گوش‌بری در مرکز پایتخت

یادداشت دریافتی- حمید نجف؛ یکی از تفاوتهای فاحش بین کشورهای پیشرفته و درحال توسعه در قانونمداری و قانونمندی آن است، نظارت بر حسن اجرای قوانین بدون شک می‌تواند جامعه را به سمت یک پیشرفت تدریجی و روبه رشد هدایت نماید.

به عنوان نمونه اینکه در اکثر ممالک دسته اول دنیا قیمت‌ها در مراکز شهر‌های اصلی با دور افتاده‌ترین نقاط روستایی یکسان است، نشان از توجه به قانون، ساختار شفاف و نظارت مستمر دارد، تا در کشور ما که شما حتی میان دو مغازه در یک خیابان هم به یک قیمت واحد و یکسان نمی‌رسید.

البته در میان صنوف مختلف و بسته به اعمال نظارت تا حدودی با قیمتهای کنترل شده رو به رو هستیم مثلا در اقلامی چون دارو، مواد غذایی و حتی مواد شوینده و بهداشتی، اما در بعضی دیگر از اصناف متاسفانه به دلیل عدم توجه مسئولان و شاید حکمرانی مافیای قاچاق با شرایط بسیار وخیمی روبه رو هستیم.

شاید دوستان طی این سال‌ها بسیاری از ناملایمات ریز و درشت در بزرگ‌ترین پاساژ خرید و فروش گوشی موبایل شنیده باشند، پاساژی که متاسفانه به دلیل عدم نظارت در شبانه روز شاهد تخلفات زیادی در آن هستیم، به قدری که شاید حدود ۸۰ درصد شاکیان و مراجعه کنندگان به اتحادیه این صنف از مشتریان این پاساژ باشند.

پاساژی که بدون اغراق اگر با حواس جمع در آن پا نگذارید گوشهای خود را کف دست خواهید یافت، این گرانفروشی‌های ریز و درشت و اجحاف در حق مشتریان نا‌بلد نه زیبنده این مرکز است و نه سزاوار مردم درمانده و مظلوم این شهر.

بنده نمی‌دانم که متولی رسیدگی کننده این پاساژ کیست و نظارت آن با کدام مرکز یا ارگان است اما به ضرس قاطع می‌توانم بگویم که آن هم در برابر تخلفات فزاینده این مرکز نا‌توان است، که اگر نبود این مرکز با این همه مراجعه کننده، بدون نظارت‌‌ رها نبود.

پس تا روشن شدن وضعیت این پاساژ یک توصیه اساسی خدمت همشهریان خود دارم اولا تا انجا که می‌توانید ازطرق دیگری نیازهای خود را تامین کنید و نهایتا اگر مجبور به رفتن شدید کلاه خود را دو دستی بچسبید که هوا در پاساژ... بس ناجوانمردانه سرد است.