فرانسوی‌ها قابل‌ اعتمادند؟

فرارو-  "ما به شراکت با فرانسوی‌ها اصرار نداریم اما مخالف این کار هم نیستیم." دبیر انجمن خودروسازان بابیان این مطلب گفت آنها به میل خود ما را ترک نکردند و تحت‌فشار شرایط تحریمی اقدام نموند لذا شرکای تجاری خود را با مناقصه انتخاب می‌کنیم و طوری قرارداد تنظیم می‌کنیم که از یک سوراخ دو بار گزیده نشویم.

توافق هسته‌ای میان ایران و اعضای 1+5 امیدها به گشایش اقتصادی و باز شدن درهای بازار ایران به‌سوی دنیا را افزایش داده است. شرکت‌ها و سرمایه‌گذاران خارجی به‌خصوص اروپایی به فکر حضور در ایران افتاده‌اند و هیئت‌های تجاری یکی پس از دیگری درراه‌اند. در این میان اماواگرهایی از سوی برخی رسانه‌ها، کارشناسان و فعالان اقتصادی طرح می‌شود.

در آستانه سفر فابیوس وزیر خارجه فرانسه به کشورمان بسیاری از فعالان سیاسی – به‌خصوص تندروها – از این سفر انتقاد کرده و معتقد هستند که نباید به آنها اعتماد کرد. موج بی‌اعتمادی به فرانسوی‌ها به عالم سیاست محدود نمانده و برخی می‌گویند که در عرصه اقتصاد نیز نباید به حضور آنها دل‌خوش کرد.

فضای بی‌اعتمادی به شرکت‌های فرانسوی تا جایی است که بسیاری از روزنامه‌نگاران اقتصادی در فضای مجازی از ضرورت کنار گذاشتن شرکت‌هایی همچون پژو می‌نویسند! این گروه با استناد به تجربه‌های گذشته به این نتیجه می‌رسند که فرانسوی‌ها شرکای تجاری قابل‌اعتمادی نیستند.

سؤال اینجا است که در عرصه اقتصاد جایی برای انتقام‌گیری و تلافی رفتارهای گذشته وجود دارد؟ نقش هزینه و فایده کردن در وضعیت کنونی برای انتخاب شرکای تجاری چیست و راه‌حل جلوگیری از تکرار تجربیات گذشته کدام است؟

احمد نعمت‌بخش دبیر انجمن خودروسازان در گفت‌وگو با فرارو در این خصوص گفت: بسیاری از منتقدان و مخالفان ارتباط تجاری با فرانسه نگاه سیاسی دارند و بعضاً استدلالشان این است که چون وزیر خارجه فرانسه در جریان مذاکرات هسته‌ای به ضرر ایران موضع‌گیری‌ می‌کرد اکنون نباید همکاری با فرانسوی‌ها را در اولویت قرار دهیم اما به اعتقاد من اگر قرار باشد نگاه سیاسی هم داشته باشیم باید به عملکرد رهبران سیاسی خود توجه کنیم.

وی افزود: وقتی‌که آقای ظریف و همکارانشان در وزارت امور خارجه به‌زودی میزبان وزیر خارجه این کشور هستند یعنی که صلاح کشور را در برقراری این روابط دیده‌اند لذا ماهم نباید کاسه داغ‌تر از آش بشویم.

این فعال و کارشناس اقتصادی با تأکید بر اینکه ما به‌عنوان بنگاه‌های اقتصادی باید منافع شرکت و هیئت‌مدیره و سهام‌داران را در نظر داشته باشیم، گفت: تأکیدی نداریم که حتماً با شرکت‌های فرانسوی شریک تجاری باشیم اما دلیلی هم برای مخالفت با این شراکت نداریم.

نعمت‌بخش توضیح داد: بدون شک بعد از تصویب توافق هسته‌ای در مجالس ایران و آمریکا و اجرایی شدن آن، گشایش‌هایی در فضای اقتصادی صورت می‌گیرد و سرمایه‌گذاران و شرکت‌های خارجی به‌سوی بازار ایران مایل می‌شوند. در آن زمان ما نیز با برگزاری مناقصه شریک تجاری خود را برگزیده و باکسی که بیشترین امتیاز را به ما می‌دهد، کارخواهیم کرد.

وی افزود: فرقی نمی‌کند که در مناقصه آلمانی‌ها، ژاپنی‌ها، فرانسوی‌ها یا ... برنده شوند؛ مهم این است که قراردادهای خود را به نحوی تنظیم کنیم که از یک سوراخ دو بار گزیده نشویم. به‌عبارت‌دیگر با در نظر گرفتن تجارب گذشته بندهای قراردادی خود را به نحوی تنظیم کنیم که خدای‌نکرده در شرایط تحریمی مشابه قبل کسی نتواند ما را ترک کند و آسیب‌های کمتری متوجه ما باشد.

دبیر انجمن خودروسازان همچنین گفت: فراموش نکنیم که شرکت‌های فرانسوی نیز بنا به شرایط تحریمی از سوی دولت‌های خود مجبور شدند که بازار ما را ترک کنند. به‌عنوان‌مثال پژو 100 هزار کارگر خود را بیرون کرد و این اتفاقی نبود که خودشان از آن استقبال کنند. جنرال موتور بخشی از سهام آن را خرید و با فشاری که به پژو آورد مجبور شدند که بروند کما اینکه رنو ادامه همکاری داد.

وی با تأکید بر اینکه کنار گذاشتن شرکت‌های فرانسوی به خاطر لغو قراردادهای گذشته رویکردی صحیحی نیست، گفت: ما از تجربیات خود درس گرفته و در تنظیم قراردادها جوانب احتیاط را رعایت می‌کنیم. ضمن اینکه شرکای تجاری خود را بر اساس مناقصه انتخاب کرده و تأکید و اصراری روی یک کشور یا شرکت نداریم.

نعمت‌بخش در ادامه خاطرنشان کرد: مردم نیز باید توجه داشته باشند که این تحولات در صنعت خودرو نیاز به زمان بیشتری دارد و این‌طور نیست که ظرف چند ماه خودروی جدید به بازار آید زیرا این پروسه‌ای زمان‌بر است. بعد از اجرایی شدن توافق هسته‌ای، برگزاری مناقصه، انعقاد قرارداد، همکاری‌هایی ازجمله خوراندن بخش‌های مختلف خودرو به هم ارزیابی قطعه سازان و قالب‌سازی قطعات و ... ماه‌ها زمان لازم دارد و نباید انتظار داشت که زودتر از دو سال دیگر بتوانیم خودرو جدیدی به بازار بفرستیم.