیئت‌مدیره یا حداقل بخشی از هیئت‌مدیره استقلال که مخالف منصوریان بودند، سرمربی بزرگ‌تر از اسکوچیچ می‌خواستند. با این پیش‌فرض، بالاخره جلسه هئیت‌مدیره باشگاه استقلال برگزار شد؛ جلسه‌ای که دو موافق و مخالف منصوریان را رودرروی هم قرار داد؛ حسن زمانی، بزرگ‌ترین مخالف منصوریان از اعضای دیگر خواست با اخراج علی منصوریان و آوردن یک مربی خارجی موافقت شود؛ ولی سیدرضا افتخاری، مدیرعامل باشگاه استقلال، در قامت مدافع علی منصوریان، چنین پیشنهادی را شتاب‌زده دانست و توصیه کرد به منصوریان فرصت داده شود. سرانجام بعد از رایزنی‌های زیاد نتیجه بر آن شد تا منصوریان دو بازی دیگر همچنان سرمربی بماند؛ اگر نتیجه گرفت که ابقا شود و اگر هم نه که اخراج. سر همین موضوع هم تا‌به‌حال داستان‌های متفاوتی ساخته شده؛ مخالفان علی منصور به دو بازی و به عبارتی به «١٨٠ دقیقه احتمالی» اشاره ویژه دارند و می‌گویند دیگر زمانی در کار نیست. با‌این‌حال دوباره موافقان منصوریان مخالف چنین موضوعی هستند و می‌گویند اولتیماتومی نداده‌اند و از سرمربی جوانشان دفاع کرده‌اند. در اینکه در‌این‌بین اختلاف نظر وجود دارد، تردیدی نیست؛ ولی هنوز واقعا کسی نمی‌داند که منصوریان بعد از دو بازی چه سرنوشتی در انتظارش خواهد بود. حسن زمانی، یکی از اعضای هیئت‌مدیره این باشگاه، می‌گوید: «آقای منصوریان فصل قبل زحمات زیادی برای تیم کشید و در سال جاری هم تلاش خود را کرد و بیشتر از این نتوانست نتیجه بگیره و بنابراین با پیشنهاد مدیرعامل هیئت‌مدیره مجاب شديم برای بهبود شرایط دو بازی دیگر به این مربی سخت‌کوش و جوان فرصت بدهیم که شاهد ادامه کار او در تیم باشیم؛ ولی اگر نتایج خوب نباشد، تصمیم گرفتیم به سمت جذب مربی درجه‌یک حرکت کنیم تا خواسته هواداران را اجابت کنیم». این صحبت البته بلافاصله از سوی مدیرعامل باشگاه استقلال یعنی رضا افتخاری رد شد. او با بیان این موضوع که نباید از لفظ اخراج صحبت کرد، می‌گوید: «اگر منصوریان در دو بازی آینده نتیجه بگیرد که هست؛ اما اگر هم نتیجه نگیرد، باز هم هیئت‌مدیره تشکیل جلسه داده و تصمیم می‌گیرد. امیدوارم اخراجی صورت نگیرد و بهتر است که کلمه اخراج را به کار نبریم. منصوریان زحمت کشیده و اخلاقی نیست که همه تقصیرها را به گردن او بیندازیم. ما کمی بدشانسی آوردیم و بازیکنان کلیدی‌مان هم مصدوم بودند. خوشبختانه مصدومان رسیده‌اند و در بازی جام حذفی و بازی با پارس جنوبی جم از آنها استفاده می‌کنیم. خوش‌بین هستم که نتیجه می‌گیریم».

 

٢ بازی سرنوشت‌ساز
مشکلی که علیرضا منصوریان، سرمربی فعلی استقلال دارد، یکی، دو تا نیست. درست است که فعلا به او به اندازه دو بازی، فارغ از اخراج یا ابقایش، زمان داده شده؛ ولی این دو بازی برایش سخت‌تر از چیزی است که تصور می‌شد. او در واقع در هر دو بازی باید تیمش را به خارج از خانه ببرد و در دو جام مختلف حذفی و لیگ بازی کند؛ اولی در جام حذفی مقابل گل‌گهر در سیرجان که این فصل یکی از تیم‌های خوب لیگ یک بوده و اقتدار عجیبی پیدا کرده. منصوریان خودش هم می‌داند بردن این بازی برایش از نان شب هم واجب‌تر است؛ چون رأی به بقای استقلال در جام حذفی و دست آخر امید به بردن یک جام می‌دهد. بازی دومی که او فرصت دارد هم بازی سختی است؛ جدال با پارس جنوبی در جم! تیمی که در پنج هفته گذشته درخشیده و فارغ از بازی عقب‌افتاده پرسپولیس، پیشتاز لیگ برتر هم هست. منصوریان اگر بتواند استقلال را در جام حذفی نگه دارد، شاید با یک تساوی در جم هم در سمتش ابقا شود، البته شاید.