"هیچ دولتی تا این حد به مراجع توهین نکرده بود"

آیت الله حسین موسوی تبریزی گفت: دوست شمردن مردم اسرائیل، نه مردم فلسطین اعم از یهودی، مسیحی و مسلمان از سوی مشایی و همچنین ماجرای حضور وی در مراسمی آنچنانی در ترکیه، مراجع و مردم را آزرده خاطر کرد.

دبیر کل مجمع محققین و مدرسین حوزه ی علمیه ی قم اظهار کرد: افزون بر دوست خواندن مردم اسرائیل و حضور در مراسمی به دور از اعتقادات دینی در کشور ترکیه، عملکردهای منفی این چنینی دیگری نیز از سوی دولت نهم و رحیم مشایی در طول این چهار سال وجود دارد که هر کدام به تنهایی می توانند، دلیلی بر صدور حکم بر کناری مشایی از سمتش باشند.

وی اذعان کرد: با توجه به مشکلات بسیار و عملکرد ناپسندی که مشایی در طول ریاست خود نشان داد، باید تا به امروز آقای احمدی نژاد او را چندین و چند بار از سمت خود عزل می کرد اما به علل گوناگونی که شاید به روابط خانوادگی و خویشاوندی آنان باز گردد این کار هنوز صورت نگرفته است ولی هر چه هست، تعلق خاطر و وابستگی بسیار احمدی نژاد به مشایی را نشان می دهد. دولت نهم در این باره نه تنها اقدامی نکرد و عکس العملی نسبت به ناراحتی مراجع از این موضوع نشان نداد که بدتر از آن، یکی از مشاوران رئیس جمهور در سایت خود، مراجع را مورد اهانت قرار داد و نوشت که اگر امام زمان(عج) ظهور کنند به برخورد با برخی مراجع می پردازند!

آیت الله موسوی تبریزی در این باره تصریح کرد: البته در دولت احمدی نژاد از این دست صحبت ها، بسیار شده است و دولتی پس از انقلاب نداشتیم که تا این اندازه به مراجع توهین و اهانت کند و هیچ گاه توجهی هم به اعتراضات متعدد مراجع نداشته باشد. اخیرا بی احترامی از سوی این دولت به مراجع به اوج خود رسیده است، کافیست به نامه های اخیر معترضانه آیت الله صافی گلپایگانی و آیت الله جوادی آملی دقت کنیم، آن گاه به ناراحتی ایشان نسبت به دولت نهم پی می بریم.

دبیر کل مجمع محققین و مدرسین حوزه ی علمیه ی قم درباره ی این نامه ها افزود: علما این گونه نیستند که نسبت به هر موضوعی سریع دست به قلم شوند و نامه ای بنویسند اما از آن رو که برخی ها با ترفندها و حیله های بسیار بسیار زشتی می خواهند به مقاصد خود برسند، آقایان را رنج می دهد و علما نیز از سر آن رنج دست به نگاشتن نامه ای می زنند.

آیت الله موسوی تبریزی ادامه داد: آیا اگر رییس یک دولت اسلامی و مسئولان آن برای رسیدن و ماندگاری در مقام دولتی دست به دورغ، فساد و اغفال مردم بزنند، می توان به آن اعتماد کرد و یک کشور و جامعه ی اسلامی را به آنان سپرد؟ آیا اینان، برای حفظ آبرو، عزت و مصلحت کشور در برابر اجانب می توانند اطمینان بدهند؟ و آیا دلسوز نسبت به بیت المال هستند و یا آن را در راه فریب مردم خرج نمی کنند؟ تمامی این شبهات از دروغ های دروغ گویان برای قدرت نشات می گیرد.

وی در پایان تاکید کرد: برخی شاید با دروغ و شعار و متهم کردن دیگرای برای مدت کوتاهی کار خود را پیش ببرند اما به طور قطع، در مسیر مورد نظرشان به سرانجام نمی رسند.