عجب روزگاری ! عده ای که مشکل بینایی دارند به منظور رهایی از دردسرهای عینک با امکاناتی که علم در دسترس قرار داده است جراحی لیزیک میکنند و در این میان عده ای هم برای افزایش به اصطلاح کلاسشان و اینکه در زمره هنرمندان قرار بگیرند در غیاب خورشید عینک دودی به چشمان سالمشان می زنند!
استاد مرحوم آقای کیارستمی درست است در غربت و بعد از تحمل مدتی درد و رنج به دیار باقی شتافتند. ولی خوب و مهم این است که اکنون در خاک و ولایت خود و بر اساس وصیت نامه خویش و خیلی باشکوه و مهمتر از همه با دستان هموطنانش نیز اسر خاک وطن شدند.
روحش شاد و یادش گرامی
200 نفر هم نيومده بودند كه بيشترش هم فاميل هاش بودند !!!!!!!!!!!!!!!؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟
اينجاست كه فرق يك فيلمساز مردمي با يك فيلمساز روشنفكر ماب غيرمردمي مشخص ميشود معلوم است افرادي مثل مشايخي و كيارستمي و ...... كه ابايي از توهين به مليت هاي ايراني نداشته اند هزار تا اسكار و نخل طلا هم بگيرند در بين قلوب توده هاي مردم جايي نداشته و ندارند جالب است بدانيم لوبس يكي از معتبرترین مجله های فرانسه که هر پنجشنبه منتشر می شود، حتی خبر درگذشت کیارستمی را نیز درج نکرده است. در حالی که چهل صفحه به میشل روکار، یکی از متفکران سوسیالیست و نخست وزیر پیشین، و دو صفحه به الی ویزل، نویسنده یهودی آمریکایی اختصاص داده است
ناشناس
۰۸:۳۲ - ۱۳۹۵/۰۴/۲۱
چرا اینقد آسمون ریسمون می بافی چه ربطی داره ؟؟؟؟ تو اینکه ایشون فیلم گیشه نمی ساختن شکی نیست ولی اگه مردم نمیشناسنش کم کاری رسانه هاست که در معرفی صاحبان سبک و افتخار آفرینان این مرزو بوم کم کاری میکنن البته شما میتونی همه چی رو به سیاست ربط بدی و سیاست زدگی تو به رخ بکشی و بهش افتخار کنی.....
ناشناس
۰۸:۵۱ - ۱۳۹۵/۰۴/۲۱
تو جز همونایی بودی که وقتی کیارستمی جایزه کن رو برد تو فرودگاه میخواستی بزنیش
یعنی قدیمیا راست گفتن تاریخ تکرار میشه ؟؟؟!